Categorie: Weblog

…tot en met 31 juli, dus even geen berichten op BinBlog. We vertrekken vanaf Amsterdam CS en zijn dan morgenochtend in Kopenhagen. Daarna doortreinen in Zweden en Noorwegen. Temperaturen gelukkig heel wat aangenamer dan dezer dagen in Nederland (alhoewel die 12 graden in Narvik wat teveel van het goede is). Tot later!!!

Laatste vergadering voor de zomer afgelopen maandag gehad, traditioneel afgesloten met de barbecue in de tuin van het provinciehuis. Grappig was dat een aantal mensen – ik noem uiteraard geen namen – opzichtige pogingen deed een plaats op dit weblog te krijgen (of juist niet). Maar zo werkt het natuurlijk niet.

De vergadering zelf ging overigens redelijk vlot: omdat er nog altijd onduidelijkheid is over de jaarrekening konden we er niet inhoudelijk over discussiëren. De Randstedelijke Rekenkamer (met zijn eigen accountant) is het oneens met GS (met onze accountant) over de rechtmatigheid. Om daaruit te komen is nog aanvullende informatie nodig en waar mogelijk moeten fouten hersteld worden. De SP probeerde nog wel met een aantal ‘prikkelende’ opmerkingen een inhoudelijk debat los te maken, maar slaagde daar niet in. Verder ging het uitgebreid over grondbeleid: hoe ver mag en moet je gaan als provinciale overheid om door middel van grondbezit gewenste ruimtelijke ontwikkelingen te sturen? Al sinds Den Uyl is dat een strijdpunt waar links en rechts tegenover elkaar staan, zo ook in de Staten. De VVD trekt het hardst aan de rem, terwijl de PvdA op weg wil naar een provinciaal grondbedrijf, het CDA zit er een beetje tussenin. Jan memoreerde hoeveel moeite het in de vorige periode kostte om de handen op elkaar te krijgen voor zelfs een bescheiden vorm van grondbeleid en dat we daarom blij zijn welke richting het nu op gaat.

Na nog een paar kleinere onderwerpen was het tijd voor de barbecue. Dit jaar sloot de tent – althans naar mijn gevoel – duidelijk eerder dan vorig jaar. Het was daarmee niet zo moeilijk om de goede gewoonte in ere te houden als laatste weg te gaan, maar het was ook nog wat vroeg om naar huis te gaan. Met fractiegenoten Jan en Klaas en met Hans Berkhout (D66) en Cees van der Linden (VVD) daarom de avond voortgezet in café De Tapuit. Toen werd het toch nog weer laat… 

Verbaasd keek ik dinsdag naar mijn scherm… Net geprobeerd om op www.9292ov.nl/ mijn trip naar PWN in Andijk te plannen, maar dat bleek eenvoudigweg niet mogelijk. Typ in: Dijkweg 12 te Andijk, aankomst 15.30 en de eerste optie die je krijgt is een reisadvies waarmee je na achten (’s avonds wel te verstaan) arriveert. Ja, dan moet je als overtuigd OV-gebruiker toch maar weer eens in de auto stappen. Wel eentje van Greenwheels natuurlijk! Trouwens, ik moet eerlijk zeggen dat ik – tegen mijn verwachting in – autorijden ook steeds leuker ga vinden, zeker als het weer eens een wat langer ritje is. Als je eenmaal in zo’n auto stapt, vergeet je ook een paar van je langgekoesterde principes. Ik hoor mezelf dan ook ineens rare dingen zeggen als ‘stelletje bejaarden, rij eens een beetje door’ of ‘kunnen ze hier niet een paar stroken bij leggen, want dit schiet natuurlijk niet op’.

Maar goed, Andijk dus voor een bijeenkomst van NoordWest8, zoals het zo mooi heet een ‘samenwerkingsverband van maatschappelijke organisatie en gemeenten’. NW8 komt op voor de belangen  van de gemeenten in Noord-Holland Noord, een gebied dat anders nog wel eens vergeten dreigt te worden. Jaarlijks wordt er een conferentie georganisered en deze keer was het thema economie aan de beurt. In een behoorlijk warme en donkere zaal werden we getrakteerd op een viertal inleidingen, min of meer aan elkaar gepraat door de frontman van NW8, oud-gedeputeerde Bob Verburg. De huidige gedeputeerde van Economie, Hans Schipper, mocht aftrappen met een verhaal over wat de provincie allemaal doet voor de economie – waarbij zijn oude stokpaardje van de familiebedrijven en hun problemen met locatie en met name opvolging uiteraard aan de orde kwam.

