Verenigd in vooruitgang

Op de ALV kwam ook nog terloops de vrijzinnig-linkse koers aan de orde. Sommige kandidaten voor de partijraad gaven bij hun voorstelronde aan daar niet zo enthousiast over te zijn en stelden daar echt links of eigenzinnig links tegenover. Zelf vond ik het een aardige gelegenheid om aan te geven dat ik juist wel erg enthousiast ben over deze koers. Alleen wordt er in GroenLinks halfslachtig mee omgegaan. Dat was bijvoorbeeld te zien in de ‘pappen en nathouden’ manier waarop Ineke van Gent in de partijraad het naar mijn idee prima stuk over de verzorgingsstaat ‘Vrijheid eerlijk delen’ verdedigde. Alle stevige voorstellen werden ter plekke flink afgezwakt, echte tegenstellingen verdoezeld. Dezelfde spagaat zag ik ook terug in de campagne voor de gemeenteraad: er werd voor een ‘linkse lente’ gekozen, waardoor we klem zaten in een blok met PvdA en SP. Terwijl juist een vrijzinnige koers ons zou kunnen onderscheiden van die partijen: nu maakten we ons afhankelijk van de twee anderen zonder ons eigen afwijkende verhaal te vertellen (elders heb ik al aangegeven hoe dat zou moeten). Als je kiest voor vrijzinnig doe het dan ook met overtuiging en durf afstand te nemen van oude en achterhaalde ideologie.

Echte vernieuwing kan overigens pas plaatsvinden wanneer het lukt om los te denken van bestaande partijkaders. Want heel veel discussies lopen dood op oude sentimenten en vastgeroeste ideeën over andere partijen. Maar er zijn aanknopingspunten genoeg voor een vrijzinnige progressieve koers, ook buiten GroenLinks. Erg blij ben ik dan ook met het initiatief van LuxVoor, een groep jonge mensen uit CDA, VVD, D66, PvdA en GroenLinks die afgelopen weekend hun manifest ‘Verenigd in Vooruitgang’ presenteerden. Met instemming citeer ik:

Als we nu niets doen, zal over niet al te lange tijd de kleine groep werkenden de lasten van vergrijzing en internationale concurrentie niet langer kunnen dragen. Er zullen scheuren ontstaan in de solidariteit tussen bevolkingsgroepen en generaties. Het gebrek aan onderlinge cohesie zal ons bovendien een gemakkelijke prooi maken voor grensoverschrijdende veiligheidsbedreigingen. Een Niemandsland dreigt. Daarom luiden we de noodklok.

Dit Niemandsland stopt hier. De huidige verzorgingsstaat moet plaatsmaken voor een ontplooiingsstaat, en het vermolmde openbaar bestuur moet radicaal worden hervormd. Kernwoord hierbij is dynamiek. Onze economie, onze maatschappij en ons politiek systeem moeten véél flexibeler worden. Een zelfbewuste én inclusieve identiteit kan de saamhorigheid waarborgen tussen burgers met verschillende leefstijlen, etnische, religieuze, culturele en nationale achtergronden. We doen alvast enkele voorstellen, soms nieuw, soms al eerder bedacht, maar sowieso hard nodig. Ze zijn het begin van een visie op een nieuw Nederland.’

8 april wordt er in theater Cosmic verder gepraat om aan deze fraaie en haast barok geformuleerde ideeën concrete invulling te geven. Ik ben benieuwd!