Raads- en statenledendag

Gisteren was ik in het Centrum voor de Kunsten in Beverwijk, waar we als Statenfractie de raads- en statenledendag organiseerden. Deze dag is bedoeld voor (de naam zegt het al) raadsleden en statenleden uit Noord-Holland, maar ook alle andere politieke vertegenwoordigers en de burgemeesters die in onze provincie wonen. Met een opkomst van ongeveer 40 mensen was het een geslaagde middag.

Na de opening door dagvoorzitter Peter Tange gaven onze gedeputeerde Albert Moens en ikzelf een kort overzicht van de gebeurtenissen in de provincie sinds de verkiezingen van vorig jaar. Vanuit de zaal een aantal kritische vragen en vooral ook een oproep om als raadsfracties en Statenfractie meer samen te werken en af te stemmen. Precies ook één van de redenen om een dag als deze te organiseren, dus daar ga ik graag mee aan de slag.

In het vervolg hadden we drie workshops, over water, de nieuwe Wet Ruimtelijke Ordening en over openbaar vervoer. De laatste workshop had ik zelf georganiseerd, met als kernvraag: hoe maken we OV een echt aantrekkelijk alternatief voor de auto? Een interessante inleiding op dit thema werd gehouden door Onno Pruis, zelfstandig adviseur verbonden aan inno-V. Het ontnuchterende antwoord was dat het met name in stedelijk gebied wel mogelijk is om dat te realiseren, maar in landelijk gebied veel moeilijker. Onno gaf een aantal stelregels bij de afweging tussen auto en OV, bijv. dat de reis met het OV niet veel langer mag zijn dan de tijd die je voor die reis in de auto doorbrengt en de wachttijd danwel overstaptijd niet meer dan de helft van de totale reistijd mag zijn. Op veel plekken zal dat lastig te realiseren zijn. Ook kwam een aantal aspecten van het huidige OV (comfort, gemak, betrouwbaarheid) die nog onvoldoende zijn.

In de discussie kwam aan de orde dat het OV bovendien ingewikkeld georganiseerd is. In Noord-Holland hebben we met verschillende concessies te maken, met verschillende looptijden en bovendien het feit dat de provincie voor een deel van de concessies verantwoordelijk is en de Stadsregio Amsterdam voor een ander deel. De workshop biedt heel wat aanknopingspunten hoe we als GroenLinksers samen kunnen werken om die kluwen te ontrafelen.

Na een korte terugmelding vanuit de drie workshops was het tijd voor het napraten met een drankje. Voldaan en best een beetje moe kon ik rond 17.30 huiswaarts. Volgend jaar weer!

Muziek als campagnewapen

Niets zo belangrijk – of in elk geval veelbesproken – als de muziek die je uitkiest voor je politieke campagne. Bij GroenLinks herinner ik mij nog een nummer van J-Lo waarmee een congres werd afgesloten (ben slecht in titels van nummers) en de fameuze clip voor de Europese verkiezingen met op de achtergrond Sag mir wo die Blumen sind. Wat een ontoegankelijke intellectualistische boodschap, maar wat een wonderschone en ontroerende beelden en muziek!

Tony Blair voelde de tijdgeest goed aan toen hij in 1997 koos voor Things can only get better als zijn lijflied voor de campagne, net als Bill Clinton een jaar eerder met Don’t stop thinking about tomorrow. Maar Hillary lijkt toch een klein foutje gemaakt te hebben (na dat afschuwelijke nummer van die afschuwelijke Céline Dion) met haar nieuwste campagnelied, al is het een mooi product van Hollandse bodem. Iets met een non geloof ik:

Yes. We. Can.

Na twee nederlagen kreeg Barack Obdama de gehoopte ruime overwinning in South Carolina. Met opnieuw een speech om kippenvel van te krijgen:

And as we leave this state with a new wind at our backs, and take this journey across the country we love with the message we’ve carried from the plains of Iowa to the hills of New Hampshire; from the Nevada desert to the South Carolina coast; the same message we had when we were up and when we were down – that out of many, we are one; that while we breathe, we hope; and where we are met with cynicism, and doubt, and those who tell us that we can’t, we will respond with that timeless creed that sums up the spirit of a people in three simple words: Yes. We. Can.