Geert Dijks van de HISWA vereniging ging in op het belang van toerisme en recreatie voor de economie in Noord-Holland (Noord). Redelijk onbekend met dit terrein, was ik onder de indruk van de bijdrage aan de economie die deze sectoren leveren en de grote rol van Noord-Holland in de watersport. Na een korte pauze was het de beurt aan Jan Klaver die cijfers van zijn Rabobank presenteerde over de economische groei en kracht in de verschillende Noord-Hollandse regio’s. Voor de Kop van Noord-Holland nog heel wat werk aan de winkel. Dat wil zeggen, als je erg veel waarde hecht aan dit soort lijstjes en ik heb geleerd wantrouwig te zijn. Tenslotte mocht Machiel van der Kuijl van de EVO een en ander zeggen over het belang van logistiek en transport. Hij gebruikte deze gelegenheid ook om een aantal filosofische gedachten mee te geven over de veranderende verhouding tussen kerk en staat, bedrijven en burgers. Best interessant.

Bob Verburg kondigde ook aan dat NoordWest8 druk bezig gaat met de ‘politieke agenda’ vanwege de aanstaande 2e Kamer- en Statenverkiezingen. Als lid van de programmacommissie zie ik de voorstellen met belangstelling tegemoet!

Vanochtend al om 10.00 aanvang van de Statenvergadering. De vorige keer (dwz eind mei) hadden we niet de behandeling van de Kaderbrief af kunnen maken, dus moest dat nu een vervolg krijgen. Voor het eerst liep op twee (nog wat teveel flikkerende) schermen de spreektijd live mee. Of het nou daardoor kwam of dat iedereen sowieso wat gedisciplineerder was, maar we rondden eea keurig af voor de lunchpauze en ook de moties en amendementen – als ze niet aangehouden of ingetrokken werden – kregen bijna allemaal zo goed als statenbrede steun. Dat af en toe heeft te maken met de tegenstemmen van Fleur Agema en de SP.

’s Middags een gesprekje met onze nieuwe fractiemedewerker Karim om te praten over zijn rol en over het functioneren van de fractie en wat hij daar wel of niet aan kan doen. Daarna mocht ik zelf voor het eerst sinds hele lange tijd weer eens het woord voeren in de Staten, over het middenbestuur zoals de vorige keer aangekondigd. In mijn enthousiasme over het onderwerp veel te veel willen zeggen en ook aardig wat tijd genomen, maar geloof dat het toch nog een soort van coherent verhaal was. Voornaamste probleem van de hele discussie over het middenbestuur en welke taken op welk niveau horen is dat dat niet obejctief vast te leggen is. Waarom is de provincie ineens verantwoordelijk voor jeugdzorg, voor openbaar vervoer en de gemeente voor de WMO en de bijstand? Maar zelfs als je zou geloven dat er soort optimaal schaalniveau is, dan is het heel moeilijk daaraan democratische organen aan te passen, zonder dat dat ten koste gaat van herkenbaarheid en transparantie. Als we for argument’s sake aannemen dat het nodig is tot een Randstadprovincie te komen waar ook elke vier jaar de Randstadstaten democratisch worden gekozen, wie kan zich daarmee identificeren en wie weet zo’n bestuur op de juiste momenten te vinden? Oftewel: als raads- en statenleden hobbel je nog steeds amechtig achter de dagelijks bestuurders aan en de doorsnee burger heeft geen idee wie waarvoor verantwoordelijk is te houden. Discussie verliep verder nogal vlak en de uitkomst was zoals gedeputeerde Patrick Poelmann zei ook tamelijk behoudzuchtig. Dat elke vorm van bestuurlijke samenwerking democratisch gelegitimeerd moet zijn is een belangrijke voorwaarde – en goed om uit te spreken – maar geen spectaculaire uitkomst van een debat over de toekomst van het middenbestuur. Het grote probleem is en blijft dat VVD en CDA als conservatieve krachten elke vorm van vernieuwing krampachtig tegen blijven houden.

Heb ik weer veel te lang uitgeweid over mijn hobby horse… Maar hé het levert wel de complimenten van Fleur Agema op en daar doe je het toch voor! De rest van de vergadering was snel voorbij: ondermeer de regionale woonvisies waar ik destijds bij het streekplan Noord-Holland Noord druk betrokken was en die nu door college Jan terecht nog wat verder aangescherpt zijn. De andere onderwerpen waren ofwel erg financieel technisch of niet boeiend genoeg om lange debatten over te houden. Zo kon ik dus na het diner al van mijn vrije tijd in de zon gaan genieten.

Terwijl Italië zich langs Australië worstelde en het kabinet zich boog over het wel of niet Nederlander zijn danwel worden van Ayaan, zat de Noord-Hollandse GroenLinks fractie te vergaderen in Zandvoort. Op uitnodiging van de fractie daar – sinds maart is GL voor het eerst in de raad vertegenwoordigd – een bijeenkomst op locatie. Om precies te zijn, op voorstel van fractievoorzitter Cees van Deursen, in het clubhuis van de plaatselijke hockeyclub (dankzij Camilla kan ik daar hele intelligente vragen over stellen – "dit is zeker geen waterveld" – en mijn vermoeden dat ze op niet heel hoog niveau spelen werd ook bevestigd).

