Opnieuw ben ik in verwarring gebracht of het nou Teksel of Tessel is. Zeker als een en dezelfde persoon het door elkaar gebruikt. Maar hoe dan ook, ik was op het mooiste eiland van onze provincie vandaag. Het betekende wel – zeker voor een avondmens als ik ben – vroeg op, om de boot van 8.30 in Den Helder te halen. Dat lukte overigens met gemak en in de rij kwam ik ook Han ter Heegde tegen, burgemeester van Heerhugowaard, maar voor deze dag meer relevant, bovendien voorzitter van de Taskforce Ruimtewinst. Dit is een club ingesteld op initiatief van GroenLinks die adviseert over ingewikkelde ruimtelijke kwesties op plekken waar veel verschillende functies (wonen, werken, natuur, infra) bij elkaar komen op een beperkte ruimte. Ruim op tijd kwamen we aan in het dorpshuis van Oosterend. Sterker nog, de collega’s van de commissie Ruimtelijke Ordening die op het eiland overnacht hadden, lieten nog even op zich wachten.
In kort bestek kregen we te horen hoe het advies van de Taskforce Ruimtewinst op Texel tot verschillende initiatieven had geleid. Nou is Texel niet een plek waar theoretisch gesproken te weinig ruimte is voor wonen en werken, maar wel als je kijkt naar de waarde van natuur en landschap. Om die reden is de ruimte om te bouwen in het Streekplan beperkt en is het grootste deel van het eiland ‘uitsluitingsgebied’. De Taskforce is dus gevraagd om na te gaan hoe vanuit dat uitgangspunt toch nog ruimte voor nieuwe woningen en bedrijven bij Oosterend gevonden kan worden.
Zoals het vaker gaat, komt een buitenstaander zoals hier de Taskforce, tot hele andere ideeën dan waar men zelf mee zou zijn gekomen. Tegelijk is men daar op het eiland creatief me aan de slag gegaan. Dit heeft geleid tot plannen voor nieuwe woningen, opknappen van een lokaal bedrijventerrein, verplaatsing van een basisschool en van een vakantiepark. Ik vond het leuk om het enthousiasme van de plannenmakers te zien – die naar eigen zeggen eerst toch behoorlijk overrompeld waren door de visie van de Taskforce.
Wel komt hier een lastig dilemma om de hoek kijken: die uitsluitingsgebieden zijn er niet voor niks. Hoewel elke gemeente en elk dorp eigen goede argumenten heeft waarom op die plek met dat doel afgeweken zou kunnen worden, is het wel belangrijk het idee van de uitsluitingsgebieden overeind te houden. Ook al krijg je niet bij elk gebied dat zo benoemd is meteen het ‘wow wat mooi’ gevoel, de waarde van openheid en ruimte kan niet onderschat worden. Maar ik kon in elk geval met heel wat denkwerk weer naar ‘de overkant’…