Het overkomt mij nog wel eens dat ik zonder er erg in te hebben, ineens in een werkgroep zit. Eén van die werkgroepen is de Interprovinciale Werkgroep Groene Hart – dat is overigens al maanden geleden gebeurd hoor, het is niet dat ik er gisteren achter ben gekomen. Meestal is het ook best leuk hieraan mee te doen. Deze werkgroep bestaat uit Statenleden uit de drie Groene Hart provincies; naast mijn eigen provincie zijn dat Zuid-Holland en Utrecht. Vanavond kwamen we weer eens bij elkaar, dit keer in het provinciehuis in Den Haag.
Vanaf het begin zitten onze collega’s van over de provinciegrens er wat anders in dan de Noord-Hollandse Statenleden. Ook niet zo gek, omdat wij maar een klein stukje Groene Hart hebben en Utrecht en Zuid-Holland samen zo’n 90%. In die Staten is ook in de afgelopen jaren veel vaker en intensiever gedebatteerd over het Groene Hart. En zoals dat gaat met een werkgroep, er worden van alle kanten bepaalde verwachtingen gecreëerd en in stand gehouden, maar die blijken dan niet per provincie gelijk.
Het belangrijkste resultaat van dit overleg is dat er een Voorloper Groene Hart het licht heeft gezien. Dit is een document met een visie op het hele gebied – zonder formele status – dat als bouwsteen dient voor de nog op te stellen provinciale structuurvisies. Zo hebben we er in Noord-Holland ook vanaf het begin tegenaan gekeken: als een bouwsteen. Vandaar ook dat we in de commissie Ruimtelijke Ordening de Voorloper met waardering voor kennisgeving hebben aangenomen en deze gaan gebruiken als we straks de structuurvisie gaan vaststellen (ergens tussen de zomer en de kerst). Dat werd door onze collega’s uit de andere provincies toch wat te mager bevonden: zij deden een dringend beroep op ons om de Voorloper toch echt in de Staten vast te stellen en het niet bij een commissiebespreking te laten.
Nou zie ik de meerwaarde daar niet zo van in en ik weet ook niet wat voor extra status de Voorloper daarmee krijgt. Wij willen graag bij de structuurvisies alle belangen meewegen en alle visies, ideeën, plannen rijp en groen mee kunnnen wegen. Maar, zoals het een goed politicus betaamt, we nemen het mee…