Categorie: Weblog

Na een jaartje afwezigheid ws GroenLinks weer present op het Bos en Lommerfestival. We stonden – een beetje verdekt opgesteld – samen met de PvdA, VVD en Mokum Mobiel (zelfs de omstreden Gonny van Oudenallen kwam nog even langs). Het was een heerlijk zonnige dag, met veel muziek, lekker eten en een drukke markt. Ook onze kraam, waar mensen bekende en minder bekende plekken in de wijk moesten raden, werd redelijk bezocht. De foto hiernaast is voor de liefhebbers trouwens nog een extra opgave: wie weet waar dit is?

Meer info: op de website van onze afdeling heeft Wessel meteen vanavond al een uitgebreid verslag met foto’s neergezet.

Tijd voor een update. Afgelopen vrijdag al vroeg op om om 9.00 in Hoofddorp te kunnen zijn, voor de start van wat een intensief en warm werkbezoek zou worden. Een kwartier later, na een fraaie route door het groen onder leiding van Marieke kwamen we aan bij het gemeentehuis van Haarlemmermeer waar Herman Tuning (wethouder) en Nel de Jonge (fractievoorzitter) ons op stonden te wachten. Ook Albert voegde zich korte tijd later bij ons. De symbolische handeling (tevens fotomoment, zie Witte Weekblad van komende donderdag) die ik mocht verrichten was het overhandigen van onze brochure over jongerenhuisvesting aan Herman. Hij is buitengewoon actief om zowel via financiële regelingen als met creatieve bouwoplossingen de kansen voor jongerenmarkt op de woningmarkt te verbeteren en lichtte op aanstekelijke manier toe wat daarbij in de afgelopen jaren bereikt is. Na dit gesprek bekeken we samen met Nel en ambtenaar Jan Vijfhuizen een aantal voorbeeldprojecten in de gemeente. Ik moet eerlijk zeggen, hoe creatief er op sommige plekken ook gebouwd is, zo’n VINEX wijk is toch niks voor mij.

Om iets over twaalven switchten we naar het tweede thema: compensatie van cultuurhistorische en natuur waarden. Concreet toegepast op de aanleg van de N201 (van Ronde Venen tot Schiphol). Te beginnen met de Geniedijk, onderdeel van de Stelling van Amsterdam. Die was ooit bedoeld om ons tegen de vijand te beschermen, met de mogelijkheid het direct omliggende gebied onder water te zetten, maar is in de praktijk nooit gebruikt. Joke Lenten en Mariëlle Lagers legden uit hoe de doorsnijding van de Geniedijk door het nieuwe tracé zou worden hersteld door elders de beleving en zichtbaarheid van de dijk te versterken. Omdat de plannen nog in een vroeg stadium zijn, kon ik me bij de concrete invulling nog niet zoveel voorstellen. Ook bleken er nog wel wat haken en ogen te zitten aan de financiering van deze plannen. Berry Groen, ‘onze’ burgemeester in Uithoorn sloot zich bij ons aan voor een lunch in de nabijgelegen boerderij van Paul Bos. Hij lichtte en passant ook nog zijn ideeën over verbrede landbouw toe en de manier waarop de agrarische sector kan inspelen op de behoeften van vele kantoren in de omgeving.

Bovenkerkerpolder

We vervolgden onze route langs het toekomstige tracé van de N201. Nic Grandiek van DHV, Josine Walraven van het provinciaal bestuur en Ria Zijlstra (fractievoorzitter Uithoorn) pikten we op bij een bushalte in Aalsmeer, terwijl kort daarna Dick Winters en André van der Leij bij het projectbureau N201 ook in de bus stapten. De laatste twee gaven uitleg over de plannen voor compensatie van de schade die wordt aangericht door de N201 in de Bovenkerkerpolder ten zuiden van Amstelveen. Ook hier bleek dat nog allesbehalve zeker was of de geplande compensatie (o.a. met water) inderdaad doorgaat – sterk afhankelijk van de vraag of de huidige grondeigenaar mee wil werken.

