Je moet het maar kunnen

Na een blunder tegen Auxerre was het einde oefening voor Stanley Menzo en nam de tot dan onbekende Edwin van der Sar zijn plek in het doel van Ajax in. Het kostte hem heel wat tijd de ‘hearts and minds’ van het kritische publiek te winnen. Heel wat jaren later waren het de fouten van Kenneth Vermeer tegen o.a. PSV die hem zijn basisplek deden verliezen en sindsdien verdedigt Jasper Cillessen het Ajax-doel. Iets minder onbekend en veel sneller al door de supporters geaccepteerd.

Behalve de manier waarop ze basisspeler werden hebben Cillessen en Van der Sar nog meer gemeen, zeker als je kijkt naar het begin van hun carrière. Beiden maken een wat verlegen, bescheiden indruk, je zult hen niet snel hun verdedigers de huid zien vol schelden. En net als Van der Sar in zijn beginjaren is Cillessen geen penaltykiller. Tegen Spanje en Australië had ik niet het gevoel dat hij zou redden, dat heb ik hem bij Ajax ook nog niet overtuigend zien doen. Maar net zoals Van der Sar op latere leeftijd beslissend werd door een penalty te stoppen en Manchester United daarmee de Champions League te bezorgen, verwacht ik dat Cillessen ook zo’n rol kan gaan spelen. Qua clean sheets begint hij al aardig op Van der Sar te lijken. Maar hij is ook kritisch genoeg op zichzelf om te weten dat hij nog niet zo ver is.

Voor mij was Cillessen daarom de held van gisterenavond. Als op en top prof boos dat hij werd gewisseld in de laatste seconden van de verlenging (waarvoor hij zelfs al zijn excuus heeft aangeboden, dat had niet gehoeven hoor…), maar binnen een paar minuten al had hij de knop omgezet en stond hij zijn medespelers fanatiek aan te moedigen aan de zijlijn. Je moet het maar kunnen. De reactie na de tweede redding van Krul en de rush over het veld die hij daarna maakte spraken boekdelen. Omdat hij oprecht blij was voor Krul en tegelijk wist: mijn tijd komt nog wel. Wie weet al in de (halve) finale.

SP op zoek naar politieke succesjes

Het gaat niet zo goed met de SP. In de laatste peiling van Maurice de Hond raken de socialisten 9 Kamerzetels kwijt (virtueel nog maar 2 meer dan GroenLinks) en de nieuwe politiek leider Agnes Kant komt niet erg uit de verf. In de Staten van Noord-Holland is de situatie evenmin rooskleurig. De fractie straalt, op een paar individuen na, weinig uit en slaat geen deuk in een pakje boter. Eerder viel me dat al op bij het debat over IJsland, waar een behendige oppositieleider het de coalitie heel moeilijk had kunnen maken. Vorige week maandag merkte ik het wederom bij een warrig en onsamenhangend betoog bij de Algemene Beschouwingen. Uiteindelijk stemde de SP, zonder dat er een eigen motie of amendement  was aangenomen, met een enkele kanttekening in met de begroting. Geen tegenbegroting, geen duidelijke voorstellen, kortom geen oppositie. Ik zou niet kunnen navertellen wat de SP nou inhoudelijk anders wilde en wat zij wel goed vond aan het collegebeleid. Dat zou met negen vrouw en man sterk toch veel beter moeten kunnen!

Gelukkig ziet collega Harald Bos het nog van de zonnige kant. Op de eigen website claimt hij dat dankzij de SP duurdere spitstarieven in de bus van de baan zijn. Toen hij mij vorige week maandag interrumpeerde, had ik al zo’n gevoel dat er weer een stukje voor de site geschreven moest worden (dat was een paar maanden geleden ook het geval). Beide keren blijkt de SP erg goed in selectief luisteren. Bovendien is Harald Bos zo regelmatig afwezig bij de commissievergaderingen, dat hij misschien beter eerst kan bijlezen voordat hij GroenLinks en PvdA de les komt lezen. Dat liet mijn collega Liesje Klomp hem vorige week ook weten.

