In de tijd dat ik nog geen seizoenskaart had en Eredivisie Live nog lang niet bestond, luisterde ik elke zondagmiddag naar Langs de Lijn. Een geweldig programma dat voor mij voor eeuwig verbonden blijft met Tom van 't Hek, Rocky Tuhuteru en Govert van Brakel. Hoewel ik het tegenwoordig nauwelijks nog luister, valt me elke keer op dat de sfeer en de beleving in al die jaren nauwelijks veranderd zijn. Gaat die muziek inderdaad zachter ten teken dat ergens gescoord is? Zo ja, in welk stadion? Bij de enige club die mij interesseerde – Ajax – was het dan altijd de vraag hoe hard er gejuicht werd. Een bescheiden geluid uit de Meer was doorgaans geen goed teken… Op de een of andere manier vielen er ook altijd veel goals tijdens het ANP nieuws van 16.00, zodat er meteen veel te schakelen was.
Het mooie van radio is dat je van alles kunt voorstellen bij de acties in de wedstrijd. 's Avonds bij Studio Sport (door mijn vader nog heel lang Sport in Beeld genoemd) zag het er allemaal toch anders uit dan je dacht en bleek het enorme overwicht of de regen aan kansen eigenlijk best mee te vallen. In een recente AD column beschreef Sjoerd Mossou dat heel mooi:
Het geheim van Langs de Lijn is dat je altijd exact genoeg informatie krijgt. Net te weinig, eigenlijk, maar toch precies genoeg. Hoe minutieus de verslaggever zijn verhaal ook vertelt, er blijft altijd voldoende ruimte over voor verbeelding. Bas Sibum nam de bal zondagmiddag een keer of acht op zijn pantoffel, in mijn gedachten. Steeds een beetje mooier.
Ook zijn opmerkingen over de muziekkeuze zijn heel treffend: "Bij Sky Radio durven ze het allemaal al jaren niet meer te draaien, maar wel bij Langs de Lijn, want niemand vindt het erg als zo'n liedje plots wordt onderbroken." Ik zal nooit vergeten dat Ajax in mei 1995 met de landstitel een zicht een treurige en moeizame wedstrijd speelde tegen FC Utrecht, voor de gelegenheid in het Olympisch Stadion. Het liep voor geen meter, Utrecht was al na een kwartier op 0-1 gekomen en ook in de tweede helft ploeterde men voort. Ik had bij toerbeurt gescholden en gevleid in de richting van de elftalposter boven mijn bed.
Tot het tijd was voor Simply the Best van Tina Turner. In mijn herinnering vielen de goals van Seedorf en Van den Brom allebei tijdens het draaien van dit nummer, maar dat zal ongetwijfeld achteraf geromantiseerd zijn. Hoe dan ook, treffender kon haast niet.
Overigens ben ik van mening dat de Eerste Kamer behouden dient te blijven
Rake beschrijving van een fenomeen. Mijn iets oudere herinnering is dat Langs de Lijn op zondagmiddag om 2 uur altijd begon met de Koning Voetbal Mars van Willy Schootemeyer. Die Mars uit 1934 ervoer ik als tenenkrommend in de sixties en seventies. Ik doe tegenwoordig ook andere dingen op zondagmiddag en geloof niet dat ze hun luisteraars nog steeds zo pijnigen. Ik vraag me nu wel af tot wanneer ze het programma met die Mars zijn begonnen.
Overigens vond ik het altijd juist een goed teken als het midden in een muziekje stil bleef bij een thuiswedstrijd van Ajax. Stilte in de Kuip was voor mij weer onheilspellender. Het gevoel dat je beschrijft is wel erg herkenbaar.