Tot mijn grote schrik lees ik vandaag in het Parool dat VU baas René Smit (een Rotterdammer) het hoofdgebouw van de VU wil slopen. Hoewel ik alweer een tijdje weg ben bij de VU – ik kom op 13 mei even terug om mijn proefschrift te verdedigen – gaat mij dit toch aan het hart.
Over smaak en schoonheid valt veel te twisten en vermoedelijk zijn er weinig mensen te vinden die de betonnen kolos aan de Boelelaan écht mooi vinden. Maar het is een onverteerbare gedachte dat dit markante gebouw, waar ik zoveel mooie herinneringen aan heb, tegen de vlakte zou gaan. Zeker als ik in hetzelfde artikel lees dat voor de nieuwbouwplannen van de VU (ik kan het vreselijke woord multifunctioneel niet meer horen of zien) ook nog het schaarse groen in de omgeving moet sneuvelen.
Met als merkwaardig argument dat het gebouw ‘niet meer renoveerbaar‘ zou zijn. Dat klinkt als een ongeneeslijke ziekte waarbij de doktoren alle hoop hebben opgegeven. Gelukkig is de eerste tegenactie al gestart. Wat zou het mooi zijn als deze creatie van de Architectengroep 69 tot monument wordt uitgeroepen. Waar kan ik mijn handtekening zetten?
De provincie Noord-Holland heeft onlangs de gebouwen B en C aan de Dreef gesloopt. Die gebouwen dateerden zo ongeveer uit dezelfde tijd als het hoofdgebouw van de VU. Met die gebouwen was niet veel mis en ze zagen er beter uit dan het gemiddelde gebouw van een school voor voortgezet onderwijs. Maar ja, voor scholen is in deze samenleving geen geld en voor nieuwe provinciehuizen blijkbaar wel…
Onvergelijkbaar! Nou heb ik niet voor gepleit om alles wat in de jaren 60 en 70 is gebouwd per definitie te laten staan… Bovendien is het uitzicht op het park en het provinciehuis zo vele malen mooier.
Wat is er onvergelijkbaar? Of komt de vergelijking de politiek-bestuurlijke elite niet zo goed uit? Dat is namelijk iets anders. Het lijkt mij eerlijk gezegd maatschappelijk nuttiger om meer geld te besteden aan het onderwijs dan aan het onnodig slopen en bouwen van provinciale kantoren.