Definitieve lijst SP

Een paar weken geleden had ik via de website van de SP Amsterdam al de concept-lijst voor de Statenverkiezingen gevonden. Ik vroeg me toen af door wie, waar en wanneer de lijst definitief zou worden vastgesteld. Dat is mij niet duidelijk geworden (ledenvergadering, partijbestuur?) maar hoe dan ook, ineens verschijnt de lijst op de eigen Noord-Hollandse website van de SP. Een paar namen veranderd (beoogd nr. 10 Arda Gerkens werd in de Tweede Kamer gekozen) maar grotendeels hetzelfde gebleven:

  1. Dago Wellink
  2. Carlien Boelhouwer *
  3. Harald Bos
  4. Ake de Vries *
  5. Richard de Graaf
  6. Klaas Gunster
  7. Bert Putters *
  8. Louise Smits
  9. Fred Gersteling
  10. Peter de Pagter

* uit huidige fractie

Zoals ik al eerder aangaf ben ik erg benieuwd naar de nieuwe lijsttrekker en de andere kandidaten. Als ik me toch nog één kritische opmerking mag veroorloven: het valt me wel op dat het mannelijke deel erg oververtegenwoordigd is: bij de eerste 10 kandidaten slechts 2 vrouwen! Ook in de net gekozen Tweede Kamerfractie is die verhouding tamelijk scheef: 16 van de 25 zijn man. Zou dat onder de leden ook zo zijn of komen vrouwen er niet tussen?

Klimaatverandering

De Volkskrant schrijft dat trekvogels door de warmte langer in Nederland blijven:

RIJSWIJK – Nederland is ook in december nog aantrekkelijk voor trekvogels. Door de gematigde temperaturen is er voor de vogels nog voldoende voedsel te vinden, blijkt donderdag uit de jaarlijkse Tuinvogeltelling van de Vogelbescherming.

Het gaat hierbij om vogels als lijsters, tjiftjaffen en witte kwikstaarten. Deze soorten gaan normaal gesproken in september of oktober naar hun overwinteringsplaatsen in het zuiden van Frankrijk of Spanje. De Tuinvogeltelling had in het weekeinde plaats. De afgelopen dagen heeft de Vogelbescherming de gegevens geanalyseerd.

Nou zijn die vogels nog leuk, minder prettig vond ik om vannacht aan het gezoem en vanochtend aan twee bulten te ontdekken dat ook de muggen de kerst lijken te gaan halen…

Er moet wat te mopperen overblijven

Afgelopen zaterdag was het weer eens tijd voor de partijraad. Uiteraard zo vlak na 22 november een uitgebreide terugblik op de campagne en de uitslag. Er was een eerste evaluatie gemaakt door het campagneteam, die er kort gezegd op neerkomt dat, hoewel we balen van het verlies van één zetel, er toch een goede campagne is gevoerd. Voor een deel ben ik het daar zeker mee eens. De campagne was ten opzichte van de opgeheven vinger en de soms wat zure toon van vroeger, opgewekt en fris. Ook heeft Femke enorm hard gewerkt en veel (media)aandacht gekregen, niets dan lof!

Maar het blijft toch een merkwaardig soort redenering. Eigenlijk zegt zo’n evaluatie: hoewel de campagne prima was hebben we geen goed resultaat gehaald. "De peilingen waren immers nog veel slechter, zonder deze campagne hadden we er vijf gehad." Dat is echt een drogredenering. Natuurlijk is het waar dat vele andere factoren dan je eigen campagne bijdragen aan het resultaat, dus ook bij negen zetels had je geen verregaande conclusies kunnen trekken. Maar allereerst klopt de bewering over de peilingen gewoon niet: de Politieke Barometer (die het dichtst bij de einduitslag kwam) gaf GroenLinks sinds de val van het kabinet op een totaal van ruim 25 peilingen slechts één keer vijf zetels. Daar staan 4x 8 zetels en 10x 7 zetels tegenover. Daarnaast vind ik niet een willekeurige peiling maar het enige reeële cijfer waar je de uitslag tegen af zou moeten zetten de Kameruitslag van de vorige keer en ten opzichte daarvan is er opnieuw verlies. Dan is de ‘permanente’ campagne sinds 2003 – Linkse Lente, oppositie tegen Balkenende – gewoon niet geslaagd.