In het Oude Spoorhuis kreeg Nic Grandiek – die al wat opmerkingen had over de plannen voor de N201 – nog de gelegenheid over een eigen project van natuurcompensatie te vertellen waar hij in Brabant bij betrokken was geweest. Belangrijkste les is om in een vroeg stadium stevig vast te leggen wat de compensatie moet zijn en hoe die gaat plaatsvinden. De liefhebbers konden nog in detail daarover verder praten; gelukkig werd het witbier ruim geschonken.

Dinsdagavond met bestuur, fractie, Ger en andere betrokkenen gebrainstormd over de campagne voor de deelraadsverkiezingen van 2006. Ook hebben we geïnventariseerd wie van de huidige deelraadsleden nog een periode verder wil; gelukkig is dat het merendeel, dus enige continuïteit is gewaarborgd. Voor de rest kan ik er weinig over melden – immers alleen voor intern gebruik, wie weet leest de concurrentie mee Maar een voorproefje van de campagne is komende zondag te zien op het Bos en Lommerfestival.

Vanmiddag na twee keer dat ik moest afzeggen weer eens bij de Algemene Vergadering van het IPO. Hierin zitten vertegenwoordigers vanuit alle provincies (12*5=60) die eens in de drie maanden bij elkaar komen in Utrecht om te vergaderen over onderwerpen die alle provincies betreffen en ter controle van het Algemeen Bestuur. Meestal redelijk saaie en weinig inspirerende vergaderingen, maar goed, het is een kleine moeite daar vier keer per jaar een paar uurtjes te zitten en zo af en toe hoor je nog eens wat.

Na een korte bespreking van het IPO jaarverslag en de jaarrekening, waar Noord-Holland verder niks op aan te merken had, kwam ‘Europa’ aan bod. Het afwijzen van het grondwettelijk verdrag is in ook jammer omdat daarin de positie van regionale en lokale overheden versterkt zou worden. Bijvoorbeeld om te bepalen of beleid op Europees, nationaal of regionaal niveau gemaakt moet worden (subsidiariteit). Gemiste kans dus, al is het mogelijk dat Nederland alsnog een soort subsidiariteitstoets gaat instellen met een rol voor de provincie daarin – de discussie is nu of dat een formele rol wordt of een veredelde adviesfunctie (samen met willekeurige maatschappelijke organisaties als ANWB en Milieudefensie).

Laatste punt was de risicokaart: een overzicht op bijv. de provinciale website waarmee iedere burger kan zien wat de risicovolle plekken in zijn/haar omgeving zijn. Remkes is hier erg tegen en weigert ook de discussie met het IPO hierover aan te gaan. Aardig om te horen dat Jan Franssen, Commissaris van de koningin in Zuid-Holland en voorzitter van het IPO, zo stevig voor de riscisokaarten pleitte en en passant tekeer ging tegen de veiligheidshype waar het kabinet en de meerderheid van de Kamer zo van in de ban is en die ten koste gaat van privacy. Tussen ‘mensen met minder goede bedoelingen’ en ’terroristen’ gaapt immers een behoorlijke kloof. (Alsof ik onze eigen Harry Borghouts hoorde praten). Met instemming verwees hij in dit verband naar de reactie van Pechtold op de plannen van de politie voor een ‘virtuele slotgracht’. Hopelijk zijn zij geen roependen in de woestijn.

En dan nu… Europa! Gisterenmiddag een workshop voor de Staten over Europa. Zo’n 30 mensen hadden de hitte getrotseerd (en het Provinciehuis zorgt nauwelijks voor verkoeling) om een middag en avond zich te laten voorlichten en te discussiëren over Europa. Het begon met een inleiding van prof. Bart Hessel over de werking van Europese besluitvorming en de verhouding nationaal en Europees recht. Vooral werd ook ingezoomd op wat wij als provincie concreet merken van Europese regelgeving. Op zich voor mij gesneden koek, maar hij wist het wel levendig te presenteren.

