Auteur: Harmen Binnema

Maandag hield vandaag de eer als vergaderdag hoog. Het begon voor mij met een bijeenkomst van de werkgroep Europa waarin we kort terugblikten op het bezoek aan Brussel, maar vooral ook aan de hand van de concept Agenda voor Europese Strategie (AES) vooruitkeken naar wat we de komende jaren met Europa willen. Daarbij gaat het aan de ene kant om (nieuw en bestaand) Europees beleid waar het provinciale beleid op afgestemd moet zijn en aan de andere kant om Europese netwerken en fondsen/subsidies waar we ons voordeel mee kunnen doen. De kunst is vooral om Europa bij Statenleden te laten leven en het niet geheel aan de gedeputeerden over te laten. We hebben met onze eigen kadernota daarvoor al een eerste aanzet gegeven en het was goed te merken dat veel daarvan in de AES verwerkt is.

Iets voortijdig moest ik vertrekken naar een zaal even verderop voor de commissie Wegen, Verkeer en Vervoer. De agenda begon met het onderzoek dat we met een werkgroep uit de Staten hebben uitgevoerd naar het functioneren van de OV-taxi. Op basis van het TNS NIPO rapport heeft de werkgroep een aantal aanbevelingen geformuleerd, die met name te maken hebben met stiptheid, voorlichting, dienstverlening en gebruikersgroepen. Over het algemeen krijgt – zeker in de pers – de stiptheid de meeste aandacht en elke klacht van iemand die lang moet wachten in de kou op een taxi die niet komt of een begrafenis mist, is er een te veel. Aan de andere kant blijkt ook uit objectieve cijfers dat in de meeste ruim 90% van de ritten wel volgens de afspraak gaat. Zeker het drukker wordende verkeer – waarbij de OV-taxi met ieder ander in de file staat – maakt het ook moeilijker om aan de eisen te voldoen. Maar de echte discussie zou volgens mij moeten gaan over de vraag of wat wij ooit in gedachten hadden bij de OV-taxi, nl. aanvullend openbaar vervoer, niet ver uit het zicht is geraakt. Feitelijk bedient de OV-taxi nu uiteenlopende doelgroepen die verschillende eisen hebben en verschillende ritmes en dat bijt elkaar nu en dan. Wordt vervolgd in de Staten op 17 december.

Hierna bespraken we ook nog een voorstel van dhr. Van Zwol die een geheel eigen dienstregeling in elkaar had getimmerd voor de bussen in Noord-Holland Noord. Veel bewondering voor deze prestatie en het was maar goed dat Onno hierover het woord voerde, anders had ik al onze spreektijd opgemaakt met een verhaal over de dienstregeling die ik vroeger maakte voor de treinen die reden tussen de slaapkamers van mijzelf, mijn jongere broer, mijn ouders, de badkamer en de logeerkamer. 100% stipt! Ook op de agenda de bereikbaarheid Waterland en de laatste ontwikkelingen rondom de Zuidtangent.

Na een snelle hap tussendoor ’s avonds fractievergadering, in aanwezigheid van onze gedeputeerde Albert die ons met name bijpraatte over de ontwikkelingen van herindeling en gemeetelijke samenwerking. We bereidden de Statenvergadering voor, waar met name de golfbaan in de Bovenkerkerpolder een boeiende stemming zal gaan opleveren. Verspreid over de agenda ook nog heel wat spreekminuten voor mezelf geclaimd. Spijtig nieuws was er van ons duo-lid Samir die vanwege een drukke baan en vaderschap zijn prioriteiten elders legt en onze fractie niet meer op vaste basis kan bijstaan. Succes en we zien je vast weer terug!

In grote haast voortijdig vertrokken bij een presentatie van mijn werk, kwam ik toch nog een kwartier te laat aan in Heiloo. Daar was het vervolg van de Algemene Beschouwingen over de begroting 2008 al begonnen. Nog snel her en der onze amendementen laten tekenen en een hoop van andere partijen (laten) meetekenen. Als kleinste van de vier coalitiepartijen is GroenLinks bij dit soort gelegenheden altijd als laatste aan de beurt. Dat deed mij verzuchten dat ik de volgende keer maar moet zorgen dat we de grootste partij van Noord-Holland worden. PvdA-gedeputeerde Peter Visser wees er als troost op dat meestal naar de eerste en de laatste spreker het best wordt geluisterd…

Na de uitgebreide behandeling van de begroting in de verschillende commissies was het slotakkoord niet erg spannend. De meeste partijen – de mijne niet geheel uitgezonderd – bereden nog eens de bekende stokpaardjes en lichtten de vloed aan moties en amendementen toe. Na de Super Sunday werd het zo niet echt een Manic Monday. Maar over de veranderingen in de begroting kunnen we zeker tevreden zijn. Extra geld voor klimaat en duurzame energie (€ 6 miljoen) was al eerder veiliggesteld, maar nu draaiden we ook een bezuiniging terug op de Noordboog – een ecologische verbinding in de Kop van Noord-Holland – en op de exploitatie van het openbaar vervoer, allebei € 1 miljoen. Ook de bezuiniging op het onderhoud van wegen, waarbij het grootste deel ten koste zou gaan van fietspaden en milieu-aspecten, werd ongedaan gemaakt, evenals de voorgestelde bezuiniging op armoedebeleid.