Westfrisia: waarheen, waardoor?

Er zijn van die besluiten waar je als Statenlid nog lang aan terugdenkt. Dat over de Westfrisiaweg zal er ongetwijfeld ook een worden. De vorige keer was het bedrijventerrein Jaagweg bij Berkhout, toevallig (?) ook in West-Friesland.

Waar gaat het over? De provincie heeft zo’n 2,5 jaar geleden een bedrag van € 100 miljoen ter beschikking gesteld voor de Westfrisiaweg, de verbinding tussen Alkmaar en Enkhuizen (en dan verder naar Zwolle en volgens sommigen zelfs Moskou). De discussie spitst zich momenteel toe op de verbinding Hoorn-Enkhuizen, of nog preciezer: vanaf het WFO terrein naar Enkhuizen. Er zijn twee varianten, langs de noordkant (de huidige N302 volgend) en langs de zuidkant (een doorsteek die aansluit op de N506). Vanochtend werden we in Bovenkarspel ontvangen door twee bewonersgroepen die zich verzetten tegen de zuidelijke variant. Dat zijn Niet door het Lint – inmiddels een stichting – die zich verzet tegen de doorsteek bij Hoogkarspel en de aantasting van het Westfriese cultuurlandschap daar en Geen weg terug, no way bij wie de bezwaren zich vooral richten op de aantasting van de Omringdijk en de gevolgen voor de Broekerhaven. Beide groepen hielden gloedvolle presentaties met interessante argumenten.

Daarna was het de beurt aan de gemeente Stede Broec, met een presentatie van wethouder Piet Zwaan ondersteund door de andere wethouders. Het college heeft gekozen voor de Zuidvariant en wilde dat pleidooi graag nader toelichten. Het  werd een wat rommelige discussie, waarin feiten geen feiten bleken te zijn, of in elk geval voor meerdere uitleg vatbaar. Dat maakt een discussie altijd erg moeilijk. Duidelijk werd wel dat Noord en Zuid elkaar in veel opzichten – zowel positief als negatief – weinig ontlopen.

Kortom, ik ben er nog niet uit en mijn collega Onno ook nog niet. A.s. maandag zullen we dat dilemma dan ook in de commissie Wegen, Verkeer en Vervoer op tafel leggen. Want een besluit als dit neem je niet zomaar…

Ook de pers was goed vertegenwoordigd. Mijn interview voor de radio kan ik zo snel niet terugvinden – als het überhaupt is uitgezonden – maar dit maakte TV NH ervan.

Met de wind in de rug

Een aantal jaren geleden werd er nog wel eens meewarig gedaan over windenergie. Werd het vooral als geitenwollen sokken hobby gezien. Dat is radicaal veranderd. Inmiddels is windenergie booming business en begint het een economische factor van betekenis te worden. Voor Noord-Holland is windenergie van groot belang. Natuurlijk omdat we graag onze bijdrage leveren aan de verduurzaming van de energie – en daarmee voorop lopen in Nederland – maar ook omdat de off-shore productie in de kwetsbare kop van Noord-Holland veel kan betekenen voor de werkgelegenheid:

Windenergie goed voor 4000 banen

Den Helder – Windenergie levert de provincie Noord-Holland vierduizend nieuwe banen op. Dat denkt milieugedeputeerde Albert Moens te bereiken met de productie en onderhoud van een nieuwe generatie offshore megawindturbines. Als locatie denkt Moens aan Den Helder. ,,Maar zeker ergens langs de Noordzeekust in Noord-Holland.”

Offshore windparken gelden wereldwijd als dé toekomst voor het opwekken van duurzame windenergie. Darwind BV moet voor de productie gaan zorgen in Nederland. Deze onderneming is onderdeel van grootaandeelhouder Econcern Groep in Utrecht en werd in 2005 gelanceerd door de provincie Noord-Holland, die tot voor kort alle aandelen in bezit had (nu nog 33 procent).

Darwind heeft het ontwerp van de DD115 megawindturbine zojuist afgerond. Die is in staat om 4 tot 5 megawatt te leveren. Ruim een verdubbeling van de windturbines die nu voor de kust van Egmond aan Zee staan. Het ontwerp wordt nu omgezet in de eerste twee prototypes.

