Vanmiddag was ik in De Rode Hoed bij de presentatie van Geluk! het nieuwe boek van Femke Halsema. De ondertitel ‘ Voorbij de hyperconsumptie, haast en hufterigheid’ was de leidraad voor het gesprek dat Martin Sommer (Volkskrant) met Femke had. Afgelopen vrijdag had ik ook al in Pauw&Witteman een en ander over het boek gehoord.
Ik moet eerlijk zeggen dat uit deze interviews mij de analyse en bijbehorende (politieke) boodschap nog niet echt helder zijn geworden. Dan heb ik het met name over de rol van het individu en de staat en de vraag of moraliseren mag en zo ja, hoe(ver)? Ook ben ik benieuwd te lezen op welke manier haast, hufterigheid en hyperconsumptie samenhangen. Dat ligt vast aan mij, dus ik ga Geluk! eerst eens lezen en zal dan pas oordelen. Tot die tijd maak ik nog even reclame, want ik vind het zeer te prijzen dat politieke leiders ook in geschrift van zich laten horen:
Consumeren is lekker. Het troost en het lijkt de kortste route naar een gelukkig leven. Dus rennen we van onze impulsaankopen via de hypotheekadviseur naar de kredietverstrekker. We werken en spenderen ons een slag in de rondte. En als we eens achterover hangen, herinneren politici ons er wel aan dat de ‘welvaart’, de ‘koopkracht’ en het ‘consumentenvertrouwen’ omhoog moeten.
Langzaam maar zeker verandert ons land in een hyperconsumptieve samenleving waarin onderlinge competitie in luxe, de macht van snel verdiend geld en leven op krediet bepalend zijn. Een samenleving ook waarin kwetsbare mensen achterblijven, wellevende omgangsvormen het onderspit delven en natuur en milieu het kind van de rekening worden.
In Geluk! Voorbij de hyperconsumptie, haast en hufterigheid analyseert Femke Halsema hyperconsumptie als een ‘slechte koop’: we worden meer consument en minder burger; de nationale welvaart groeit terwijl ons welzijn en geluk achterblijven. Het kan anders als politici moedige keuzes durven te maken. Glashelder schetst Halsema het politieke alternatief van eerlijke economische verhoudingen en een solidaire en gelukkige samenleving. Een positief en oorspronkelijk geluid in verwarrende tijden.
Kopen dus!
Dat een beschrijving van dit boek eindigt met de opdracht ‘Kopen!’ is wel een beetje ironisch š
Gerben, je bent weer heel scherp, zoals ik van je verwacht had!
Geachte mevrouw, geachte mijnheer,
Ik vind het een ontzettend goed boek.
De ‘gewoonte’ van het alsmaar kopen leidt tot niets! Het is zoals Femke zegt ‘vluchtig’; je koopt iets en legt het thuis op de stapel en vergeet het vervolgens weer.
Daarbij het gegeven dat ‘alles, voor iedereen’ bedoelt zou zijn in al die flitsende reclames is natuurlijk een forse leugen. Het is triest voor kinderen, waarvan de ouders niets of weinig te besteden hebben, al dit moois te zien langskomen. Dat geld niet gelukkig maakt: o.k.
Maar dat geen geld hebben wel veel zorgen geeft, is ook zo.
Dus: matigheid voor de groot/veelconsumenten en iets (meer) delen met de minderbedeelden zou ook heel ‘leuk’ zijn en dit zou tevens een goed gevoel kunnen geven.
Ach, we weten het wel!
Al met al: nogmaals een ontzettend goed boek!!
Vriendelijke groet,
Margaret.