Bericht uit de tent

In groep 8 gingen we een weekend met de hele klas naar Schiermonnikoog. Daar moest ik aan terugdenken bij dit weekend op de Utrechtse Heuvelrug, dat de toepasselijke naam Discussie in de tent heeft meegekregen. Het geeft een echt schoolkamp gevoel zo met elkaar op een kluitje en de dag afsluiten met een bonte avond.

Dit gevoel begint als je om een uur of 10 in Driebergen op de bus stapt, waar nog net niet ‘van voor naar achter van links naar rechts’ of het ‘potje met vet’ werd ingezet. Misschien komt dit op de terugreis… De eerste workshop ging over leiderschap en of wij dat binnen GroenLinks wel accepteren. De niet algemeen gedeelde conclusie was dat leiderschap niet echt een probleem is, maar dat we wel eens wat minder wantrouwig mogen zijn. Als je accepteert dat er een verschil in tempo is tussen de ‘gewone’ leden en de ‘elite’, waarbij de laatste gisteren moet reageren en de eersten daar graag nog een paar weken over willen discussiëren, moet je de leiders ook gunnen dat ze hun eigen keuzes maken.

’s Middags ging het over het kiezerspotentieel. Waarom stemmen al die mensen die vinden dat wij de beste ideeën over milieu hebben ook niet allemaal op ons? Hoe slaag je erin van potentiële stemmers echte stemmers te maken in plaats van dat zij naar SP of PvdA gaan? Veel vragen, helaas nog weinig antwoorden. Het maakt in elk geval wel duidelijk dat scoren in de linkerbovenhoek leuk gevonden is, maar dat daar weinig kiezers te vinden zijn.

Nu met gezwinde spoed naar de tent terug, want ik mag iets gaan zeggen over stijl en identiteit van GroenLinks…

Partijraad nieuwe stijl

Als definitieve bevestiging dat het nieuwe politieke seizoen echt is begonnen, vandaag vergadering van de partijraad. Net als Paul weet ik niet precies waar het aan lag, maar het was deze keer echt een prettige en ontspannen bijeenkomst.

’s Ochtends bespraken we het rapport ‘Scoren in de linkerbovenhoek’ van de commissie-Van Ojik over de afgelopen campagnes en met een voorzichtige blik naar de toekomst. Ik kon het als voetballiefhebber niet nalaten om te benadrukken hoe lastig het is daar te scoren – de meeste penalty’s gaan in elk geval laag in de hoek, of het nou links (Marijnissen) of rechts (Wilders) is. Leuke discussie en goede reacties ook zowel van Bram van Ojik als van Henk Nijhof.

’s Middags was het na een uitgebreid verslag van de eerste maanden van de Eerste Kamerfractie door mijn favoriete parlementariër Tof Thissen tijd voor een uurtje zelfreflectie. De partijraad ging in groepjes uiteen om te praten over het eigen functioneren en dat leverde heel wat zinnige inzichten op. Ik vat ze kort samen: kritischer zijn over wat de taak van de PR is, minder over procedures en meer over inhoud, verantwoording van de fracties beter organiseren (agendering + inhoud) en zelfdiscipline – al dan niet bijgestuurd door het bestuur van de partijraad.

Voor het eerst sinds tijden ging ik met een prettig gevoel naar huis. Als het zo doorgaat, wil ik nog best twee jaar verder als partijraadslid.

After reces dip

De trouwe lezers zullen hebben gemerkt dat ik even niet zo actief was op mijn BinBlog. Dat zal ik hierbij weer goedmaken. Er was geen diepzinnige reden voor, behalve dat ik even geen inspiratie had om iets nieuws te schrijven. Misschien kwam het wel doordat het reces nu ten einde is…

Hoe dan ook, het politieke seizoen werd hervat toen we dinsdag 28 augustus weer onze eerste fractievergadering hadden. Bijpraten hoe de vakantie was geweest en langzaam weer in het ritme terugkomen. Verder weinig bijzonderheden van deze vergadering, zeker niet dat ik me ze nu nog herinner. Afgelopen maandag een bezoek aan het projectbureau N242 in Alkmaar om te horen hoe het ervoor staat. Hoewel het een ‘asfaltproject‘ is, was ik net als de vorige keer onder de indruk van wat hier allemaal gebeurt. Dat betreft zowel de fraaie uitvoering, als de manier waarop het is gepland om de overlast voor de gebruikers te beperken en hoe omwonenden en bedrijven geïnformeerd worden. Wat mij betreft een voorbeeld voor hoe we het elders in de provincie ook zouden moeten doen.