Daarnaast hadden we een motie over NUON, waarin we het college in de rol van aandeelhouder (we hebben als Noord-Holland bijna 10%) opriepen twee standpunten in te nemen. Ten eerste af te zien van de bouw van een kolencentrale en ten tweede om een duurzaam investeringsplan te ontwikkelen. Helaas kreeg het eerste deel van de motie net niet voldoende steun (24 om 25), wegens voor mij niet helemaal te volgen stemgedrag (tegen???) van D66 en de CU/SGP. D66 vond een kolencentrale een ’tussenstap’ op weg naar echt duurzaam en CU/SGP betwijfelde of een kolencentrale wel echt zo slecht is. Voor het duurzame investeringsplan was wel unanieme steun, waarmee we uiteindelijk op hetzelfde resultaat uitkomen als de Staten van Friesland.

Al met al kon ik afsluiten met het tevreden gevoel waarop ik in mijn bijdrage vooruit liep:

We hebben verspreid over een periode van twee maanden gesproken over de begroting 2008. Onze bijdrage tweemaal in deze zaal en in de verschillende commissies was erop gericht de begroting bij te stellen in groene en linkse richting. Omdat wij willen opkomen voor kwetsbare waarden en kwetsbare mensen. Met de begroting zoals die vandaag na de door de Staten gewenste wijzigingen zal worden vastgesteld, kunnen wij prima uit de voeten.

Een memorabele middag, dat was het. Nou heb ik met aanbestedingen van het openbaar vervoer wel een en ander meegemaakt. Toen in de vorige periode Haarlem/IJmond aan de beurt was werd onze commissievergadering overvallen door zo’n 70 chauffeurs van Connexxion die ons, armen over elkaar, met norse strenge blik aankeken. Bij ieder verkeerd woord klonk boegeroep en er was gejuich en applaus voor wat als een verstandige opmerking werd beschouwd.

Vanmiddag hadden we in de commissie Wegen, Verkeer en Vervoer de aanbesteding voor Noord-Holland Noord op de agenda. In juni hadden we hier al een eerste bespreking over gehad en ook eind september (toen lag ik overigens nog in een Zaans ziekenhuis bij te komen). Bovendien was er naar aanleiding van het concept Programma van Eisen een flinke papierlading aan commentaar en adviezen binnengekomen. Wie zich afvraagt waarom deze informatie relevant is, dat komt nu. In de aanloop naar deze vergadering maakte de SP de nodige stampei over het feit dat was besloten niet nog een keer inspraak toe te staan over dit onderwerp. De redenering daarbij was: het is een uitloopvergadering van de bespreking in september, toen door verschillende mensen al ingesproken is (en daarvoor al in juni). Daarnaast is er al schriftelijk heel veel gemeld door belanghebbenden. Op zichzelf kan ik mij daarin vinden, al had van mij de inspraak vandaag ook kunnen plaatsvinden. In zeker zin gebeurde dat ook, omdat de woordvoerders van West-Friesland mist de bus en Red de bus hun petities konden aanbieden met toelichting.

Maar goed, ik had in elk geval verwacht dat de SP aan het begin van de vergadering een ordevoorstel zou doen om alsnog inspraak mogelijk te maken en zo’n verzoek had ik dan ook gesteund. Maar dat gebeurde niet. In plaats daarvan ging gewoon de discussie van start en gaf iedere partij adviezen mee voor aanpassingen van het Programma van Eisen. Tot de SP aan de beurt was. Harald Bos begon aan een uitgebreid betoog over artikel 17 van het reglement en het a-democratische gehalte van de commissie. Net toen ik hem wilde vragen of het gezien de spreektijd niet verstandig was om de procedure te laten voor wat hij was en aan de echte inhoud te beginnen, kwam het hoge woord eruit. Aan deze ‘vertoning’ wenste de SP niet mee te doen, dus stapten de drie aanwezige SP’ers demonstratief op. Ze gaven mij of andere Statenleden ook niet de gelegenheid hierover nog vragen te stellen. Want ik wilde wel graag weten of de SP dan geen eigen opvattingen heeft, zonder dat volledig van insprekers af te laten hangen?

Volgens mij heeft de SP zichzelf, de inwoners van Noord-Holland Noord en het openbaar vervoer een slechte dienst bewezen. Het is natuurlijk heel stoer om om andere partijen te betichten dat zij ondemocratisch zijn en dat jij de enige partij bent die echt naar de mensen luistert. Maar door je buiten de discussie te houden, laat je bewust de kans voorbijgaan om aan te geven hoe het dan wel moet. Het is helaas weer de ouderwetse SP, die precies weet hoe het niet moet, maar niet met alternatieven komt. Sterker nog, men loopt letterlijk en figuurlijk weg voor die verantwoordelijkheid. Al jaren een grote mond over wat er allemaal niet deugt, maar er is dankzij de SP nog geen buslijn meer gaan rijden. Zijn de insprekers daarmee gediend?