Weer ging de schaal aan ons voorbij…

Het was een bijzondere middag, ja dat was het. Allereerst om op mijn vaste plek in het stadion Ajax-AZ te kijken met een supporter van de tegenpartij (die zich overigens keurig inhield bij de goal van Lens en ook bij de discutabele beslissingen van Vink). Daarnaast omdat ik nog niet eerder een wedstrijd heb meegemaakt met een kwartier blessuretijd en volgens mij ook nog niet zo vaak paal en lat geraakt heb zien worden. Al met al moet de conclusie dan zijn dat een gelijkspel een juiste uitslag is. De consequentie, maar dat wist ik voor de wedstrijd al, is dat Ajax wederom geen kampioen is geworden. Het titelloze tijdperk begint nu wel erg lang te worden. De coach die gisteren in Studio Voetbal nog mild was in zijn kritiek op Ajax en Van Basten, was de laatste die de schaal omhoog mocht houden, alweer vijf (!) jaar geleden.

Ik voelde dan ook een licht populistisch gevoel opborrelen toen ik dit weekend een vrolijke brief van Ajax bij de post aantrof met de mededeling dat men mij graag voor 270 euro per seizoenkaart weer terugziet in het nieuwe seizoen. Het gaat hier om een verhoging van 10 euro, wat ongetwijfeld iets met inflatiecorrectie te maken heeft. Ook heeft Ajax een vergelijking gemaakt met andere Europese clubs, waaruit zou blijken dat het hier eigenlijk best goedkoop is. Ik ben wel benieuwd welke clubs dat zijn, want ik kan me toch niet voorstellen dat de seizoenkaarten bij Sparta Praag of Dinamo Zagreb zo duur zijn. Althans, die vergelijking lijkt mij realistischer dan met Arsenal of Bayern München.

Normaal gesproken zou ik zo’n brief voor kennisgeving hebben aangenomen en op een gegeven moment hebben gemerkt dat het geld van mijn rekening afgeschreven is. Maar volgens mij wordt het tijd voor actie: geen prijs, dan ook geen prijsverhoging!