Van het Gooi tot de Kop en de Purmer

Afgelopen woensdag waren we op uitnodiging van de commissie Bloemendalerpolder met een aantal Statenfracties op bezoek in Muiden. Voor wie het niet weet: in de Bloemendalerpolder tussen Weesp en Muiden moeten in de komende jaren vele honderden woningen gebouwd gaan worden. Voor de provincie is dit een belangrijk project en om die reden wordt er de nodige druk op gezet. Naar het gevoel van Muiden en Weesp gaat dit allemaal wat te snel en zij hadden ons ook nog enige wensen mee te geven op het terrein van bijv. sociale woningbouw, infrastructuur of natuur. We hebben goed geluisterd en gaan kijken wat er in deze fase nog te doen valt.

Op donderdag was ik eerst met mijn collega-fractievoorzitters van de coalitie op bezoek bij het college van B&W van Den Helder. Na een korte presentatie op het stadhuis, ligt grotendeels aan mij hoor – dat ik slechts met de grootste moeite kon vinden – kregen we een korte tour door de stad en besloten we ons overleg op Willemsoord. Aan ambities bepaald geen gebrek, zo kon ik horen en naderhand ook in de diverse brochures en plannen lezen. Maar begin ik al oud en cynisch te worden als ik daar enige reserve bij heb, gezien onze ervaringen met Den Helder tot nu toe? Maar even goed wil ik mij graag inzetten voor deze plannen, want ze spreken me wel aan en ik hoop vurig dat het wat wordt met deze marinestad.

Op dezelfde avond tufte ik door naar Den Oever, waar ik verwachtte in het projectbureau van het Wieringerrandmeer de uitkomsten te horen van de verkeersstudie. Voornaamste punt daarbij is de middendoorgang van het toekomstige meer: een pontje, een fietsbrug of zelfs een autobrug? Er bleek echter een wisseling in het programma te zijn en bij mijn aankomst was de (hevige) discussie over de verkeersstudie al voorbij. In plaats daarvan belandde ik – minstens zo interessant – in een bijeenkomst van de klankbordgroep en kreeg ik vers van de pers de laatste informatie over wijzigingen in de plannen voor natuurontwikkeling, de procedures rondom bestemmingsplan en milieurapportage en de integrale planning. Door projectleider Fred Leurink werd ik bovendien bijgepraat over de verkeersstudie. Al met al een hele nuttige avond.

Zaterdag was het tijd voor de Provinciale Ledenvergadering, gehouden in Purmerend. Of het nu kwam door de werkzaamheden tussen Zaanstad en Purmerend of door de intocht van Sinterklaas, de opkomst was zelfs voor dit soort bijeenkomsten mager. Ik heb met name uitgebreid stilgestaan bij de kredietcrisis en de gevolgen voor Noord-Holland (Landsbanki). Daarnaast kwam de net vastgestelde begroting aan de orde en heb ik de leden bijgepraat over actuele politieke ontwikkelingen (zoals de wisseling van gedeputeerde). ’s Middags was er een geanimeerd discussie over ’toekomstbestendige’ afdelingen, het werven en activeren van nieuwe leden en alvast nadenken over de raadsverkiezingen van 2010. Want voor je het weet is het alweer zover…

OV-taxi in de IJmond

Naar aanleiding van een bericht in het Noordhollands Dagblad heb ik vandaag de volgende schriftelijke vragen gesteld:

Inleiding

Uit een bericht in het Noordhollands Dagblad van 11 november blijkt dat de IJmondgemeenten onderzoek doen naar het opzetten van een eigen OV-taxi. Zij zien dit als alternatief voor het aanvullend collectief vervoer dat de provincie al enkele jaren aanbiedt.

De gemeenten gaan na of er een eigen vervoerssysteem binnen de IJmond opgezet kan worden, los van de provincie. De uitkomst wordt in januari 2009 verwacht.

Vragen

Het is uit de jaarverslagen van de OV-taxi al langer bekend dat de stiptheid in de IJmond lager is dan in de Kop van Noord-Holland of de Gooi&Vechtstreek.

Enkele gemeenten in de IJmond hebben enige maanden geleden het initiatief genomen een eigen onderzoek te doen naar de tevredenheid over de dienstverlening en stiptheid van de OV-taxi. Dit onderzoek gaf een negatievere uitkomst dan de cijfers van de jaarverslagen.

