Wij hadden thuis twee platen van Randy Newman. Toen ik een jaar of 11,12 was, heb ik die grijsgedraaid. Op Randy Newman Live was ‘My Old Kentucky Home’ favoriet, eerlijk gezegd meer vanwege de muziek en de sfeer dan dat ik toen de spot en ironie over het o zo goede leven al doorhad:
Oh, the sun shines bright on my old Kentucky home
And the young folks roll on the floor
Oh, the sun shines bright on my old Kentucky home
Keep them hard times away from my door.
De andere plaat was Sail Away, waarvan ik me vooral ‘Lonely at the Top’ herinner, ‘Last Night I had a Dream’ en – al was het alleen om de titel – ‘Simon Smith and the Amazing Dancing Bear’. Het briljante ‘God’s Song’ staat ook op deze plaat, maar de waardering hiervoor had eveneens nog wat tijd en rijpheid nodig:
I burn down your cities / how blind you must be
I take from you your children / and you say how blessed are we
You must all be crazy / to put your faith in me
That’s why I love mankind
De merkwaardigste hernieuwde kennismaking had ik echter zo’n 12 jaar geleden als eerstejaars politicologie. Bij toeval stuitte ik op ‘Political Science’ en meende oprecht een nieuwe song van Randy Newman te hebben ontdekt. Maar het bleek niets meer of minder dan het al vele malen beluisterde begin van de B-kant van Sail Away. Op een of andere manier had ik de link nooit gelegd tussen ‘Drop the Big One’ en de politieke wetenschap. Bij dezen dan, om het allemaal goed te maken, zowel in oude als nieuwe versie: