Nog lang en gelukkig…

Goed nieuws voor onze provincie! In Noord-Holland word je oud… Nu begrijp ik ook waarom onze gedeputeerde Albert Moens in Huizen is gaan wonen:

Heiloo en Huizen gezondste gemeenten

ANP

AMSTERDAM – In de Noord-Hollandse gemeenten Heiloo en Huizen wonen de gezondste mensen van Nederland. Mannen worden in Heiloo, ten zuidwesten van Alkmaar, gemiddeld 79,1 jaar. De levensverwachting van vrouwen in Huizen is 84,3 jaar. Dat is in beide gevallen drie jaar boven het landelijke gemiddelde.

Dat blijkt uit een overzicht van de levensverwachting van inwoners van alle gemeenten met meer dan 20.000 inwoners, dat HP/De Tijd deze week publiceert. Het opinieweekblad gebruikte cijfers van het Ruimtelijk Planbureau uit de periode 2001-2003.

Inwoners van de Zuid-Limburgse gemeenten Kerkrade en Brunssum sterven gemiddeld het jongst. Mannen in Kerkrade komen uit op 73 jaar, vrouwen in Brunssum op 78,3 jaar.

Uit de cijfers blijkt dat de regionale verschillen aanzienlijk zijn. Zij zijn vooral toe te schrijven aan leefgewoonten die vaak met de sociaal-economische status samenhangen: inkomen, opleiding en werk. Uit onderzoek is bekend, dat mensen met een lager inkomen meer roken en drinken, ongezonder eten en minder bewegen. Ook de woonomstandigheden en religieuze verschillen spelen een rol. Zo hebben de over het algemeen protestantse Zeeuwen een betere gezondheid dan de vaak katholieke Brabanders en Limburgers. Rond Tiel en Geldermalsen echter, waar veel orthodoxe protestanten wonen, hebben relatief veel mensen een ernstig overgewicht. In Vught, een gemeente met veel villa’s, is de levensverwachting relatief laag.

Na Heiloo zijn Barendrecht en Pijnacker-Nootdorp, beide in Zuid-Holland, de beste gemeenten voor mannen. Hun levensverwachting is daar respectievelijk 78,7 en 78,6 jaar. Vrouwen worden na Huizen gemiddeld het oudst in het Noord-Hollandse Langedijk (84,0 jaar) en het Drentse Noordenveld (83,9 jaar).

Amsterdam, Rotterdam en Den Haag zitten niet in de top, maar bungelen evenmin onder aan de lijst. In Amsterdam wordt een vrouw gemiddeld 79,7 jaar en een man 74,8 jaar. Voor Rotterdam zijn die cijfers respectievelijk 79,7 en 74,3 jaar. In Den Haag mag een man rekening houden met 75,0 jaar en een vrouw met 79,8 jaar.

Het moet niet gekker worden

Dat de uitreiking van de Edisons of Kraaijkamp-awards of het VVCS gala live worden uitgezonden, prima. Maar dit begint toch wel bizarre trekjes aan te nemen:

Live-verslag NOS verkiezing VVD-lijsttrekker

ANP

HILVERSUM – De NOS zendt de verkiezing van de lijsttrekker van de VVD woensdagavond rechtstreeks uit. De omroep volgt vanuit Hotel Okura in Amsterdam de drie kanshebbers: Mark Rutte, Rita Verdonk en Jelleke Veenendaal.

De uitzending begint omstreeks kwart over zeven met een korte introductie van de kandidaten door VVD-voorzitter Jan van Zanen. Rond 19.30 uur opent een notaris de enveloppe en maakt de winnaar bekend. Het programma eindigt met een korte speech van de nieuwe lijsttrekker, maakte de NOS maandag bekend.

Gezien de overdreven media-aandacht en het succes voor de VVD in de peilingen, lijkt me het recept voor GroenLinks duidelijk. Alleen… wie moet dan de strijd aangaan met Femke Halsema? Tegenover de vrijzinnig liberale softe vrouwelijke koers hebben we een geharnaste linkse stevige mannelijke kandidaat nodig. Suggesties?

