"Ja, da’s een hoop geld, 18 miljoen. Maar dit gebouw was ook een hele tijd behoorlijk verwaarloosd en we krijgen er iets prachtigs voor terug. Dat is het mij zeker waard." Dit antwoord op de vraag van de journaliste van RTV Noord-Holland was blijkbaar niet spannend genoeg om de uitzending te halen. Zoals ik al eerder meldde, we zijn weer terug in het provinciehuis en daar wilde ook onze regionale zender graag verslag van doen. Met – terecht – een hoofdrol voor onze commissaris als rondleider.
Vandaag was namelijk de eerste Statenvergadering in de nieuwe zaal. Allemaal nog een beetje onwennig: wie zit waar, hoe werken die microfoons en hoe zit het met de stemknopjes? Dat zal vast vanaf de volgende vergadering elke keer weer beter gaan.
Er stond weinig op de agenda, dus hadden we ook rustig de tijd om te acclimatiseren. De SP stelde mondelinge vragen over de tunnel van de Zuidtangent. Naar aanleiding van een informatieavond en berichten in de krant was er onrust ontstaan over mogelijke sloop van woningen in de Haarlemse wijk De Kamp. Collega Putters gebruikte zoals we van hem gewend zijn grote woorden, maar sloeg de plank behoorlijk mis. Vrijwel al zijn vragen waren gebaseerd op een vermeende voorkeur van gedputeerde Mooij voor een korte tunnel. Maar dat besluit is nog helemaal niet genomen. Wat Bert er niet van weerhield er in tweede termijn nog een schepje bovenop te doen. Leuk voor de bühne misschien, maar inhoudelijk een scheve schaats.
Daarna volgde een interpellatie van D66 over de problemen in de jeugdzorg. Bureau Jeugdzorg is ernstig in de financiële problemen gekomen, door kosten te maken die door de provincie niet voorzien werden (bijvoorbeeld verhuizing naar een nieuw pand) en die nauwelijks door het Bureau verantwoord kunnen worden omdat de administratie niet echt op orde is. Opmerkelijk was dat de PvdA niet helemaal leek te begrijpen wat de bedoeling van een interpellatie is. Nadat deze al begonnen was en verschillende woordvoerders hun zegje hadden gedaan, kwam het voorstel om te stemmen over het stoppen van de interpellatie, terwijl ook de gedpeuteerde nog moest antwoorden. Onze woordvoerder Anna van Heijst kreeg van de PvdA woordvoerster te horen dat ze een vraag moest gaan stellen, terwijl (anders dan bij het vragenuur) je niet per se aanvullende vragen hoeft te stellen, maar zelf de vorm van je inbreng kunt bepalen. Ik was blij met de antwoorden van de gedeputeerde, die flink wat met de jeugdzorg te stellen heeft, maar wel met frisse moed stevig orde op zaken wil gaan stellen.
Jammar Harmen, nog een beetje teleurgesteld van de nederlaag van 020….€ 18 miljoen is wel een beetje veel voor deze vergader schuur. Overigens dit erkende us Harry ook, is die ook niet van jullie cluppie Groene Liberalen. Afgelopen zondag sprak ik nog de kleindochter van Marcus Bakker en later zijn dochter, die moeten niets meer hebben van het GL cluppie. Hoe zou Ina Brouwer e.e.a. hebben opgepakt???? Wij zijn nu er nu eenmaal door het volk en voor het volk.
Ina Brouwer valt in de categorie “ik was wel lid van de CPN, maar ik was geen communist”. Laten we dus maar niet al te veel woorden vuil maken aan mevrouw Brouwer. Tegenwoordig schijnt ze (ook) lid te zijn van de PvdA…
Van Ina Brouwer herinner ik me alleen een hopeloos mislukte verkiezingscampagne in 1994. Verder heb ik niks met het communisme, nooit gehad ook.
Wees er maar trots op.
Het resultaat van die “hopeloos mislukte” verkiezingscampagne in 1994 (verlies van 1 zetel) is precies evengroot als het verlies van 1 zetel in 2006.
Verder vind ik het jammer dat GroenLinks in 1998 de andere duo-lijsttrekker, Mohamed Rabbae zo respectloos afgeserveerd heeft. Dat was nou nog net een van de weinigen in de partij in wie ik wel vertrouwen had.
1994 was de eerste campagne die ik bewust meemaakte, misschien heeft het daarom meer indruk gemaakt. Overigens liep het voor geen meter en waren Ina en Mohammed ook geen geslaagd duo. Het hele idee van duo-lijsttrekkers was sowieso niet echt verstandig. Ik ontken niet dat ik ook teleurgesteld was over de nederlagen in 2002, 2003 en 2006 maar toen verliepen de campagnes naar mijn idee beter.
Rabbae was een aardige man, maar onhandig en niet geschikt voor de politiek. De ‘schuld’ voor zijn afscheid ligt overigens zowel bij hem als bij de partij.