Toen ik ooit begon onderzoek te doen naar Europeanisering, heb ik een gezond wantrouwen ontwikkeld tegenover alles wat eindigt op -isering. De suggestie die ervan uitgaat is dat mensen, groepen, een samenleving, een systeem, een land steeds meer kenmerken gaan vertonen van het begrip dat voorafgaand wordt genoemd (met de mogelijkheid dat meerdere mensen, groepen etc. dit gelijktijdig doen). De hele discussie over islamisering laat wel zien dat zo'n trend nog niet zo makkelijk te bewijzen of te ontkrachten is: tegenover de steeds vaker gehoorde retoriek staat dat alle pogingen die gedaan zijn dit empirisch te onderzoeken juist uitwijzen dat eerder van de-islamerisering sprake is.
Een ander moeizaam begrip is feminisering: probleem 1 is dat het nog best lastig is om precies te duiden wat die feminiene kenmerken zijn die dan sterker worden en probleem 2 is dat het niet helemaal duidelijk is of de aanwezigheid van meer vrouwen noodzakelijk en/of voldoende is. Misschien kan het ook ontstaan doordat meer mannen 'vrouwelijke' trekjes gaan vertonen en kan het zelfs de andere kant opgaan wanneer vrouwen zich vooral masculien gaan gedragen.
Ik moest hieraan denken omdat het erop lijkt dat de komende campagne voor Provinciale Staten in mijn provincie door vrouwen gedomineerd gaat worden. Niet alleen GroenLinks draagt een vrouwelijke lijsttrekker voor, dat geldt ook voor de SP en D66 en bij PvdA en VVD hoor ik sterke geruchten dat twee vrouwelijke gedeputeerden goede kans maken op nr. 1 terecht te komen. Het aandeel vrouwen onder de lijsttrekkers is dus spectaculair toegenomen: wat zou dat betekenen voor de campagne en voor de onderhandelingen? Ergens denk ik wel dat het verschil maakt of je een verkiezingspodium met bijna alleen mannen of bijna alleen vrouwen hebt. Maar uiteindelijk lijkt het me sterk dat de coalitie er straks heel anders komt uit te zien dan wanneer een clubje mannen aan het formeren was geslagen.
Overigens ben ik van mening dat de Eerste Kamer behouden dient te blijven