GroenLinks zit bovendien met twee lastige problemen bij verkiezingen die voor een belangrijk deel gaan om getting out the vote. We zijn in deze verkiezingen 50% (!) kwijtgeraakt van de mensen die in 2003 op ons hebben gestem. Bovendien hebben we een relatief grote aanhang onder 18-24 jarigen en een relatief lage aanhang onder 55+. Laat nou net de eerste groep een lage opkomst vertonen, terwijl de laatste groep juist bovengemiddeld naar de stembus gaat. De juichtoon in de evaluatie over alle nieuwe groepen kiezers die we hebben bereikt heeft duidelijk ook een keerzijde. Misschien kom ik op dit Binblog nog wel eens terug op de vraag wat dat betekent voor de groei-ambities van GroenLinks.

’s Middags mocht ik zelf de vergadering voorzitten, wat naar mijn idee best aardig ging. We hadden alleen wat te weinig tijd ingeruimd voor het bestuur (bleek achteraf) en misschien daarom wel werd om onduidelijke redenen een onschuldig voorstel om de kandidatenlijst voor de Eerste Kamer in te korten verworpen. Zoals Paul terecht schreef, de partijraad wil wel eens narrig en dwars zijn. De rest van de middag met plezier geluisterd naar senator Leo Platvoet over het middenbestuur en zeker naar Europarlementariër Joost Lagendijk met een fraai genuanceerd betoog over de toetreding van Turkije en de Armeens kwestie.

Herman Wijffels

Leuk interview gisteren in Buitenhof met Jos van der Lans, die verwoordde wat ik zelf ook vind: dat GroenLinks te snel nee heeft gezegd tegen kabinetsdeelname en daarmee weer eens veel te netjes is. Een ideeënpartij op zoek naar macht, zo noemde Femke het in haar boek Linkse Lente, maar de eerste kans die zich voordoet wordt roomser dan de paus terzijde geschoven.

Met de ChristenUnie zou het wel eens kunnen lukken, zeker nu mijn advies voor een informateur is opgevolgd: Herman Wijffels, zij het niet samen met Thijs Wöltgens en ook niet voor een coalitie met de SP. Maar Wijffels was eerlijk gezegd juist de ideale CDA’er geweest om richting te geven aan de duurzaame en solidaire agenda die GroenLinks in een kabinet had kunnen brengen. Gemiste kans, maar wie weet komt er toch nog een tweede?

Time for a change

Eén van de aardige aspecten van het Statenlid zijn is dat je af en toe aan een werkgroep mag deelnemen. In dit geval de werkgroep dualisme, die bekijkt en adviseert hoe dat in de provincie Noord-Holland gaat en beter kan. Daarbij hoort uiteraard ook af en toe in de keuken van een ander kijken en dat hebben we gisteren en vandaag gedaan. De concrete aanleiding was dat we in de werkgroep constateerden dat er brede ontevredenheid is over de huidige manier van vergaderen waarbij commissies over de hele week verspreid zijn, terwijl de plenaire vergaderingen vaak te lang duren en nog wel eens een herhaling van zetten zijn.

In diverse gemeenten, waar het dualisme een jaar eerder werd ingevoerd en men net aan de tweede duale periode is begonnen, is geëxperimenteerd met nieuwe manieren van vergaderen. Almere en Apeldoorn zijn vanwege hun politieke markt bekend bij heel wat raadsleden en raadsgriffies. Wij kozen voor een derde A, Amersfoort, waar een systeem is bedacht met het Plein, de Ronde en het Besluit. Eerst een informatie (informele) uitwisseling van ideeën: presentatie van plannen, inspraak/petities door burgers of organisaties en even een gesprek met een raadslid. Daarna gelijktijdige behandeling van diverse onderwerpen in vooraf bepaalde beperkte tijd (keuzes maken!) en aan het eind van de avond nog een raadsvergadering met veel hamerstukken en een klein aantal onderwerpen ‘met debat’. Qua vorm aantrekkelijk en ook met behoorlijk wat publieke belangstelling alhoewel de uitvoering toch nog best volgens de bekende patronen. Dat was dinsdagmiddag/avond.

Vandaag bezochten we twee provincies, Gelderland en Overijssel, die wel het stelsel van commissies hebben gehandhaafd, maar een vaste vergaderdag hebben ingevoerd (woensdag). In Overijssel zelfs commissies en Staten op dezelfde dag. Ook vergaderen bij allebei meerdere commissies tegelijk, zodat ook daar geldt: prioriteiten, zeker voor kleine fracties. Verder hoorde ik bij de collega’s in deze provincies veel herkenbare ervaringen en indrukken wat betreft de werking van het dualisme, zichtbaarheid van de provincie en het debat in de Staten.