Bedoeling is om er tussen Vlissingen en Delfzijl in de Noordzee voldoende te plaatsen voor de levering van 6000 megawatt duurzame energie. Moens (GroenLinks) is groot voorvechter van het project. Verwacht wordt een jaarproductie van 100 tot 400 megawindturbines, ook voor het buitenland. Dat is goed voor 1200 banen en indirect nog eens zo’n 2800 arbeidsplaatsen in de sfeer van toeleveranciers en transport.

Nu maar hopen dat het ook lukt om deze ontwikkelingen in Noord-Holland te laten plaatsvinden. Albert, veel succes!

Uitgeborreld

Na de nieuwjaarsdrank op mijn werk was de borrel van GroenLinks Amsterdam officieel de laatste van dit nieuwe jaar. Ik heb me overigens erg ingehouden, want ja, anders blijf je bezig.

Het was een gezellige avond, maar met tegenwind fietsend door de kletterende regen en ook nog eens vlak voor thuiskomst een lekke band vroeg ik me wel af: mag het de volgende keer eens ergens anders dan helemaal in Oost?

Goede voornemens

Eigenlijk had mijn goede voornemen voor 2008 zullen zijn dat ik mij niet meer aan de SP zou ergeren. Mislukt! Gelukkig doe ik ook niet aan goede voornemens… (waarschuwing: dit is ironisch bedoeld, evenals het onderstaande, ik herhaal ironisch). Want moet ik hier nou weer van denken? Is er werkelijk niets belangrijkers om je druk over te maken?

Manipulatie door provincie bij watkiesjij.nu?

08-01-2008 • Op de provinciale reclamewebsite "Wat kies jij?" kunnen inwoners projecten nomineren op het gebied van vervoer, cultuur en natuur. Iemand heeft Houtplein 33 in Haarlem genomineerd. Houtplein 33 is het provinciekantoor. Deze nominatie is echter op onverklaarbare (?) wijze verwijderd uit de ranglijst.

De SP heeft dit ontdekt en Houtplein 33 opnieuw genomineerd. Dit object had al zoveel stemmen gehad, dat het op nummer twee van de ranglijst stond. De SP heeft de provincie verzocht het op dit object uitgebrachte aantal stemmen weer toe te kennen.

Binnen een kwartier is de nominatie opnieuw door de provincie verwijderd. Ter vergelijking: het Zuiderzeemuseum staat er twee keer op en dat wordt niet aangepast door de provincie.

Is het zo dat alléén het college welgevalllige zaken kunnen worden genomineerd? In dat geval moet www.watkiesjij.nu omgevormd worden tot www.watkiesthetcollege.censuur.

Let allereerst op het subtiele gebruik van het vraagteken. Manipulatie? Onverklaarbaar? Alleen welgevallig? Hieraan herkent men de meester van de retorische vraagstelling. Uiteraard is er sprake van manipulatie en daarmee is het verdwijnen van het Houtplein helemaal niet onverklaarbaar. Kortom: het vreselijke college van Noord-Holland wil alleen maar objecten op de lijst die het vreselijke college van Noord-Holland goed uitkomen.

Maar misschien – ik geef toe, het is onwaarschijnlijk – zou het ook kunnen komen door het feit dat Houtplein 33, het hoofdkantoor van de provincie, geen vervoermiddel is, geen museum en ook geen wandelroute. Er stopt inderdaad een bus voor de deur, je kunt er lopend, fietsend of met de auto komen, maar behalve de treurige kunst die bij gebrek aan een betere bestemming vaak in overheidsgebouwen terechtkomt (leve de BKR!) valt er weinig museaals aan te ontdekken. De naam van de architect van dit Haarlemse pareltje wil me gek genoeg ook al niet te binnen schieten.

Overigens heeft de SP wel gelijk dat het een schande is dat het Zuiderzeemuseum twee keer in de lijst voorkomt. Vriendelijk verzoek aan de Pravda ambtenaar die deze website onderhoudt om dit onmiddellijk te herstellen! Want dit soort manipulaties is natuurlijk onaanvaardbaar. Intussen bedank ik de SP namens het college voor deze gratis reclame voor de website wat kies jij nu.