Categorie: Weblog

Geplaatst op

After reces dip

De trouwe lezers zullen hebben gemerkt dat ik even niet zo actief was op mijn BinBlog. Dat zal ik hierbij weer goedmaken. Er was geen diepzinnige reden voor, behalve dat ik even geen inspiratie had om iets nieuws te schrijven. Misschien kwam het wel doordat het reces nu ten einde is…

Hoe dan ook, het politieke seizoen werd hervat toen we dinsdag 28 augustus weer onze eerste fractievergadering hadden. Bijpraten hoe de vakantie was geweest en langzaam weer in het ritme terugkomen. Verder weinig bijzonderheden van deze vergadering, zeker niet dat ik me ze nu nog herinner. Afgelopen maandag een bezoek aan het projectbureau N242 in Alkmaar om te horen hoe het ervoor staat. Hoewel het een ‘asfaltproject‘ is, was ik net als de vorige keer onder de indruk van wat hier allemaal gebeurt. Dat betreft zowel de fraaie uitvoering, als de manier waarop het is gepland om de overlast voor de gebruikers te beperken en hoe omwonenden en bedrijven geïnformeerd worden. Wat mij betreft een voorbeeld voor hoe we het elders in de provincie ook zouden moeten doen.

Donderdag opnieuw fractievergadering. Met het tijdelijk uitvallen van Nel (sterkte!) en afwezigheid van Klaas vanwege de streekplanherziening voor de Bovenkerkerpolder in bescheiden gezelschap. Gelukkig hadden we Albert te gast om de boel aan elkaar te praten. We bereidden onze inbreng voor de begroting 2008 voor en bespraken vooral ook een hoop praktische zaken. Aan de slag!

Geplaatst op

OV-taxi, zegen of vloek?

Als lid van de werkgroep OV-taxi (ja bedenkt u een probleem, dan stellen wij een werkgroep in) moet ik natuurlijk wel even reclame maken voor ons onderzoek:

Onderzoek OV-taxi

Rijdt uw OV-Taxi op tijd? Weet de chauffeur altijd goed de weg? Wat vindt u van de OV-Taxi? Doe mee aan het online onderzoek en geef uw mening.

De provincie is opdrachtgever voor de openbaar vervoer-taxi, beter bekend als de OV-Taxi. De OV-Taxi is vervoer van deur-tot-deur. Het is voor iedereen en aanzienlijk goedkoper dan een gewone taxi.

Onderzoek
De OV-taxi rijdt inmiddels in heel Noord-Holland, met uitzondering van Amsterdam, Zaanstreek en Waterland. Maakt u wel eens gebruik van de OV-Taxi? Dan zijn wij erg benieuwd naar uw ervaringen. Maar ook als u geen gebruik (meer) maakt van de OV-Taxi stellen we het op prijs waneer u de online enquête invult.

Doet u uw verhaal liever telefonisch, dan is dat ook mogelijk. Hiervoor kunt u tot en met 31augustus bellen naar telefoonnummer 023 514 44 20 (op werkdagen tussen 9.00 en 18.00 uur). Om de resultaten zuiver te houden, verzoeken wij u om voor een van de mogelijkheden te kiezen: of het invullen van het online onderzoek, of uw ervaringen telefonisch doorgeven (niet allebei).

De commissie Wegen, Verkeer en Vervoer (WVV) van Provinciale Staten van Noord-Holland heeft opdracht gegeven voor dit onderzoek. Het wordt uitgevoerd van 13 tot en met 31 augustus in samenwerking met marktonderzoekinstituut TNS NIPO. De commissie bespreekt de resultaten van het onderzoek in een openbare vergadering in november.

Meedoen?
U kunt deelnemen aan het onderzoek naar het functioneren van de OV-Taxi door op onderstaande link te klikken. Het invullen van de vragenlijst kost u hooguit tien minuten.

Naar het onderzoek

Geplaatst op

Joop

Vier jaar zaten we allebei in Provinciale Staten. Ook nog eens in dezelfde commissie: Wegen, Verkeer en Vervoer. Leuke vent, goedlachs, nooit te beroerd om een sterk verhaal te vertellen. Ook nooit te beroerd om een openbaar vervoer plannetje te steunen. Over één onderwerp lagen we wel regelmatig in de clinch: de havens in het Noordzeekanaalgebied. Als ik weer eens uitgebreid had verteld over de belachelijke ruimteclaims van het Amsterdamse havenbedrijf en over opgeklopte groei- en banencijfers, wist hij me te vertellen dat hij zo tien, twintig Chinese bedrijven kende die stonden te springen zich hier te vestigen. Ik wacht nog steeds rustig af…

Ach ja, China. Zijn grote trots is de stichting China Valley, waarvoor hij ook voormalige provinciale toppers als Jos van Kemenade en Bob Verburg wist te strikken. Volgens de Telegraaf zijn er plannen om in de haven van het Chinese gokeiland Macau een casinoschip aan te meren. Ah, een boot, dat doet erg denken aan een eerdere poging om de SS Norway een vaste plek in Amsterdam te geven. Zo’n project waar hij smakelijk over wist te vertellen en waarvan het gebrek aan succes hem niet deerde. Vervelend alleen dat zijn belangrijkste zakenpartner, de Chinese ondernemer Anddy Chen, net is opgedoken in het Holleeder-dossier. Trouwens, ook over eerdere flops zoals het tv-station Euro 7 of de investeringen in een Spaans kuuroord kon hij heel luchtig praten.