Wat voor mij in elk geval vaststaat is dat we ook in Noord-Holland naar één vergaderdag moeten (misschien wel onze huidige maandag of juist een andere dag), waarbij commissie en Staten wel in de tijd gescheiden zijn. Ook ga ik graag de discussie aan of we het aantal commissies niet zouden moeten verkleinen – uitgangspunt is dat ze parallel vergaderen en op één dag. De taak van de werkgroep is om aan de nieuwe Staten advies mee te geven en omdat ik zelf terugkom in de nieuwe periode heb ik alle reden om dat advies serieus en snel uit te voeren.

Aanbesteding ferry moet opnieuw

Op 11 september schreef ik over de aanbesteding van de snelle boot tussen Amsterdam en IJmuiden. Deze was gewonnen door BBA ten koste van de huidige vervoerder Connexxion. Die het daar weer niet mee eens was omdat BBA onrealistische beloftes had gedaan en de boetes die ze daarvoor zouden krijgen al hadden ingecalculeerd.

Op schriftelijke vragen die ik hierover stelde antwoordden Gedeputeerde Staten dat het inderdaad mogelijk was ‘dat de door ons gehanteerde aanbestedingssystematiek het voor vervoerders mogelijk maakte om strategisch in te schrijven en extra punten te verkrijgen door zeer ambitieuze streefwaarden aan te bieden’. Maar GS vonden het ook ‘niet juist om zelf de bovengrenzen te bepalen van de ambities die vervoerders mogen hebben, omdat we daarmee te veel op de stoel van de vervoerders zouden moeten gaan zitten’.

Connexxion liet het er in elk geval niet bij zitten en maakte de gang naar de rechter. Deze week werd het bedrijf door de rechter in hoger beroep in het gelijk gesteld:

Aanbesteding draagvleugelboot moet over

VELSEN-ZUID- De provincie Noord-Holland moet de aanbesteding van de draagvleugelboot tussen Velsen-Zuid en Amsterdam opnieuw doen. Zo oordeelde het gerechtshof in Amsterdam woensdag in hoger beroep.

In mei van dit jaar had de provincie de veerdienst aan vervoersbedrijf BBA gegund. BBA had echter een aantal streefwaarden veel te rooskleurig voorgesteld.

De huidige dienstverlener, Connexxion, trok meteen aan de bel over de offerte van concurrent BBA. ,,En nu is gebleken dat het niet netjes is en oneerlijk om irreële streefwaarden in je offerte op te nemen”, zegt woordvoerder Herman Opmeer.   

Dit krijgt zeker een staartje…

SP in de wachtkamer

"Met Bos."

"Ja, Wouter, met JP de MP. Zeg, ik vond wat we gisteravond hebben gewisseld erg inspirerend en ik zou graag met de PvdA verder willen."

"Maar eh… hoe zit het dan met Jan?"

"Pfff… dat wordt niks. Ik dacht steeds dat ik Den Uyl voor me had: hij bleef maar praten en dan die ideeën! Nee Wouter, we moeten die SP vriendelijk bedanken voor de moeite. Toch?"

Het is duidelijk dat het CDA enige haast heeft met de formatie en graag zo snel mogelijk de SP voor de Christenunie wil inruilen. Balkenende verpakt dit handig in waarderende woorden voor de PvdA die we van hem in de afgelopen jaren en zeker ook tijdens de campagne nooit hebben gehoord. CDA en PvdA zijn sowieso tot elkaar veroordeeld en het is lastig te zeggen wie in de gunstigste positie zit.

Interessant is dat Balkenende zich eigenlijk nog net zo weinig aantrekt van de verkiezingsuitslag als tijdens het debat op de 22e: het CDA is de winnaar van de verkiezingen, wij zijn nodig om een kabinet te vormen en wij bepalen wel wie mee gaat doen. Door al zo vroeg aan te geven dat de verschillen met de SP te groot zijn, dwingt het CDA de PvdA om de SP los te laten. Wat niet fijn is voor de PvdA, want met de SP mee aan de onderhandelingstafel had het CDA flink wat concessies moeten doen. Veel zal afhangen van het advies van (CDA) informateur Rein-Jan Hoekstra en ik mag toch hopen dat de SP een serieuze kans krijgt.