1. Hoe verklaart u de verschillen tussen deze uitkomsten en de cijfers uit de jaarverslagen?

2. Op welke wijze heeft het college op deze uitkomsten gereageerd en is hierover bestuurlijk overleg geweest met de betrokken gemeenten?

3. Welke maatregelen hebben GS en de vervoerder genomen om de stiptheid van de OV-taxi in de IJmond te verbeteren en welke maatregelen zijn nog te verwachten?

Het onderzoek dat nu is opgestart lijkt aan te geven dat de gemeenten er geen vertrouwen in hebben dat de kwaliteit van de OV-taxi onder regie van de provincie nog zal verbeteren.

4. Hebben de IJmond gemeenten u geïnformeerd over het onderzoek dat zij willen opstarten?

5. Hoe kijkt u aan tegen de haalbaarheid van een alternatief vervoerssysteem, in het licht van de Wet Personenvervoer en de rechten van een vervoerder binnen een concessiegebied?

6. Hoe kijkt u aan tegen het signaal dat de gemeenten hiermee afgeven, namelijk dat zij geen vertrouwen meer hebben dat het goed komt met de OV-taxi onder verantwoordelijkheid van de provincie?

Een lange zit

Afgelopen maandag bespraken we in de Staten de begroting 2009. Ik hield er een wat dubbel gevoel aan over. Aan de ene kant ben ik erg content met onze voorstellen die zijn aangenomen. Extra geld voor natuur, in de vorm van meer subsidie voor Landschap Noord-Holland en een bijdrage aan het ecoduct Zandvoort. De oprichting van een kenniscentrum duurzaam bouwen en startkapitaal voor het fonds voor pleegouders. Voor al die voorstellen was brede steun in de Staten en zij maken onze begroting groener en linkser. Tot zover tevredenheid, blijheid en niks aan de hand.

Maar het was wel een erg langdradige bijeenkomst, waarvan ik me niet kan voorstellen dat die voor de publieke tribune en pers erg interessant was. De stemmingen over de amendementen verliep bovendien rommelig: als het voor ons al nauwelijks te volgen was, hoe moet dat dan voor de toeschouwers zijn geweest? De hoeveelheid amendementen was wat mij betreft ook overdadig. Zelf ben ik met vijf stuks bescheiden geweest, maar tegelijk heb ik wel meegewerkt met een grote lading van met name VVD en PvdA. Dat moet de volgende keer echt anders.

Het zou mijn voorkeur hebben de behandeling in de commissies wat minder technisch en wat meer politiek te maken. Amendementen en moties zouden daar ook al aangekondigd kunnen worden, waarmee je ook de toevalligheid en willekeur van ideeën die op het laatste moment opkomen, tegengaat. Elke partij zou zich moeten voornemen ten hoogste vijf amendementen op écht belangrijke punten in te brengen. Niet meer dat gerommel met allemaal kleine onderwerpen, die op zich niet verkeerd zijn, maar wel ver van de hoofdlijnen afdwalen.

Mijn naïeve hoop is dat daarmee het debat over de begroting in tweede termijn (de eerste behandeling is al in september) scherper, meer to-the-point en bovenal korter en leuker wordt. Wie kan daar nu tegen zijn?

Het getal 16

De zege kan Obama niet meer ontgaan, de enige vraag is nog hoe ver hij boven de 270 kiesmannen zal uitkomen. Een lang gekoesterde wens komt uit!

Opvallend is dat Amerika elke 16 jaar kiest voor een nieuwe frisse Democratische wind, vaak een relatief onbekende outsider. John F. Kennedy in 1960, Jimmy Carter in 1976, Bill Clinton in 1992 en in 2008 is het tijd voor Barack Obama!

Nu weer snel terug achter de tv…

Aftellen

Maar al te goed herinner ik me nog de teleurstelling van november 2004, toen Amerika de wereld trakteerde op nog vier jaar Bush. Eerlijk gezegd werd dat vooral ingegeven door de diepe wens om van George W. af te komen, meer dan door echt enthousiasme over John Kerry. Mijn verdriet zal dan ook onnoemelijk veel groter zijn mocht Barack Obama het against all odds toch niet redden. Ik ben reuze optimistisch, maar ja… (hier naar believen een spreekwoord invullen dat uitdrukt dat je nooit te vroeg moet juichen).