In het begin dacht ik ook echt dat hij typisch iemand was van de vlotte babbel, die mensen makkelijk kon enthousiasmeren en dat het de ene keer wat beter en de andere keer wat minder ging. Typisch geval van een goedbedoelende ritselaar. Maar het hele gebeuren met de Spaanse beleggingen een aantal maanden geleden en zeker ook wat in de afgelopen tijd naar boven komt – zie Vrij Nederland van deze week en NOVA vanavond – zet het toch wat in een ander daglicht. Als er ook maar een deel klopt van de beschuldigingen aan het adres van Joop Post, dan staat het CDA weinig anders te doen dan quick and dirty afscheid te nemen.

Geplaatst op

Verbetenheid

Ik maak het nog wel eens mee op feestjes of andere gelegenheden dat een al dan niet verstokte roker beleefd aan het gezelschap vraagt of er bezwaar is tegen het opsteken van een sigaretje. Dat vind ik op zich al dapper, want tegenwoordig zijn de mores zo dat je meestal bij voorbaat al richting balkon of tuin wordt gedirigeerd (zo sprak een niet-roker). Niet zelden komt dan het meest gedecideerde nee van een ex-roker, die vooral niet met zijn of haar vroegere verslaving geconfronteerd wil worden. Soms grijpt zo iemand de gelegenheid aan om nog eens uitgebreid te vertellen waarom roken zo slecht is en hoe vervelend het is voor de mensen in de omgeving om smerige lucht mee zitten te roken.

Aan deze verbetenheid moet ik zo nu en dan denken als ik het optreden zie van Ehsan Jami. Waar komt toch die behoefte vandaan – die Ayaan Hirsi Ali ook zo sterk had – om het geloof dat je eens had als achterlijk weg te zetten en de profeet Mohammed te beledigen? En daarmee ook miljoenen oprechte gelovigen diep te krenken? Overigens heb ik hetzelfde gevoel wanneer ik Maarten ’t Hart over het christendom en de kerk hoor spreken. Die enorme drang om te laten zien ‘daar hoor ik niet meer bij’ en daarin zo doorschieten dat je alleen nog maar in clichématige beelden kunt spreken.

Tegen wie hebben zij het eigenlijk? Want degenen die zij zeggen te willen bereiken, degenen die blijkbaar verlost moeten worden uit hun onwetendheid, vals bewustzijn en onderdrukte positie bereiken ze er in elk geval niet mee. Integendeel zou ik haast zeggen.

Laat ik het op mezelf toepassen. Ik ben christelijk, maar van het vrijzinnige en eigenzinnige soort, zonder enige bekeringsdrang of behoefte om deze samenleving christelijke normen en waarden op te dringen. Ik vind het erg leuk om met anderen – heidenen, agnosten, atheïsten, twijfelende gelovigen – in discussie te gaan. Maar ik word altijd heel treurig van mensen die mij proberen te overtuigen dat geloven nergens op slaat en achterhaald is en dat doen op basis van volkomen achterhaalde ideeën over wat christendom zou betekenen of wat de kerk wel of niet doet. Van mensen die doen alsof Staphorst de norm is, die blijkbaar niet weten hoeveel vernieuwing er gaande is, hoeveel onderlinge discussie. Even goed kan ik mij voorstellen dat heel veel moslims moe worden van het feit dat allerlei fundamentalistische stromingen als maatgevend voor de islam worden gezien. Het is precies de manier waarop je de discussie niet zou moeten voeren.

Zelf krijg ik in zo’n situatie altijd de neiging juist extra mijn geloof en de kerk dan te verdedigen, hoewel ik het ook met heel veel dingen niet eens ben en er sowieso in heel veel opzichten mijn eigen ideeën op na houdt. Het  is onderdeel van ieder volwassen geloof dat je kunt besluiten om daar afstand van te nemen, net zoals je iedere andere overtuiging achter je kunt laten, maar het is onnodig en improductief om dan te gaan natrappen. Dat vind ik al evenzeer een vervelende eigenschap van ex-rokers als van ex-moslims.

Geplaatst op

Gaat ome Jan de PvdA redden?