Donderdag opnieuw fractievergadering. Met het tijdelijk uitvallen van Nel (sterkte!) en afwezigheid van Klaas vanwege de streekplanherziening voor de Bovenkerkerpolder in bescheiden gezelschap. Gelukkig hadden we Albert te gast om de boel aan elkaar te praten. We bereidden onze inbreng voor de begroting 2008 voor en bespraken vooral ook een hoop praktische zaken. Aan de slag!

OV-taxi, zegen of vloek?

Als lid van de werkgroep OV-taxi (ja bedenkt u een probleem, dan stellen wij een werkgroep in) moet ik natuurlijk wel even reclame maken voor ons onderzoek:

Onderzoek OV-taxi

Rijdt uw OV-Taxi op tijd? Weet de chauffeur altijd goed de weg? Wat vindt u van de OV-Taxi? Doe mee aan het online onderzoek en geef uw mening.

De provincie is opdrachtgever voor de openbaar vervoer-taxi, beter bekend als de OV-Taxi. De OV-Taxi is vervoer van deur-tot-deur. Het is voor iedereen en aanzienlijk goedkoper dan een gewone taxi.

Onderzoek
De OV-taxi rijdt inmiddels in heel Noord-Holland, met uitzondering van Amsterdam, Zaanstreek en Waterland. Maakt u wel eens gebruik van de OV-Taxi? Dan zijn wij erg benieuwd naar uw ervaringen. Maar ook als u geen gebruik (meer) maakt van de OV-Taxi stellen we het op prijs waneer u de online enquête invult.

Doet u uw verhaal liever telefonisch, dan is dat ook mogelijk. Hiervoor kunt u tot en met 31augustus bellen naar telefoonnummer 023 514 44 20 (op werkdagen tussen 9.00 en 18.00 uur). Om de resultaten zuiver te houden, verzoeken wij u om voor een van de mogelijkheden te kiezen: of het invullen van het online onderzoek, of uw ervaringen telefonisch doorgeven (niet allebei).

De commissie Wegen, Verkeer en Vervoer (WVV) van Provinciale Staten van Noord-Holland heeft opdracht gegeven voor dit onderzoek. Het wordt uitgevoerd van 13 tot en met 31 augustus in samenwerking met marktonderzoekinstituut TNS NIPO. De commissie bespreekt de resultaten van het onderzoek in een openbare vergadering in november.

Meedoen?
U kunt deelnemen aan het onderzoek naar het functioneren van de OV-Taxi door op onderstaande link te klikken. Het invullen van de vragenlijst kost u hooguit tien minuten.

Naar het onderzoek

Joop

Vier jaar zaten we allebei in Provinciale Staten. Ook nog eens in dezelfde commissie: Wegen, Verkeer en Vervoer. Leuke vent, goedlachs, nooit te beroerd om een sterk verhaal te vertellen. Ook nooit te beroerd om een openbaar vervoer plannetje te steunen. Over één onderwerp lagen we wel regelmatig in de clinch: de havens in het Noordzeekanaalgebied. Als ik weer eens uitgebreid had verteld over de belachelijke ruimteclaims van het Amsterdamse havenbedrijf en over opgeklopte groei- en banencijfers, wist hij me te vertellen dat hij zo tien, twintig Chinese bedrijven kende die stonden te springen zich hier te vestigen. Ik wacht nog steeds rustig af…

Ach ja, China. Zijn grote trots is de stichting China Valley, waarvoor hij ook voormalige provinciale toppers als Jos van Kemenade en Bob Verburg wist te strikken. Volgens de Telegraaf zijn er plannen om in de haven van het Chinese gokeiland Macau een casinoschip aan te meren. Ah, een boot, dat doet erg denken aan een eerdere poging om de SS Norway een vaste plek in Amsterdam te geven. Zo’n project waar hij smakelijk over wist te vertellen en waarvan het gebrek aan succes hem niet deerde. Vervelend alleen dat zijn belangrijkste zakenpartner, de Chinese ondernemer Anddy Chen, net is opgedoken in het Holleeder-dossier. Trouwens, ook over eerdere flops zoals het tv-station Euro 7 of de investeringen in een Spaans kuuroord kon hij heel luchtig praten.