Want het standpunt van GroenLinks tegen hogere tarieven in de spits, zogenaamd afgedwongen door de SP, heb ik al in maart ingenomen en nog steviger in september. In maart: Vooralsnog is hij (dat gaat over mij) over geen enkel voorstel enthousiast dat leidt tot een hogere prijs voor OV, maar het voorstel om het tarief voor gebruik van OV in de daluren te verlagen is zeker een stap in de goede richting om het OV-gebruik te stimuleren. Na bespreking in de fractie kon dat ‘vooralsnog’ er ook af. In september kwam het onderwerp terug, toen het college voorstelde om 400.000 euro extra aan het busvervoer te besteden, maar dat bedrag te betalen uit verhoging van de spitstarieven. Binnema sprak: Vervolgens is aan de orde hoe het extra bedrag gefinancierd gaat worden. Gezien het algemeen belang dat moet worden toegekend aan goed OV zou zijn voorstel zijn dat bedrag dan structureel te laten komen uit de algemene middelen. Oftewel, geen hogere tarieven, maar ergens in de begroting ruimte vinden. Bovendien constateerde ik dat de meerderheid van de commissie dat met mij eens was. Het was handig geweest wanneer de woordvoerder van de SP die wel bij die vergadering was, deze uitkomst drie maanden geleden met zijn collega had gedeeld.

Uiteraard gun ik de SP een succesje op z’n tijd, zo aardig ben ik ook wel weer. Maar dit soort onzinberichten moet wel tegengesproken worden. Dat busreizigers "zelfs van de PvdA en GroenLinks  geen steun konden verwachten" klopt niet, en al helemaal niet dat  "opeens bleek dat PvdA en GroenLinks van gedachten veranderd zijn". Het is onze eigen afweging geweest en de stellingname is consequent. Als de SP-heren een beetje hadden opgelet, hadden zij dat kunnen weten.

Weer ging de schaal aan ons voorbij…

Het was een bijzondere middag, ja dat was het. Allereerst om op mijn vaste plek in het stadion Ajax-AZ te kijken met een supporter van de tegenpartij (die zich overigens keurig inhield bij de goal van Lens en ook bij de discutabele beslissingen van Vink). Daarnaast omdat ik nog niet eerder een wedstrijd heb meegemaakt met een kwartier blessuretijd en volgens mij ook nog niet zo vaak paal en lat geraakt heb zien worden. Al met al moet de conclusie dan zijn dat een gelijkspel een juiste uitslag is. De consequentie, maar dat wist ik voor de wedstrijd al, is dat Ajax wederom geen kampioen is geworden. Het titelloze tijdperk begint nu wel erg lang te worden. De coach die gisteren in Studio Voetbal nog mild was in zijn kritiek op Ajax en Van Basten, was de laatste die de schaal omhoog mocht houden, alweer vijf (!) jaar geleden.

Ik voelde dan ook een licht populistisch gevoel opborrelen toen ik dit weekend een vrolijke brief van Ajax bij de post aantrof met de mededeling dat men mij graag voor 270 euro per seizoenkaart weer terugziet in het nieuwe seizoen. Het gaat hier om een verhoging van 10 euro, wat ongetwijfeld iets met inflatiecorrectie te maken heeft. Ook heeft Ajax een vergelijking gemaakt met andere Europese clubs, waaruit zou blijken dat het hier eigenlijk best goedkoop is. Ik ben wel benieuwd welke clubs dat zijn, want ik kan me toch niet voorstellen dat de seizoenkaarten bij Sparta Praag of Dinamo Zagreb zo duur zijn. Althans, die vergelijking lijkt mij realistischer dan met Arsenal of Bayern München.

Normaal gesproken zou ik zo’n brief voor kennisgeving hebben aangenomen en op een gegeven moment hebben gemerkt dat het geld van mijn rekening afgeschreven is. Maar volgens mij wordt het tijd voor actie: geen prijs, dan ook geen prijsverhoging!