We bespraken de Statenvergaderingen van 3 en 10 juli, met beide keren een vol programma. Gelukkig is op 10 juli de jaarlijkse barbecue en niets werkt discplinerender voor de spreektijden en de snelheid van de vergadering dan dat vooruitzicht… Namens de fractie mag ik iets zeggen over het middenbestuur, oftewel: hoe moeten wij ons land bestuurlijk organiseren en welke rol speelt de provincie daarin? Op de 3e krijgen we ook het vervolg van de Kaderbrief, terwijl op de 10e de Jaarrekening alsnog op de agenda staat. Afwachten of dat nog een beetje spannend wordt.

Na de fractie gingen we naar strandtent ‘Negentien’ waar ook Albert Moens was om de kritische vragen van onze Zandvoorters over de herrie van het circuit en de perikelen rondom herindeling (met Bloemendaal, Heemstede en/of Bennebroek?) te beantwoorden. Zelf kreeg ik de opdracht van de andere Cees (de Koster, afdelingsvoorzitter) nog eens naar de buslijnen te kijken en dan met name de ontbrekende aansluiting op de trein. Huiswerk dus.

Bij het maken van de afspraak met Zandvoort dachten we overigens dat eind juni wel een heerlijk zonnige dag op het strand zou opleveren. Dat viel even tegen met het winderige en regenachtige weer, maar verder een hele geslaagde ontmoeting. Op het gevaar af dat het echt een cliché wordt: moeten we vaker doen! Maar serieus: eigenlijk zouden we maar 1x in de maand in Haarlem moeten vergaderen en elke andere fractievergadering buiten de deur moeten houden.

Een paar maanden geleden hebben Klaas en ik een initiatiefvoorstel natuurcompensatie ingediend. Het principe van compensatie geldt met name bij de bouw van bedrijventerreinen of de aanleg van snelwegen: waar die ten koste gaat van de natuur moet de schade ergens anders gecompenseerd worden. Het voorstel moet nog in de Staten worden behandeld, maar een rapport van de VROM-inspectie is alvast een flinke steun in de rug.

In de aanbevelingen aan de provincie stelt het rapport:

De rol van de provincie is van groot belang voor behoud, verbetering en ontwikkeling van de natuur.
Compensatiebeleid vormt daarin een belangrijk middel. Het beleid, de toetsing van beleid, de monitoring van beleid en het toezicht daarop moeten ervoor zorgen dat de natuur in stand blijft.

• Zorg voor uniforme, uitvoerbare en handhaafbare compensatierichtlijnen, zowel gericht op kwantiteit als kwaliteit.
• Draag zorg voor een helder kader. Waar liggen de kwetsbare gebieden? Geef duidelijk aan welk beleid waar geldt (Vogel- en habitatrichtlijn, Flora- en faunawet, EHS). Geef waar mogelijk gebieden/locaties aan die voor compensatie geschikt zijn.
• Evalueer jaarlijks het beleid en de uitvoering en leg de resultaten vast in een (concrete)jaarrapportage. Als uit de jaarrapportages knelpunten naar voren komen wordt aanbevolen deze onder de aandacht te brengen van de Ministers van LNV en VROM.
• Borg dat de planologische verankering (gelijktijdig) bij goedkeuring van bestemmingsplan of verlenen vrijstelling plaatsvindt.
• Zorg voor een strikt en transparant sanctiebeleid.
• Voer uitgevoerde compensaties indien nodig ook periodiek door in het Streekplan.
• Trek samen op met de VROM-Inspectie om de realisatie van de nog niet uitgevoerde compensaties (alsnog) af te dwingen.
• Besteed in het voortraject aandacht aan de kwaliteit van de besluitvorming: de toetsing aan het EHS-beschermingsregime.
• Maak een transparante modelcompensatieovereenkomst tussen initiatiefnemer, gemeente en provincie. Aan de overeenkomst moet een bankgarantie zijn gekoppeld. In de overeenkomst moet naast de omvang van de compensatie ook aandacht besteed worden aan de kwaliteit van de compensatie.
• Draag zorg voor een structurele monitoring van het compensatiebeleid, de kwantitatieve en kwalitatieve realisatie van compensaties en het beheer van de compensatieterreinen.

Komt voor een groot deel overeen met onze eigen voorstellen. Harde afspraken met gemeenten (o.m. door koppeling aan bestemmingsplan), benodigde compensatie kwantitatief en kwalitatief goed bepalen en uitvoeren, controle, rapportage en monitoring. Het IPO heeft er zelfs nog een aantal aanbevelingen aan toegevoegd die nog verder gaan. Meteen aan de slag zou ik zeggen!