Zoals beloofd een verslag van het vierdaags (buitenlands) werkbezoek van de commissie Wegen, Verkeer en Vervoer. Om maar met de deur in huis te vallen: wie deze werkbezoeken als snoepreisjes betitelt, kan haast niet verder naast de waarheid zitten. Maar ach, laat ze ook lekker roepen vanaf de zijlijn…
Woensdagochtend al vroeg op (5.30). Omdat ik de vorige avond nog gezellig met Marjolein was gaan eten en drinken, toen geen zin meer om mijn koffer in te pakken. Dat moest dus in alle vroegte, met de bijbehorende angst dat je toch iets belangrijks vergeet (inclusief de geruststellende gedachte dat je met een pinpas en een paspoort een heel eind komt). Al voor zevenen op Amsterdam CS, waar de nog vroegere vogels Wiebe de Haan (PvdA) en Ingrid de Bijl (VVD) al op het perron stonden. Daarna kwam langzaam de rest van de delegatie aan, alleen fractiegenote Cheryl miste uiteindelijk de trein richting Roosendaal. Van de griffier, Marjo Spoor, kregen we te horen dat Joop Post (CDA) helaas ziek was en niet mee kon gaan. Zonde, het is altijd leuk om hem erbij te hebben!
Eerste stop (nadat we de stoptreintocht door het Zeeuwse land hadden doorstaan) was het Provinciehuis in Middelburg. Daar werden we door Wies Saman (CDA), voorzitter van de commissie Economie en Mobiliteit, welkom geheten. Daarna twee presentaties vanuit de ambtelijke staf voor verkeer en infrastructuur. De eerste van R. Blacquière (hoofd Verkeer en Vervoer) ging in op twee belangrijke projecten waar Zeeland de komende jaren mee bezig zal zijn. Allereerst de Zeeland Seaports, ontwikkeling van het havengebied van Vlissingen (containers) en met name ook Terneuzen (chemie en distributie). Interessant om te zien hoe deze havens zich ontwikkelen ten opzichte van Rotterdam aan de ene en Antwerpen aan de andere kant. Ook de wat gespannen verhouding met de Vlamingen over noodzakelijke aanpassingen op Nederlands grondgebied kwam hierbij aan bod. Bijvoorbeeld een extra sluis bij Terneuzen of de verdieping van de Westerschelde zijn van groot belang voor Antwerpen, maar veel minder (of zelfs helemaal niet) voor de Zeeuwse havens. Het tweede project was de Sluiskil tunnel, de verbinding tussen Zeeuws-Vlaanderen en Vlaanderen – kosten zo’n € 285 miljoen euro – die onmogelijk door Zeeland alleen betaald kan worden, terwijl het Rijk er niet meteen het belang van inziet. De bedoeling is nu om de NV Westerscheldetunnel (daarover straks meer) voor deze aanleg te laten zorgen. Om de tunnel te financieren wordt een vergelijkbare constructie toegepast: het overrendement van die andere tunnel wordt ingezet, de concessie wordt met 20 jaar verlengd en er komt een kleine 20 miljoen van partijen uit de regio.
’s Middags gingen we door naar de Westerscheldetunnel, waar we een rondleiding kregen met uitleg over het tolsysteem en de veiligheidsmaatregelen. Mooi om te zien hoe elke auto die de tunnel ingaat precies gevolgd kan worden en hoe snel verdachte signalen geregistreerd kunnen worden (met de bijbehorende snelle maatregelen als bijvoorbeeld ineens een auto stil komt te staan in de tunnel). Wat betreft de tarieven werd wel duidelijk dat het systeem met t-tags (abonnementen waarmee je 25% korting krijgt) wat al te populair is geworden, waardoor de inkomsten lager zijn dan geraamd. In tegenstelling tot de prognoses blijkt namelijk ruim 60% van de passerende auto’s of vrachtwagens nu een t-tag te hebben. In het kantoor in Terneuzen schetste directeur Tin Buis vervolgens hoe de tunnel tot stand gekomen is, met name ook de ingewikkelde politieke besluitvorming. Door een NV op te richten, met 95,4% aandelen van het Rijk, werd het mogelijk de tunnel te financieren. De kosten worden door tolheffing weer terugverdiend, terwijl de kosten tegelijk niet op de begroting van Verkeer en Waterstaat terechtkomen (belangrijk in verband met EMU normen). Inmiddels wil minister Zalm de aandelen graag zo snel mogelijk verkopen, de vraag is dan wat Zeeland met zijn aandelen zal gaan doen (de overige 4,6%). Dirk Grevink ging nader in op de mogelijkheden voor beprijzing elders in het land. Men is al druk bezig met een project voor de Eindhovense rondweg, vanwege het Noord-Hollandse bezoek had hij nu ook eens gekeken naar een verbinding A8-A9 en hoe die gefinancierd zou kunnen worden en naar de Amsterdamse ringweg A10. Het tweede voorbeeld sprak mij begrijpelijkerwijs wat meer aan 
, maar wel bewondering voor de creativiteit om alternatieve financiering en beprijzing toe te passen.
Na een hapje en een drankje was het tijd om naar het hotel in Middelburg te gaan. ’s Avonds sfeervol een smakelijk gegeten in De Eetkamer, met een paar opmerkelijke speeches, in meer of minder goede banen geleid door tafelheer Evert van den Hout (CDA). In de bar van het hotel nog tot veel te laat samen met Hans Berkhout (D66) oeverloos gedebatteerd met twee Brabanders uit het zware transport over links en rechts in de politiek. In elk geval slaagden wij erin hen compleet in verwarring achter te laten.