Het zal toch niet waar zijn, maar ja het staat er toch echt: Een groep Limburgse PvdA-leden heeft oud-minister Jan Pronk opgeroepen om zich kandidaat te stellen voor het partijvoorzitterschap. In elk geval wil de kandidaat alvast kwijt dat hij de kabinetsdeelname van de PvdA helemaal niks vindt:

Daar is niks meer aan te doen. Die tijd moet gewoon uitgezeten worden op zo’n goed mogelijke manier.

Dat worden gezellige gesprekken tussen de voorzitter en de partijleider… Ze moeten het bij onze centrum-linkse vrienden uiteraard helemaal zelf weten en ik acht de kans ook niet zo groot dat het gaat gebeuren, maar het lijkt mij in elk geval een onverstandige keus. Nog los van het feit dat de invloed van een partijvoorzitter tegenwoordig niet zo groot is – daar kan Michiel van Hulten over meepraten – lijkt me deze keuze echt een sprong terug in de tijd. Daar ga je je verloren kiezers echt niet mee terugwinnen. Ik heb enorm veel waardering voor wat Jan Pronk als minister en als VN-gezant heeft gedaan, maar het is op een zeker moment ook tijd om vaarwel te zwaaien.

Geplaatst op

Femke Halsema: “Ik blijf”

In deze zomerse tijden heeft Vrij Nederland toch maar een mooie scoop. "Ik heb nog geen alternatief voor mezelf gezien" is de spannende kop boven een uitgebreid interview met Femke Halsema, waarin het uiteindelijk vooral gaat over individualisering, de jaren ’70 en moraliseren. Eerlijk gezegd dekt de titel de lading ook niet helemaal, want het lijkt vooral te gaan over wat er in de komende Kamerperiode nog te doen is, niet over wie in 2011 lijsttrekker zou moeten zijn.

Interessanter vond ik dan ook wat Femke te melden heeft over normen en waarden en het moraliseren zoals het huidige christelijk-sociale kabinet dat doet.

"De overheid is op een negatieve wijze aan het moraliseren. De burgers maakt er een potje van, hij heeft geen manieren, is te hard voor de ander, zorgt niet voor de ander, en dat gaan wij, de staat, corrigeren. Dat maakt het waarden-en-normen-offensief een negatief project. Moralisme is een manier om mensen klein te houden. Ten onrechte verwart Wouter Bos moraliseren nu met verheffen. Verheffing is mensen groot en vrij maken, door hen te vormen in kritisch burgerschap. En daar heeft dit kabinet een broertje dood aan."

Aan de ene kant vind ik het een verfrissend verhaal en ik herken veel in de grote aarzeling over wat de overheid mensen allemaal zou willen voorschrijven en de manier waarop in de eigen keuzes van mensen wordt binnengedrongen. Maar tegenover die herkenning heb ik aan de andere kant wel wat twijfels over de mate waarin je zo kunt door redeneren. In het interview zelf komen zulke dilemma’s ook aan de orde: pornografie, prostitutie, geweld in videogames, op tv.

"Hoewel de meeste prostituees een verleden achter zich hebben van misbruik, vrouwenhandel, onderdrukking, is een kleine minderheid nog altijd een vrije vrouw. En zo zijn er ook hoerenlopers die een goede reden voor hun gedrag hebben. Zolang het vrije volwassen mannen en vrije volwassen vrouwen zijn die onderling tot een economische transactie komen: ik vind het best. Niet in strijd met goede zeden. Daar heb ik geen moreel oordeel over."

Ik vind het prima om uit te gaan van het principe van mondige, zelfredzame burgers, maar wat doen we (i.c. de overheid) totdat die ideale situatie is bereikt? In hoeverre mag je mensen tegen zichzelf in bescherming nemen?

Misschien is de vergelijking wat krom, maar ik heb het idee dat GroenLinks – inclusief de partijleider – op andere terreinen wel wil moraliseren (en dat ook doet). Het ene is onze sociaal-economische visie, zoals verwoord in Vrijheid Eerlijk Delen, waarin participatie een centraal begrip is. Hier ontkomt de staat er niet aan deels voor te schrijven op welke manier mensen hun leven invullen.

"De vuistregel is dat iedereen die kan werken ook binnen één jaar werkt. (…) We vragen meer sociale verantwoordelijkheid van werkgevers en inkomensnivellering, maar dan is níet participeren ook geen optie meer."

Ook in het milieubeleid ontkom je niet aan moraliseren. Hoewel het opgeheven vingertje verdwenen is (of in elk geval in bedwang wordt gehouden) houdt ook in een meer ’technocratische’ aanpak wel degelijk het bestraffen van slecht – en het belonen van goed gedrag in. Maatregelen waarvan je je met recht kunt afvragen of die zonder staatsingrijpen door zelfstandige mondige burgers tot stand zouden komen.