De workshops gingen over lobbyen in Brussel – met Mario Nagtzaam, die ‘onze’ Noord-Hollandse belangen in Brussel behartigt – en over de subsidiariteitstoets – met Jan-Jacob van Dijk, voorzitter van de parlementaire commissie die hiervoor een procedure heeft ontworpen. Het verloop van de eerste workshop, die verzandde in een lange discussie over weinig tot niets, was kenmerkend voor het succes waarmee nationale en decentrale overheden hun lobby in Brussel afstemmen. De tweede workshop was een stuk interessanter, vooral ook omdat daar nog de principiële vraag aan de orde kwam of je met onderdelen van de Grondwet verder kunt gaan (in dit geval het subisidariteitsprotocol) terwijl het referendum in een nee is geëindigd. Het antwoord van Van Dijk dat dit geen controversieel onderwerp was, sterker nog dat de meesten – inclusief tegenstanders – het hier wel mee eens waren, vond ik op z’n minst twijfelachtig.

Al met al een best aardige dag, maar of we er heel veel wijzer van zijn geworden vraag ik me af. De formele positie van de provincie, zowel in Nederlandse context als in de Europese besluitvorming is miniem. Dus we hoeven enerzijds niet te hoog van de toren te blazen, anderzijds kun je je afvragen of het echt loont flink veel tijd en moeite in het volgen en beïnvloeden van Europa te steken.

Nienke Mulder, studente aan de Universiteit Twente, laat in haar afstudeerscriptie voor Toegepaste Communicatiewetenschap, zien dat bloggen zin heeft.

De samenvatting:

Het onderzoek concentreert zich op de vraag hoe weblogs van lokale politici kunnen worden ingezet om de communicatie tussen de overheid en de burgers te verbeteren. Daarvoor is gekeken naar de huidige visies op overheidscommunicatie en de manier waarop het weblog daarop aansluit. Vervolgens is gekeken naar het soort communicatie dat mogelijk is op het weblog en in welke relatie tussen de burger en de overheid het weblog een rol kan spelen. Daarvoor is gebruik gemaakt van verschillende theorieën waarin beïnvloeding van en communicatie met grote publieken aan de orde komen.

Tenslotte zijn er een tweetal discussies gehouden met politici, over de manier waarop zij omgaan met het weblog en hoe zij aankijken tegen het gebruik er van.

Geconcludeerd is dat weblogs op veel verschillende manieren kunnen worden ingezet. Ze kunnen verschillende doelen dichterbij brengen. De burger kan zich informeren, kan in discussie gaan, of meer algemeen: kan contact opnemen met een politicus op een laagdrempelige manier. Verder kan de burger input leveren. De politici kunnen de burgers informeren op een meer persoonlijke manier. Ze kunnen zichzelf profileren en de kiezer overtuigen. Daarnaast kunnen ze een netwerk van bezoekers opbouwen die niet alleen lezen, maar ook regelmatig in discussie gaan en op die manier input leveren. Tenslotte kunnen politici het weblog gebruiken als voelsprieten naar de samenleving. Ze kunnen uit de reacties halen wat er speelt en wat heersende meningen zijn aangaande bepaalde onderwerpen. Die informatie kunnen ze gebruiken om nog beter met de burgers te communiceren.

Politici moeten de mogelijkheden van nieuwe media optimaal benutten. Het levert de politici die nu al inspringen op deze mogelijkheden een voorsprong op.

‘Bloggen voor de publieke zaak’

Omdat ik ’s middags nog naar de expositie van mijn vader toe ging (aanrader, kan nog tot a.s. zondag!), kon ik niet helemaal op tijd bij de discussie over zeesluis en Noordzeekanaalgebied zijn. Daardoor heb ik ook de argumenten van de sluislobby in het eerste halfuur gemist (maar die kan ik stilaan ook wel zelf verzinnen). Hoe je het ook wendt of keert, de baten wegen niet op tegen de kosten, zeker niet voor 2013. Bovendien, de minister van Verkeer heeft er voorlopig geen geld voor over. Je zou toch denken dat dat anderen ook aan het denken zou zetten. Maar om één of andere reden zijn de gereserveerde miljoenen heilig en wachten we weer een half jaar op het volgende onderzoek, dat vervolgens door het CPB wel genadeloos op z’n merites zal worden beoordeeld.

Het leukste deel van de avond was voor mij toch wel de discussie over de monitoring Noordzeekanaalgebied (hierna NZKG). Een technische discussie over rekensommetjes, met inleidingen van Tom Lips (Projectbureau) en Bas Amelung (Stichting Sterk, Schoon en Slim). Ik zal proberen het simpel te houden – volgens mij is het dat namelijk ook, niet moeilijker dan hoofdrekenen op de lagere school.

