Donderdag (en vrijdagochtend) was ik in Berg en Dal wederom op het politicologenetmaal, het jaarlijkse congres voor mijn beroepsgroep. Dit 24-uurs congres wordt georganiseerd door de NKWP, alweer heel wat jaren gezamenlijk met de Vlamingen. Naast mijn formele verplichting als penningmeester om verantwoording af te leggen over jaarrekening en begroting, heb ik een paper gepresenteerd over ‘multi-level careers’. Oftewel: in hoeverre zijn politici gedurende hun carrière binnen een partij op meerdere niveaus actief (gemeenteraad, Staten, Tweede Kamer, Europarlement)? Mijn gedachte hierachter is dat door deze personele overlap ook de contacten tussen de verschillende niveaus vergemakkelijkt worden en men mogelijk ook meer oog heeft voor de belangen en standpunten van de volksvertegenwoordigers die op dat andere niveau actief zijn. Gebaseerd op de carrières van Nederlandse politici tussen 1979 en 2006 constateer ik overigens dat de uitwisseling redelijk is tussen lokaal/regionaal en nationaal/Europees redelijk is, maar tussen Den Haag en Straatsburg zeer beperkt is. Zo zit in de huidige Tweede Kamer niemand die daarvoor lid is geweest van het Europees Parlement en ook in de voorgaande jaren zijn zij op één hand te tellen.
De borrel, het diner en wederom de borrel waren erg gezellig en ik heb er als vanouds voor gezorgd als één van de laatsten richting bed te vertrekken. Het etmaal is altijd een leuke gelegenheid oude collega’s weer terug te zien en bij te praten. Gelukkig hoefde ik de volgende dag ook niet heel vroeg op te staan, want mijn workshop was alleen op donderdag. Bovendien moest ik voor het einde van het congres vertrekken om tijdig in het provinciehuis te kunnen zijn.
Ons prachtig gerestaureerde Paviljoen Welgelegen, waar we sinds februari dit jaar weer vergaderen, werd namelijk vrijdag plechtig geopend door niemand minder dan koningin Beatrix. Na vier inleidingen – door de commissaris van de Koningin, de restauratie-architect, de voorzitter van het Seniorenconvent en de ontwerper van de kroonluchters – werd het wandkleed van Arondeus onthuld dat de gemeente Amsterdam aan Noord-Holland heeft geschonken.
Zo zijn we weer officieel de hoofdbewoner van het paviljoen geworden. Na afloop werd er nog gezellig nagedronken (je zou haast denken dat ik van borrel naar borrel ga) en was er nog kort gelegenheid om met de koningin te spreken over ons fraaie nieuwe onderkomen. Over de inhoud daarvan uiteraard geen mededelingen, al kan ik melden dat mij geen staatsgeheimen ter ore zijn gekomen…
(foto Hein Struben)