Eigenlijk staan alle signalen op groen: Electoral vote geeft Obama 364 kiesmannen, Real clear politics houdt het op 353 (zonder toss-ups) en Rasmussen gaat voor 313. Het blijft wonderlijk te zien in hoeveel zeker gewaande red states McCain nauwelijks voorligt of Obama zelfs een brutale voorsprong heeft genomen.

Zou mijn wens uit 2004 dan toch uit gaan komen? Nog twee dagen in de zenuwen en dan zullen we het weten! Ik zit nog wel met een klein dilemma. In het kader van mijn kleine bijdrage aan de campagne heb ik twee T-shirts gekocht: een met ‘OBAMA 08’ en een ander met ‘Yes we can’. Zou het nou geluk brengen om die de komende dagen te dragen of juist niet?

Spoeddebat

Morgen is er op verzoek van SP en D66 een spoeddebat (nou ja spoed…) over de gevolgen van de kredietcrisis voor Noord-Holland. Zoals inmiddels algemeen bekend zal zijn, had onze provincie een bedrag van 78 miljoen bij Landsbanki in IJsland gestald. Het debat zal gaan over de vraag wat we wel en niet hebben geweten of hadden kunnen weten, of het geld is weggezet binnen onze eigen regels en de landelijke wetgeving en hoe groot de kans is dat we nog iets van het geld terug zullen zien.

Ik zal hier niet vooruit lopen op mijn inbreng morgen, want het debat hoort in de Staten gevoerd te worden. De belangstelling van de media is in elk geval groot. Ons eigen RTV Noord-Holland stuurt een stevige ploeg en ook enkele landelijke media kondigen hun komst aan. Nog maar even schaven aan mijn tekst dus…

Hoofdstuk afsluiten

Het komt de laatste tijd bijna niet meer voor, maar heel af en toe wordt het me nog gevraagd. Als ik vertel dat ik voor GroenLinks in de Staten van Noord-Holland zit, is er wel eens iemand die opmerkt: er was toch iets met een fout met het stemmen voor de Eerste Kamer? Hoe is dat eigenlijk afgelopen?

Dan leg ik uit dat na vergeefse pogingen om de breuk te lijmen en het onderling vertrouwen te herstellen, Cheryl Braam als zelfstandige fractie verder is gegaan. Vervolgens hebben we dit op twee Provinciale Ledenvergaderingen besproken in het kader van de ’terugroepingsprocedure’  en heb ik namens de fractie verantwoording afgelegd over onze keuzes. Een en ander leidde ertoe dat de leden van GroenLinks op 7 februari uitspraken, nadat duidelijk was dat Cheryl Braam geen gehoor gaf aan het verzoek haar zetel op te geven, haar niet langer als vertegenwoordiger van GroenLinks te beschouwen.

Vervolgens is bij het landelijke bestuur het verzoek neergelegd om tot royement over te gaan. Ons huishoudelijk reglement stelt immers: Royement kan alleen worden uitgesproken wanneer een lid in strijd met de statuten, reglementen of besluiten van de Vereniging handelt, de Vereniging op onredelijke wijze benadeelt of haar/zijn zetel niet ter beschikking stelt naar aanleiding van een terugroepingprocedure zoals bepaald in het huishoudelijk reglement. Het partijbestuur heeft dit kort voor de zomer inderdaad gedaan (we zitten dan al bijna een jaar na het beruchte stemincident).

Tegen dit besluit is door Cheryl Braam bij de Geschillencommissie van onze partij beroep aangetekend. Deze commissie heeft alle betrokkenen gehoord en onlangs uitspraak gedaan: het beroep wordt ongegrond verklaard en de commissie noemt het royement rechtmatig. Voor mijzelf en zeker ook voor onze toenmalige afdelingsvoorzitter Luuk Heijlman een hele opluchting en een bevestiging dat we alles gedaan hebben wat in onze mogelijkheden lag, op een zorgvuldige manier. Dit vervelende hoofdstuk kan nu netjes afgesloten worden.

Of toch niet… er is nog een allerlaatste mogelijkheid: een beroep op de partijraad. Ik weet nog maar al te goed hoe dat toen met Sam Pormes ging. Op een herhaling van dat échec zit ik bepaald niet te wachten.