Mijn eerste kennismaking met Leonard Cohen was via Suzanne. Gek genoeg weet ik niet meer precies waar en wanneer ik deze Cohen-klassieker voor het eerst heb gehoord. Ik weet wel dat ik hem nog nooit eerder zo ontroerend mooi heb gehoord als vorig jaar live in het Westerpark. Een memorabel concert waarvoor bijvoeglijke naamwoorden tekort schieten. Om nog een beetje sfeer van toen opnieuw te beleven, live uit Londen in dezelfde concerttour:
Na Suzanne ontdekte ik veel meer schitterende songs van Leonard Cohen. Beginnend met het vroege werk waardoor hij beroemd en bewonderd werd, maar later (even wennen!) ook zijn albums van de jaren ’90 en ’00, The Future en Ten New Songs. Er is weinig muziek die me zo raakt en die altijd klopt, altijd past, in welke situatie ook. Vooral toen ik werkte aan mijn proefschrift, heeft Cohen mij vele malen bijgestaan. Tijdens het invoeren van een hele verzameling data, tijdens het ploeteren aan weer een paper en tijdens het doorspitten van stapels literatuur.
Op het eerder genoemde album staat naast de titelsong ‘The Future’ nog een lied met een duidelijk maatschappijkritisch karakter: ‘Democracy’. Behalve een verwijzing naar de opstand op het Plein van de Hemelse Vrede (those nights in Tiananmen square) gaat ‘Democracy’ niet over actuele politieke problemen, is het geen aanklacht tegen bepaalde machthebbers. Eerder stelt Cohen een bepaalde mentaliteit van afzijdigheid en onverschilligheid aan de orde in een land dat toch bij uitstek democratie in de haarvaten moeten hebben:
I’m sentimental, if you know what I mean
I love the country but I can’t stand the scene.
And I’m neither left or right
I’m just staying home tonight,
getting lost in that hopeless little screen.
But I’m stubborn as those garbage bags
that Time cannot decay,
I’m junk but I’m still holding up
this little wild bouquet:
Democracy is coming to the U.S.A.
De ironie zit voor mij in de slotsom dat democratie naar de VS toekomt, naar het land dat zichzelf soms als de enige echte eerste democratie lijkt te beschouwen en dat idee met graagte exporteert. Opnieuw uit Londen: