Noordzeekanaal congres

Vrijdagmiddag was ik op de jaarlijkse conferentie over het Noordzeekanaalgebied bij Corus (bij sommigen misschien beter bekend als Hoogovens). Was nog een avontuurlijke reis met het openbaar vervoer. Braaf het advies van 9292ov.nl volgend nam ik eerst vanaf station Sloterdijk bus 82 naar IJmuiden. Vervolgens met de pont van Velsen-Zuid naar Velsen-Noord en dan nog een wandeling van 15 minuten. Nou weet ik uit eerdere ervaring dat die wandeltijd altijd veel te optimistisch wordt ingeschat en dat bleek ook te kloppen. Wonder boven wonder hield de regen wel net op tijd op, zodat ik min of meer droog, maar wel een paar minuten te laat, iets na 14.00 aankwam.

De inleiding van Cornelis Mooij gemist, maar nog wel de opening van dagvoorzitter Catherine Keyl meegekregen. Zij gaf overigens na drie zinnen het woord aan Joost Franssen van de B&A Groep die een evaluatie had uitgevoerd (dat werd na 10 jaar ook wel tijd ) van het Masterplan Noordzeekanaalgebied. De conclusies logen er niet om: omdat de doelen van het Masterplan onduidelijk waren, kon niet echt vastgesteld worden of ze wel of niet gehaald waren. Het enige wapenfeit was dat de grote zeesluis op de agenda van het Rijk gezet was. Ook op de onderlinge taakverdeling in een bestuursplatform, werkgroepen en een klankbordgroep was behoorlijke kritiek. Met name de manier waarop wordt gecommuniceerd met betrokken maatschappelijke groeperingen verdient geen schoonheidsprijs. Verdere details zijn niet zo interessant, maar mijn algemene indruk was toch wel dat er weinig van het hele Masterplan is terecht gekomen. Een indruk die bevestigd werd – op zich niet zo verrassend – door de Stichting Sterk, Schoon en Slim (die goed vertegenwoordigd was).

Dat beeld kwam ook naar voren in de workshops die na de presentatie gehouden werden. Al was er weinig tijd om de bevindingen van B&A, zo vers van de pers, echt te verwerken en met concrete adviezen te komen. Vanuit de workshops werden stellingen aangedragen voor inhoud – welke kant gaan we op: vooral economisch, of ook ruimtelijke ordening, milieu, recreatie en structuur – hoe kan de organisatie verbeterd worden? Over die stellingen mocht dan in de plenaire sessie gestemd worden. De stellingen op zich waren leuk en prikkelend, maar hadden jammer genoeg weinig relatie met de eerder gepresenteerde evaluatie.

Met gezwinde spoed leidde Catherine Keyl ons langs de stellingen en na een kort slotwoord van Cornelis Mooij was het tijd voor de vrijdagmiddagborrel. Naast een fiks aantal ‘consultants’ en veel mensen uit het bedrijfsleven, was ook de lokale (GroenLinkse) politiek goed vertegenwoordigd, evenals de collega’s uit de Staten. Nagepraat tot iets na zessen en toen kwam zowaar de bus naar station Beverwijk binnen een paar minuten, waardoor ik al met al vlot thuiskwam.