Wel zo herkenbaar voor de mensen thuis en dan ‘valt er echt iets te kiezen’. Dan zoeken we alleen nog iemand die de rol van Jelleke Veenendaal op zich wil nemen

Wie wordt de lijsttrekker van de VVD?

Dan heb ik het niet over de strijd tussen Mighty Mark and Rolling Rita, maar over de ledenraadpleging in Noord-Holland. Schreef ik gisteren over de toch wat ouderwetse manier waarop het CDA zijn provinciale lijst vaststelt, bij de VVD is men helemaal in de ban van de directe democratie.

Het was min of meer toevallig dat ik erachter kwam dat ook in Noord-Holland een ledenraadpleging wordt gehouden. Hebben ze knap geheim gehouden, want op de website van de VVD (of is het nou deze?) is niets over die verkiezing te vinden. Vraag me af hoe de leden dan geïnformeerd worden en waar, wanneer en hoe campagne is gevoerd. Tot 24 mei kan er nog gestemd worden.

Dat gebeurt ook. Gelukkig heeft de landelijke site meer informatie, waar ook de opkomst bijgehouden. Tot nu hebben ongeveer 600 van de 6527 Noord-Hollandse VVD-leden gestemd. (Bij de landelijke lijsttrekker zitten ze na 1 dag al op 15%)

Oh ja, de kandidaten. Dat zijn de huidige gedeputeerden Cornelis Mooij en Ton Hooijmaijers die een speciale website heeft gemaakt voor deze verkiezing. Ik heb zo’n vermoeden dat Ton het gaat winnen. Nu maar afwachten wie het wordt bij CDA, PvdA, D66 en SP (en bij ons) en dan kan de campagne beginnen!

Partijdemocratie?

Zag vandaag in de knipselkrant een berichtje uit de Helderse Courant van 5 mei dat ik toch wat opmerkelijk vind:

CDA’ers regio kandidaat voor provincie

NOORDKOP – Een vijftal CDA’ers uit de Noordkop staat kandidaat voor de verkiezingen van Provinciale Staten, 7 maart volgend jaar. Het zijn N. Bais uit Den Helder, A. Brand uit Schagen, N. Eelman-van ’t Veer uit Den Burg, en P. Scholten en E. Vlaming-Kroon uit Anna Paulowna. (…) Ook andere afdelingen en regio’s dragen kandidaten voor. Op 13 september zal het algemeen bestuur van het CDA Noord-Holland de definitieve lijst vaststellen.

Ze zijn er vroeg bij! Bij ons moet de procedure nog in gang gezet worden.

Dat het CDA zijn wortels in de verschillende regio’s heeft en ook altijd zorgt voor een goede spreiding over de hele provincie wist ik wel, maar dat het zo geregeld was dat kandidaten door afdelingen moeten worden voorgedragen is dan wel weer apart. GroenLinks heeft nog wel eens ‘last’ van teveel kandidaten uit een klein deel van de provincie.

Maar vooral dat het bestuur de lijst vaststelt, vind ik merkwaardig. Is toch niet meer van deze tijd, dat je je leden helemaal geen invloed geeft op de kandidatenlijst???

