Sam Pormes

Een paar maanden geleden schreef ik over de klopjacht op GroenLinksers met ‘fout verleden’ waar HP/De Tijd druk mee bezig was en is.

“Net als alle eerdere artikelen in dit blad over het foute verleden van Rosenmöller, Duyvendak of over de banden met Volkert van der G. (‘de kogel van links’) weer een typisch staaltje broddelwerk. Enorm opgeblazen, met flinterdunne aanwijzingen die als je ze heel stellig opschrijft en veel herhaalt bijna ergens op gaan lijken, maar toch niet…”

Vind ik nog steeds: die verhalen zijn enorm opgeblazen werden en eerder een aaneenschakeling van verdachtmakingen dan serieus bewijs. Maar op de HP-redactie zal men wel tevreden zijn dat het nu gelukt is om de eerste van het lijstje weg te krijgen. Sam Pormes heeft de partij niet alles eerlijk verteld en is, nadat hij niet de eer aan zichzelf wilde houden, door het partijbestuur geroyeerd. Eerste Kamerlid en directe collega Jos van der Lans heeft daar naar mijn idee hele verstandige dingen over geschreven.

Misschien krijgt het verhaal nog een staartje. Het kan zijn dat de partijraad – waar ik ook in zit – binnenkort nog bijeen wordt geroepen door een aantal verontruste leden die ofwel helemaal achter Sam Pormes staan of in elk geval hem nog de gelegenheid willen geven zijn kant van het verhaal te vertellen. Voor mij hoeft dat niet zo nodig: hoe pijnlijk ook, ik denk dat het bestuur de juiste keuze heeft gemaakt. Niet omdat Sam Pormes een gevaarlijke terrorist is, wel omdat je binnen je partij van elkaar op aan moet kunnen en geen zaken achter moet houden.