Zo af en toe dwalen mijn gedachten af en vraag ik me af wat ik hier eigenlijk doe. Het zal ongetwijfeld nuttig en belangrijk zijn, maar ik kan me moeilijk motiveren. Hoor geloof ik niet bij de klasse der ontevredenen, bij de klagers voor wie het nooit goed genoeg is, ben eerder rekkelijk dan precies. De onstilbare behoefte alles te willen weten, vanuit een ingegroeid wantrouwen dat de partijtop nooit doet wat de leden willen en dus nauwgezet gevolgd en gecontroleerd dient te worden. Ik heb het niet.
Juist, de partijraad, tweemaandelijks terugkerend ritueel in onze veelgeprezen interne partijdemocratie. Als 1e reserve van de afdeling Amsterdam mag ik elke keer opdraven, omdat altijd wel enkele van onze tien afgevaardigden niet kunnen komen. Leuk vind ik het om de verantwoording van het bestuur en de kamerfracties te horen, maar de oeverloze discussies tot in het kleinste detail kunnen me maar matig boeien. In de partijraad komen de kommafetisjisten tot bloei.
De zaterdagmiddag kruipt voorbij. Iets na drieën vind ik het wel mooi geweest en ga ik terug naar Amsterdam. ’s Avonds eens gewoon thuis, dat is in weken niet voorgekomen. Ontspannen onderuit zakken voor Dit was het nieuws, Kopspijkers en Studio Sport. Even helemaal niks…
Hee hee hee, Studio Sport is niet niks he?? Zeker niet als De Graafschap met 5-0 door Ajax wordt gefileerd!
Eindelijk weer eens een mooie uitslag. Feyenoord verliest van Groningen, dus we komen eraan 😀
Dat dacht ik! 🙂