Verenigd in vooruitgang

Op de ALV kwam ook nog terloops de vrijzinnig-linkse koers aan de orde. Sommige kandidaten voor de partijraad gaven bij hun voorstelronde aan daar niet zo enthousiast over te zijn en stelden daar echt links of eigenzinnig links tegenover. Zelf vond ik het een aardige gelegenheid om aan te geven dat ik juist wel erg enthousiast ben over deze koers. Alleen wordt er in GroenLinks halfslachtig mee omgegaan. Dat was bijvoorbeeld te zien in de ‘pappen en nathouden’ manier waarop Ineke van Gent in de partijraad het naar mijn idee prima stuk over de verzorgingsstaat ‘Vrijheid eerlijk delen’ verdedigde. Alle stevige voorstellen werden ter plekke flink afgezwakt, echte tegenstellingen verdoezeld. Dezelfde spagaat zag ik ook terug in de campagne voor de gemeenteraad: er werd voor een ‘linkse lente’ gekozen, waardoor we klem zaten in een blok met PvdA en SP. Terwijl juist een vrijzinnige koers ons zou kunnen onderscheiden van die partijen: nu maakten we ons afhankelijk van de twee anderen zonder ons eigen afwijkende verhaal te vertellen (elders heb ik al aangegeven hoe dat zou moeten). Als je kiest voor vrijzinnig doe het dan ook met overtuiging en durf afstand te nemen van oude en achterhaalde ideologie.

Echte vernieuwing kan overigens pas plaatsvinden wanneer het lukt om los te denken van bestaande partijkaders. Want heel veel discussies lopen dood op oude sentimenten en vastgeroeste ideeën over andere partijen. Maar er zijn aanknopingspunten genoeg voor een vrijzinnige progressieve koers, ook buiten GroenLinks. Erg blij ben ik dan ook met het initiatief van LuxVoor, een groep jonge mensen uit CDA, VVD, D66, PvdA en GroenLinks die afgelopen weekend hun manifest ‘Verenigd in Vooruitgang’ presenteerden. Met instemming citeer ik:

Als we nu niets doen, zal over niet al te lange tijd de kleine groep werkenden de lasten van vergrijzing en internationale concurrentie niet langer kunnen dragen. Er zullen scheuren ontstaan in de solidariteit tussen bevolkingsgroepen en generaties. Het gebrek aan onderlinge cohesie zal ons bovendien een gemakkelijke prooi maken voor grensoverschrijdende veiligheidsbedreigingen. Een Niemandsland dreigt. Daarom luiden we de noodklok.

Dit Niemandsland stopt hier. De huidige verzorgingsstaat moet plaatsmaken voor een ontplooiingsstaat, en het vermolmde openbaar bestuur moet radicaal worden hervormd. Kernwoord hierbij is dynamiek. Onze economie, onze maatschappij en ons politiek systeem moeten véél flexibeler worden. Een zelfbewuste én inclusieve identiteit kan de saamhorigheid waarborgen tussen burgers met verschillende leefstijlen, etnische, religieuze, culturele en nationale achtergronden. We doen alvast enkele voorstellen, soms nieuw, soms al eerder bedacht, maar sowieso hard nodig. Ze zijn het begin van een visie op een nieuw Nederland.’

8 april wordt er in theater Cosmic verder gepraat om aan deze fraaie en haast barok geformuleerde ideeën concrete invulling te geven. Ik ben benieuwd!

Fraai proza

Voor mijn onderzoek lees ik ondermeer regelmatig oude verkiezingsprogramma. Op zoek naar meningen en stellingen over Europa, maar onwillekeurig lees je dan ook wel eens verder. De volgende prachtige opening van één van die programma’s – en hoe actueel! – citeer ik hier met plezier:

Inleiding

Tussen betonnen administratietorens en kerncentrales die niet alleen de horizon vervuilen, verdwalen we steeds dieper in de slagschaduwen van bureaucratie en techniek. We laten een spoor na van registratienummers en ponskaarten. Onze wereld wordt steeds smeriger, giftiger en explosiever.

Natuurlijk, arm zijn wij niet. Zelfs de minstbedeelden in ons land hebben, ondanks toenemende onzekerheid, meer dan ooit tevoren.

