Laat ik het maar eerlijk bekennen: eigenlijk heb ik niks met Kerst. Ik kan weinig met de wonderbaarlijke geboorte uit de maagd Maria en ook de gemaakte ‘gezelligheid’ van Kerst op straat en in allerlei winkels hoeft van mij niet zo nodig. Met het gevaar voor zuinige calvinist te worden versleten: al dat eten en al die cadeau’s, moet dat nou zo nodig… Alhoewel, tegenwoordig kan dat ook voor een pleidooi tegen hyperconsumptie doorgaan š
EĆ©n uitzondering wil ik wel maken, al heb ik dit ook in de loop van de tijd moeten leren. Want waar ik al vroeg fan was van de MatthƤus en (met name) de Johannes Passion, heb ik het Weihnachtsoratorium lang links laten liggen. Ten onrechte heb ik inmiddels gemerkt. Luister bijvoorbeeld naar ‘Schlafe, mein Liebster’:
Of het heerlijke ‘Jauchzet, frohlocket’: