In de partijraadsvergadering blikten we terug op wat de zaak-Pormes is geworden. Allereerst de complimenten voor Marius Ernsting die geslaagd had bemiddeld tussen Sam en de 1e Kamerfractie en tot werkbare oplossing is gekomen. Dat wil zeggen: Sam doet voor de vorm nog een paar maanden mee, maar zal in het najaar ‘eervol afscheid nemen’. Zijn werk blijft ook beperkt tot de 1e Kamer en hij zal niet actief GroenLinks naar buiten vertegenwoordigen. Belangrijker voor ons was nog de evaluatie van hoe het allemaal gegaan is op die 1e april. Jane presenteerde de uitkomsten van een korte enquête die het PR bestuur onder de leden van de partijraad had gehouden. Opvallend vond ik dat de meesten zowel de toelichting van Sam als die van Herman tijdens de partijraad maar matig vonden. De meesten hadden ook – vaak in overleg met de eigen delegatie (niet met de achterban!) – hun standpunt vantevoren al bepaald en waren niet ter vergadering geswitcht. Ik blijf me afvragen of dit soort besluiten in de partijraad in den brede genomen moeten worden, maar voorlopig houden we die taak (zolang het reglement niet wordt gewijzigd).
Twee andere belangrijke punten waren de verkiezing van de nieuwe voorzitter (interim) en herstructurering van de partijraad. Uit gemakzucht verwijs ik voor informatie met een mening naar Paul en Selçuk. Ik voeg er alleen nog aan toe dat ik denk dat we een degelijke voorzitter hebben die deze tijdelijke klus prima zal vervullen en dat ik zelf voorstander was/ben van een partijraad van 60 leden die wel via de afdelingen wordt gekozen. Maar dit is blijkbaar geen tijd voor fratsen… 
Jammer dat Sam zich zo gemakkelijk op een zijspoor laat zetten, omdat hij van de partijraad gelijk gekregen heeft. De stelling dat vroegtijdig aftreden imagoschade voor de partij tijdens de verkiezingen in 2007 kan beperken is niet zo geloofwaardig. Immers, wat belet politieke concullega’s en journalisten te verwijzen naar de periode waarin Sam actief is geweest voor de partij, tot in de eerste kamer aan toe, en het gepruts van het partijbestuur daaromtrent. Het wordt tijd dat de leden binnen de partij het weer voor het zeggen krijgen, nu hebben de bobo’s (bijna) alle macht in handen. GroenLinks verwordt op deze manier tot de soort PvdA-II.
Die bobo’s zoals jij ze noemt zouden maar wat graag de macht in handen willen hebben. De uitspraak van de partijraad laat zien dat de gewone leden nog heel wat te zeggen hebben.
Persoonlijk vind ik het overigens wel een nette oplossing die door de 1e Kamerfractie en Sam is gevonden.