Vanochtend in Zandvoort geweest voor een symposium over het aanjagen van de bouwproductie. Herinnering kwam boven aan 20 maart 2003 toen ik ook in het Strandhotel was op mijn eerste dag als Statenlid. Goede gewoonte is dan om met de hele Staten daar te dineren (en door te zakken, nog midden in de nacht als in een slechte film achter de vleugel gezeten met een glas whisky ernaast) om elkaar informeel te leren kennen.
Deze keer serieuzere business. Na een inleiding van Albert Moens, waarin hij en passant ook nog over zijn bekering tot het kapitalisme vertelde, toelichting van Joan Steegh, projectleider van het provinciale aanjaagteam. Belangrijkste conclusies: zo goed mogelijk met de regels omgaan en procedures niet onnodig lang maken, hier en daar een beetje extra geld, grondbeleid en met name ook samenwerken. Na de koffiepauze een interessante zaaldiscussie met vertegenwoordigers van gemeenten, provincie, woningcorporaties en projectontwikkelaars. Vooral Friso de Zeeuw (ooit eens gedeputeerde, nu Bouwfonds) liet duidelijk van zich horen. Met een aantal aardige ideeën weer de trein in gestapt, zoals de mogelijkheden hoe je bouwers kunt stimuleren om projecten te beginnen én af te maken.
Over die trein Zandvoort-Haarlem morgen trouwens meer, als we in de commissie WVV spreken over de decentralisatie van spoorlijnen.
Voor nu sluit ik af met een soort van opgelucht gevoel dat Ajax in elk geval overwintert in Europa. Helemaal geen onaardige wedstrijd, biedt weer hoop voor de komende weken. Ach ja, ik ben en blijf een optimist.