Voor de tweede keer in korte tijd weer in de Kop van Noord-Holland, om precies te zijn Den Oever. Dit keer braaf met het openbaar vervoer, trein naar Alkmaar en dan de Qliner naar Leeuwarden (opletten dat je vóór de Afsluitdijk uitstapt). Laatste stukje mocht ik overigens in de dienstauto van Hans Schipper meerijden. Onderwerp van de middag: de stand van zaken van het Wieringerrandmeer.
De aanleiding voor de bijeenkomst was een voorstel van Piet Bruystens (Ouderenpartij), gedaan bij de behandeling in de Staten van het randmeerplan, om een gezamenlijke bijeenkomst met de raden van Wieringen en Wieringermeer te houden. Belangstelling vanuit de Staten bleek overigens bescheiden, vooral leden van de commissie Ruimtelijke Ordening en Natuur, Landschap, Water en Milieu.
In tegenstelling tot de oorspronkelijke opzet geen workshops, maar de gehele middag plenair. Na de opening door de nieuwe projectleider Anneke Swart een voordracht van Taco Vergeer over water en ecologie. Eén van de keuzes die nog gemaakt moet worden is hoe IJsselmeer en randmeer via een kanaal verbonden worden, waarbij zowel de kwaliteit van het water (niet te zout) als de kosten (hoog bij de oude variant van een lang kanaal) een belangrijke rol spelen. Wat ik ook interessant vond is dat het realiseren van de gehele Noordboog – ecologische verbinding van IJsselmeer naar Noordzee – essentieel is om de ecologische zones aan noord- en zuidkant van het randmeer te laten slagen. Tweede presentatie was van Piet van Hemmen, die met name probeerde een beeld op te roepen van hoe het gebied er straks uit komt te zien, met name waar het de inpassing van de woningen een in een groene en blauwe omgeving betreft. Hoogdravend, zeer abstract gehalte, met naar mijn smaak wat erg weinig concrete inhoud. Zijn voorbeelden ondermeer uit omgeving Rotterdam (Nesselande) van andere woningen in waterrijke omgeving maakten mij niet erg duidelijk wat de bedoeling van zijn betoog was. De kernvraag: voor wie gaan we dit bouwen en hoe staat het met de behoefte (inclusief analyse van maatsschappelijke baten en kosten) bleef onbeantwoord.
Na koffiepauze was het de beurt aan Ton de Fouw om het bestuurlijke traject te schetsen. Omdat volgend jaar april de Wet Voorkeursrecht Gemeenten afloopt – die ervoor zorgt dat vrijkomende gronden in het randmeer gebied eerst aan de gemeente dienen te worden aangeboden, is er enige haast om allerlei procedures af te ronden. Met name gaat het dan om het structuurplan van de twee gemeentes en de herziening van het provinciale streekplan. Projectleider Anneke Swart zorgde voor enige ophef door de raads- en statenleden te verzoeken niet al te moeilijk te doen in de komende tijd, want dan zou de procedure weleens vertraagd kunnen worden. Zoiets kun je beter niet zeggen 
Alles bij elkaar goed om even bijgepraat te worden, maar heel veel nieuws heb ik niet gehoord. Na een klein uurtje napraten met een forse sprint de bus terug – gaat 1x per uur – gered en zo nog best aardig op tijd thuis. Onderweg kon ik mooi projecten als de Stad van de Zon en de aanpassing van de Alkmaarse ring (N242) bekijken.