Maar met ons geld kopen we voedsel zonder smaak, status zonder diepgang, vakantie aan vervuilde zeeën, vluchtmiddelen uit de werkelijkheid. We kunnen zo doorgaan, maar steeds meer zullen we dan slaven worden van onze eigen drift tot produceren en organiseren, en steeds meer zullen we merken dat de dingen, waar het werkelijk om gaat, ons tussen de vingers doorglippen. We kunnen ook uit de tredmolen stappen en met nieuwe ogen om ons heen kijken. Waar willen we naartoe, hoe kunnen we daar dan komen, wat staat ons daarbij in de weg? We kunnen ons technisch vernuft, ons organisatietalent, dat we nu laten doldraaien in reusachtige, onbestuurbaar geworden structuren, weer proberen dienstbaar te maken aan een samenleving op menselijke maat. Dat vergt radicale beslissingen.

Willen we zoals gebruikelijk eigenlijk wel iets anders, maar tegelijk meer van hetzelfde? Dan schuiven we die beslissingen voor ons uit, in de hoop dat de problemen vanzelf wel weer overgaan. En dat doen ze niet. In feite proberen we twee wegen tegelijk te gaan en zo dragen we zelf steeds meer bij tot het ontstaan van een gespleten maatschappij; waarin voor tallozen alleen nog een gespleten bestaan is weggelegd.

En de politiek faalt

De politieke partijen, het parlement, de ministeries, maar ook de lagere overheden, lijken vaak bezig te zijn aan een spiegelgevecht, aan water putten met een vergiet. Nieuwe problemen worden met oude middelen te lijf gegaan. Het gaat allang niet meer alleen om ‘verbreding van het maatschappelijk draagvlak’ of om ‘herstel van het economische draagvlak’ en zelfs niet om een overigens broodnodige combinatie van beide. Het gaat om veel meer en wanneer de politiek hijgend zo’n tien jaar en meer achter de werkelijke problemen blijft aanhollen en, sterker nog, niet eens meer de tijd vindt om de problemen duidelijk te stellen, dan brengt ze de democratie in gevaar. En niemand kan ontkennen dat de signalen daarvan in de maatschappij van nu al duidelijk aanwezig zijn.

Een eervolle vermelding voor wie kan raden van welke partij en uit welk verkiezingsjaar deze tekst afkomstig is.

Dijkstal

Burgemeesters 9 % erbij, gemeenteraadsleden 15 % meer. Als gebruikelijk was een officieel advies aan de regering voortijdig uitgelekt. Vanochtend op het journaal en in de kranten weer diezelfde percentages en ik maar denken: what’s in it for me? Met andere woorden, heeft de commissie Dijkstal ook aan de Statenleden gedacht?

Een blik op het volledige raport gaf het bevrijdende antwoord: ja! Niet zo’n beetje ook, want Statenleden gaan er verhoudingsgewijs het meest op vooruit: 23%. Wel een kleine kanttekening: onze vergoeding was altijd al een stuk lager dan die voor raadsleden. In het nieuwe systeem worden de vergoedingen voor volksvertegenwoordigers en bestuurders uitgedrukt als percentage van een ministerssalaris. In dat rijtje bungelen de Statenleden nog steeds onderaan: terwijl raadsleden in grote steden 20% krijgen van dat salaris, is het 10% voor Statenleden. Raadsleden krijgen straks dus exact 2x zoveel als wij (is nu een factor 2.13). Niet ten onrechte, want ik weet hoeveel tijd bijvoorbeeld mijn partijgenoten in de Amsterdamse raad aan de politiek besteden.

Wat betekent het advies van Dijkstal in harde euro’s: raadsleden krijgen er per maand bruto € 347 bij, Statenleden € 247. Naar mijn idee niet meer dan een logische correctie voor het feit dat onze vergoedingen er in de afgelopen jaren nauwelijks op vooruit zijn gegaan, terwijl het toch een behoorlijke investering is om de politiek in te gaan, met alle leuke en minder leuke kanten. Bovendien zullen de Staten van Noord-Holland in 2007 van 83 naar 55 leden teruggebracht worden: hetzelfde werk met veel minder mensen. Ben dus blij dat het advies er nu ligt. De kritieken over zakkenvullerij die ongetwijfeld zullen komen, neem ik dan maar op de koop toe.