Een lange zit

Even wennen, een statenvergadering die al om 10.00 begint. Vantevoren was het duidelijk dat het een lange zit zou worden. Het is toch heel anders als je zelf niet het woord hoeft te voeren en er vooral zit om te luisteren. Dat begon met een betoog van Marleen Barth (PvdA), waarin het leed der wereld en het bijzonder dat der provincie uitgebreid werd geschilderd. Daarna was het de beurt aan Mienk Graatsma (SP), die naar mijn gevoel wel weer eens een scherp verhaal hield, maar toch is weinig blijven hangen. Ook de ingediende moties waren weer eens onder de maat. Ik verbaas me er telkens weer over hoe weinig effectief, politiek strategisch de SP opereert. Misschien leuk voor de bühne, maar de mensen voor wie je het doet hebben er verdraaid weinig aan. Jan Bezemer (CU-SGP) hield een doorwrocht verhaal, wat mij als gereformeerde jongen als muziek in de oren klonk (los van of ik het met de inhoud helemaal eens ben).

Allen probeerden ook op enige wijze iets over de gebeurtenissen van de afgelopen weken te zeggen. Eerst de moord op Theo van Gogh en dan de nasleep, met de onverdraagzaamheid over en weer die zich uitte in het in brand steken van kerken en scholen. Hoe goed bedoeld ook, voelde ik me daar toch wat ongemakkelijk bij. Alsof iedereen dacht iets te moeten zeggen, zonder goed te weten wat. Al te veel mensen hebben mij hun ongevraagde mening gegeven. Eigenlijk moeten we even niet reageren, maar ons bezinnen en nadenken over hoe verder. De commissaris van de Koningin kwam nog het meest in de buurt:

Waarom zou iemand zichzelf een vrijbrief mogen geven voor schelden, beledigen of kwetsen? Verantwoordelijkheid voor eigen daden strekt zich ook uit tot de verantwoordelijkheid voor eigen woorden

Na de lunch ging het verder met de coalitiepartijen: Dré Kraak (VVD) en Jaap Bond (CDA) hielden degelijke, maar weinig verrassende betogen. Zo kabbelde de middag verder, omdat ook de oppositie niet erg actief was. Bart stelde in zijn bijdrage dan ook terecht aan de orde dat twee dagen voor het begrotingsdebat wat teveel van het goede is. De belangrijke keuzen worden in het voorjaar gemaakt en de begroting vult dat vervolgens in. We gooiden maar weer eens de € 34 miljoen van de tweede zeesluis in de strijd, want dat geld ligt al te lang niks te doen. Maar zien hoe daar maandag op wordt gereageerd. Joke Geldhof (D66) sloot de lange rij en toen was de vermoeidheid in de Staten goed merkbaar; ook ikzelf heb het langs me heen laten gaan, behalve de mededeling dat we allemaal meer biologisch moeten gaan eten.

In de wandelgangen werd druk gespeculeerd wie Henry Meijdam op gaat volgen als gedeputeerde: de VVD kijkt nu eerst of er in de fractie een geschikte kandidaat te vinden. Mijn eerste gok zou zijn Ton Hooijmaijers, is als oud-wethouder van Amsterdam bekend met besturen en ook met RO. Bij de formatie gepasseerd, ondanks zijn hoge plaats op de lijst. Weet alleen niet zeker of hij voldoende steun heeft intern. Wie het ook wordt, makkelijk zal het niet zijn een top-politicus als Meijdam op te volgen.

Ook Marleen Barth verlaat overigens de Staten naar alle waarschijnlijkheid, om voorzitter te worden van de Onderwijsbond van het CNV. Ook daar is het interessant te zien wie haar als fractievoorzitter op gaat volgen. Met name ook wat dat betekent voor de houding van de PvdA ten opzichte van de coalitie. Peter Visser of Freddy Weima hebben in elk geval een heel wat luchtiger en humoristischer benadering, zou mij niet gek lijken.

Na het eten snel door naar Bolder en Plante geweest. Fysiek cabaret met mooie muziek, bij vlagen erg leuk – bessen, Romeo en Julia – al ben ik nog niet helemaal overtuigd.