Kan bijna herhalen wat ik al eerder schreef. Het zijn de cijfers van Balkenende (Melkert) tegenover de praktijk van Bos (Fortuyn). Ook goed hoe Bos de boodschap van de sterkste schouders die de zwaarste lasten dragen concreet vertaalt en daarmee ook maatregelen voor vergrijzing en hypotheekrente verdedigt. De truc met de drie voorbeelden is overigens slim gejat van Rouvoet – Balkenende begon toen (net als Verhagen destijds) een warrig verhaal over Tabaksblatt. Wat Balkenende wel goed doet is het rustig-afstandelijke ‘hmmm… en wat wil nu het CDA’.