In het begin dacht ik ook echt dat hij typisch iemand was van de vlotte babbel, die mensen makkelijk kon enthousiasmeren en dat het de ene keer wat beter en de andere keer wat minder ging. Typisch geval van een goedbedoelende ritselaar. Maar het hele gebeuren met de Spaanse beleggingen een aantal maanden geleden en zeker ook wat in de afgelopen tijd naar boven komt – zie Vrij Nederland van deze week en NOVA vanavond – zet het toch wat in een ander daglicht. Als er ook maar een deel klopt van de beschuldigingen aan het adres van Joop Post, dan staat het CDA weinig anders te doen dan quick and dirty afscheid te nemen.

Verbetenheid

Ik maak het nog wel eens mee op feestjes of andere gelegenheden dat een al dan niet verstokte roker beleefd aan het gezelschap vraagt of er bezwaar is tegen het opsteken van een sigaretje. Dat vind ik op zich al dapper, want tegenwoordig zijn de mores zo dat je meestal bij voorbaat al richting balkon of tuin wordt gedirigeerd (zo sprak een niet-roker). Niet zelden komt dan het meest gedecideerde nee van een ex-roker, die vooral niet met zijn of haar vroegere verslaving geconfronteerd wil worden. Soms grijpt zo iemand de gelegenheid aan om nog eens uitgebreid te vertellen waarom roken zo slecht is en hoe vervelend het is voor de mensen in de omgeving om smerige lucht mee zitten te roken.

Aan deze verbetenheid moet ik zo nu en dan denken als ik het optreden zie van Ehsan Jami. Waar komt toch die behoefte vandaan – die Ayaan Hirsi Ali ook zo sterk had – om het geloof dat je eens had als achterlijk weg te zetten en de profeet Mohammed te beledigen? En daarmee ook miljoenen oprechte gelovigen diep te krenken? Overigens heb ik hetzelfde gevoel wanneer ik Maarten ’t Hart over het christendom en de kerk hoor spreken. Die enorme drang om te laten zien ‘daar hoor ik niet meer bij’ en daarin zo doorschieten dat je alleen nog maar in clichématige beelden kunt spreken.

Tegen wie hebben zij het eigenlijk? Want degenen die zij zeggen te willen bereiken, degenen die blijkbaar verlost moeten worden uit hun onwetendheid, vals bewustzijn en onderdrukte positie bereiken ze er in elk geval niet mee. Integendeel zou ik haast zeggen.

Laat ik het op mezelf toepassen. Ik ben christelijk, maar van het vrijzinnige en eigenzinnige soort, zonder enige bekeringsdrang of behoefte om deze samenleving christelijke normen en waarden op te dringen. Ik vind het erg leuk om met anderen – heidenen, agnosten, atheïsten, twijfelende gelovigen – in discussie te gaan. Maar ik word altijd heel treurig van mensen die mij proberen te overtuigen dat geloven nergens op slaat en achterhaald is en dat doen op basis van volkomen achterhaalde ideeën over wat christendom zou betekenen of wat de kerk wel of niet doet. Van mensen die doen alsof Staphorst de norm is, die blijkbaar niet weten hoeveel vernieuwing er gaande is, hoeveel onderlinge discussie. Even goed kan ik mij voorstellen dat heel veel moslims moe worden van het feit dat allerlei fundamentalistische stromingen als maatgevend voor de islam worden gezien. Het is precies de manier waarop je de discussie niet zou moeten voeren.

Zelf krijg ik in zo’n situatie altijd de neiging juist extra mijn geloof en de kerk dan te verdedigen, hoewel ik het ook met heel veel dingen niet eens ben en er sowieso in heel veel opzichten mijn eigen ideeën op na houdt. Het  is onderdeel van ieder volwassen geloof dat je kunt besluiten om daar afstand van te nemen, net zoals je iedere andere overtuiging achter je kunt laten, maar het is onnodig en improductief om dan te gaan natrappen. Dat vind ik al evenzeer een vervelende eigenschap van ex-rokers als van ex-moslims.