Hoe en wanneer het precies is gekomen, kan ik niet meer helemaal nagaan. Maar sinds een paar maanden klinkt in de Arena telkens in de rust Three little birds van Bob Marley. Natuurlijk vooral vanwege de geruststellende woorden “Don’t worry ‘bout a thing / ‘Cause every little thing gonna be all right”. Een tekst die dit seizoen overigens aan het begin vanzelfsprekend klonk, daarna optimistisch tegen beter weten in, en de laatste weken weer ouderwets geruststellend. De calvinist in mij denkt dan maar dat er ook nog gewerkt moet worden en niet alles vanzelf gaat.
Maar goed, Bob Marley behoorde nou niet direct tot mijn lievelingsartiesten. Sterker nog, ik zou nauwelijks meer dan drie songtitels kunnen reproduceren. Van reggae word ik niet echt warm, van rastahaar krijg ik jeuk, blowen vind ik niks aan en ik voel geen diepe behoefte mijn volgende vakantie op Jamaica door te brengen.
Ik ben niet bekeerd (en zeker niet tot het Rastafari geloof), maar moet toch erkennen dat ik Bob Marley meer recht moet doen. Dan vooral vanwege zijn politieke en maatschappelijke betekenis voor het land Jamaica en het tegengaan van spanningen tussen bevolkingsgroepen. Want de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik met een groot deel van zijn muziek nog steeds weinig op heb. Wel maak ik heel graag een uitzondering voor wat vandaag de 29e political song is geworden: “Redemption Song“.
In The New Statesman is al fraai betoogd waarom dit lied, naast “Get Up, Stand up” een politieke lading heeft. Tegelijk is er een duidelijke religieuze inspiratie te horen, al was het maar door de verwijzing naar verlossing of aflossing. En om dan toch het contrast te maken met alles dat wel in orde komt: wat mij aanspreekt is de activistische houding die klinkt in “How long shall they kill our prophets / While we stand aside and look?” en de oproep om daar iets te gaan doen. Breekbaar, kwetsbaar en in het besef wat kan en wat niet.
Won’t you help to sing
Another song of freedom? –
‘Cause all I ever had:
Redemption songs –
All I ever had:
Redemption songs:
These songs of freedom,
Songs of freedom.
Minder dan een jaar na het uitkomen van “Redemption Song” stierf Bob Marley, toen hij het schreef had de huidkanker zich al genesteld. Volgens sommigen is ook het besef van de naderende dood in dit lied te horen. In elk geval is het soberder uitgevoerd dan veel andere nummers, akoestisch en zonder begeleiding. Zo klonk het live in Dortmund:
Volgens mij zingt hij ‘Won’t you help to sing’, Harmen 🙂
Ik heb ook altijd begrepen dat het min of meer een afscheidsliedje was. Erg mooi. Album waar het op staat, Uprising, zet ik zo nu en dan weer eens op.
Nog even teruggeluisterd en volgens mij heb je helemaal gelijk!