We hebben in het NZKG ongeveer 750 ha. beschikbaar om droge en natte (havengebonden) bedrijventerreinen te ontwikkelen. Per jaar rapporteert het Projectbureau over de uitgifte van terreinen. Die uitgifte wordt door hen vergeleken met ramingen over de ruimtebehoefte die door Buck Consultants zijn gemaakt. So far so good. Maar nu komt het probleem: tegenover die uitgifte staan ook nieuwe extra hectares die beschikbaar komen door herontwikkeling, verhuizing en intensivering. Zo kan het dus zijn – willekeurig voorbeeld – dat je 30 ha. uitgeeft, maar ook 15 ha. ruimtewinst boekt door die laatste factoren. Per saldo neemt je hoeveelheid te gebruiken terreinen dus 30-15=15 ha. af. (U volgt mij nog?) Maar het projectbureau kijkt alleen naar die 30 ha en hanteert een theoretische waarde van 4 ha. voor ruimtewinst. Het lijkt daardoor alsof de voorraad snel afneemt, terwijl dat feitelijk niet zo is. Gevolg is dat ook andere terreinen eerder aan bod zouden komen – specifiek maken wij ons zorgen over de Wijkermeerpolder.

Mijn simpele pleidooi – en ik was verbaasd dat zelfs daarover geen toezegging gedaan kon worden – was derhalve: rapporteer de verandering in de uitgeefbare voorraad. Nou ja, wordt vervolgd. Joop Post (CDA) meldde nog dat hij druk bezig was om op het hoogste niveau de Chinezen te verleiden naar het NZKG te komen. Hoop maar dat de ramingen daar rekening mee hadden gehouden Hoe dan ook, kan me haast niet voorstellen dat we volgende keer niet een andersoortige monitor krijgen. En de Wijkermeerpolder blijft nog minimaal 25 jaar groen!

Na afloop nog even een biertje gedronken met de mensen van de Stichting – oh jee daar gaat mijn neutraliteit! Zij keken met een iets tevredener gevoel dan ikzelf op de discussie. Hoewel: op zich was het wel prettig dat we voor het eerst eens uitvoeriger konden praten over de monitoring en ik was blij te merken dat bij een aantal andere partijen (behalve CDA en VVD) het kwartje ook viel.

Maandagavond was er in Heerhugowaard een bijeenkomst over de Westfrisiaweg. Zaal met ik denk zo’n 160 belangstellenden: raadsleden, wethouders, burgemeesters, ondernemers en uiteraard ook statenleden. Niet erg spannend, maar op zich wel informatief.

Voor wie het niet weet, de Westfrisiaweg is de verbinding tussen Heerhugowaard en Enkhuizen (via Hoorn) en er wordt al heel lang over dit traject gesproken – vooral ook door het CDA. Het plan dat nu voorligt bestaat uit drie onderdelen: 1. verdubbeling van de weg (N302) tussen Hoorn en Hoogkarspel, 2. omlegging bij Hoogkarspel richting de N506, 3. rondweg bij Obdam en Heerhugowaard. Alles bij elkaar zo’n € 240 miljoen.

J. Munsterman van Goudappel Coffeng vertelde over het verkeersonderzoek dat is gedaan, waarbij mij opviel dat het daar eigenlijk alleen om de oostkant ging. Met name dan het deel tussen Hoogkarspel en Enkhuizen met een groot aantal gelijkvloerse kruisingen. D. Boeve van Metrum ging vervolgens in op de financiële haalbaarheid. Hij suggereerde o.a. opbrengsten vanuit woningen en bedrijventerreinen, waarbij ik me wel afvroeg – met de cijfers van het streekplan nog vers in het geheugen – hoe realistisch die ‘rekenvoorbeelden’ waren.

De vragen uit de zaal waren of heel algemeen, of juist erg detaillistisch, bijv. wat de aanleg van de weg voor een specifieke kruising of verbindingsweg betekent. Ga binnenkort maar eens met de Westriese GroenLinksers om de tafel om te kijken of we tot een gezamenlijk standpunt kunnen komen.