Auteur: Harmen Binnema

Geplaatst op

Bestuurlijke drukte

Nog niet erg catchy of sexy, de Noordvleugel Autoriteit. Ik ben de eerste om toe te geven dat "Provinciale Staten Noord-Holland" ook niet een briljante naam is, maar het lijkt me dat we toch minimaal een prijsvraag moeten uitschrijven voor een andere naam. Als het er ooit van komt, want als Nederland in één opzicht conservatief is, dan is het wel op het terrein van ons bestuurlijk stelsel. Alles wat neigt naar verandering van de heilige Thorbeckiaanse drieëenheid van Rijk-Provincie-Gemeente levert bij voorbaat al discussie op.

Bewijs is de commotie over het voorstel van Gedeputeerde Staten in Noord-Holland om intensief te gaan samenwerken en misschien uiteindelijk wel te fuseren met Flevoland en Utrecht. Zuid-Holland voelt zich buitengesloten. Maar het kan nauwelijks een verrassing zijn, want dit roept onze Commissaris Harry Borghouts al enige jaren. Ik ben het wel met hem eens dat bijv. een grote provincie Holland of een Randstadprovincie met z’n vieren een gedrocht zou zijn – kijkend naar aandeel in de bevolking en in het BNP.

Waar ik me wel wat zorgen over maak is de sterkte gerichtheid op het zuiden van de provincie (het Noorden van de Randstad) omdat het gevaar groot is dat Noord-Holland Noord daarmee vergeten raakt. Bovendien heb ik mijn twijfels bij de legitimiteit en herkenbaarheid van zo’n grote Noordvleugel provincie. Er is nu al bijna niemand die weet wat de provincie doet of Statenleden kent.

Dit vind ik overigens ook een erg optimistisch scenario:

Noord-Holland hoopt dat Remkes deze visie meeneemt in de oordeelsvorming over het middenbestuur. De minister wil nog deze kabinetsperiode een visie over de toekomst van het middenbestuur vaststellen. Er zal een commissie worden ingesteld, om een oordeel te geven over de aangedragen scenario’s. Oud-premier Kok is gevraagd deze commissie te leiden die zich in opdracht van het kabinet gaat buigen.

Nog los van de razende snelheid, zou het sterk zijn als het kabinet wegkomt met de redenering dat dit geen controversieel onderwerp is.

Geplaatst op

Website of weblog?

Provinciale politici en internet is nog geen geslaagde combinatie. Ik schreef vier dagen geleden over een onderzoek dat Daadkracht heeft gedaan naar website van provinciale politici (Statenleden, Gedeputeerden en Commissarisen).

Omdat ik vond dat ik wat laag was geëindigd – maar vooral ook dat een aantal anderen opvallend hoog stond – heb ik het volledige rapport opgevraagd. Zoals eerder gemeld kijken de onderzoekers naar drie onderdelen – informatie, interactie en weblog – maar telt vooral het eerste onderdeel (namelijk zwaarder dan de twee andere samen). Eerlijk gezegd zou ik interactie in het totaal meer laten meewegen. Omdat ik op mijn weblog (!) geen uitgebreid CV heb en nog een hoop andere onderdelen niet die scoren bij ‘informatie’ is de totaalscore relatief laag. Als weblog voldoet het denk ik wel redelijk (en daar haal ik de punten ook).

Als eind van het jaar de campagne voor de Statenverkiezingen begint ga ik eens verder nadenken over de invulling van dit weblog. Suggesties altijd welkom natuurlijk!

Geplaatst op

Joe hits back

Voor het eerst sinds Joe Lieberman bekend maakte toch kandidaat te willen zijn – en druk bezig is zijn website weer nieuw leven in te blazen – is er een peiling in Connecticut. Resultaat: Lieberman houdt zijn Senaatszetel, met steun van 46%, tegenover 41% voor de Democratische kandidaat Ned Lamont. Republikein Alan Schlesinger speelt hier met 6% geen enkele rol, maar het zou wel betekenen dat de poging van de Democraten om de meerderheid in de Senaat terug te krijgen, een stuk bemoeilijkt wordt.

In Montana heeft zittend Senator Conrad Burns zijn achterstand op Jon Tester inmiddels ingelopen, de laatste peiling geeft beide kandidaten 47%. Ik gooi er dus weer een prachtig filmpje tegenaan om het tij te keren…

De website van Rasmussen is overigens voor de liefhebbers van statistiekjes. Niet alleen wordt dagelijks bijgehouden hoeveel mensen Bush meer dan zat zijn en hoeveel mensen nog geloven dat de VS in de War on Terror aan de winnende hand zijn je komt ook te weten dat 52% Mel Gibsons aggresieve gedrag en anti-semitische uitspraken vergeven heeft:

The public appears more inclined to agree with the arresting officer himself, James Mee, who told reporters, "That stuff is booze talking." Fifty-two percent (52%) of Americans say the actor’s apologies are sincere; 27% disagree. Men are slightly more inclined to believe Gibson than women.

Fity-six percent (56%) say Gibson’s comments have not affected their opinion of him, 24% say that they have. (…) Those who saw Gibson’s movie, The Passion of the Christ have a somewhat more favorable view of Gibson than others and are more likely to believe his apology is sincere.

’t Is maar dat u het weet.

Geplaatst op

Provinciale politici presenteren zich slecht op internet. Bijna 90% van de provinciale politici in Nederland heeft geen persoonlijke website. De provinciale politici die wel over een eigen website beschikken, bieden hoofdzakelijk informatie als een CV, een weblog en een paar links. Ruim 44% van de provinciale politici heeft de website langer dan een maand niet meer geactualiseerd. Ook kunnen kiezers beter geen vraag stellen via de website. Meer dan 42% van de politici reageerde niet.

Eén en ander blijkt uit een onderzoek van bureau Daadkracht dat 88 websites van provinciale politici heeft bezocht. Uit het bericht op hun site maak ik op dat ze hebben gekeken naar ‘onder andere functionaliteiten website, actualiteit, reactiemogelijkheid en het beantwoorden van e-mails’. Met een checklist (informatie, interactie en weblog) zijn alle websites bekeken en geturfd.

Ik citeer nog even:

Provinciale politici met een persoonlijke website gebruiken voornamelijk de functies: CV (73%), weblog (75%) en links (63%). De politici maken weinig tot geen gebruik van andere functionaliteiten om de kiezer te informeren, zoals standpunten (33%), een agenda (35%), foto’s (18%), een nieuwsbrief (5%), downloads (10%) of veelgestelde vragen (9%). Interactieve mogelijkheden om de kiezer te betrekken, zoals een peiling (14%), discussieforum (0%) en chat (1%) benutten de politici vrijwel niet. 

Tijd voor een kritische analyse van dit weblog, nadat ik heb gezegd dat ik trouw reageer op mailtjes, dus daar kan het niet aan liggen. Er staat geen CV op, wel een weblog (J) en links. Ik heb geen aparte map voor mijn standpunten, maar ja een weblog is toch één grote verzameling standpunten? Een agenda ontbreekt ook, wel verklap ik soms van tevoren waar ik naar toe ga en in elk geval biecht ik het achteraf op… Linksboven staat een gezellige foto, ik zal het niemand aandoen om een nieuwsbrief te gaan maken en ik zie ook zo snel nog geen plek om FAQ neer te zetten. De peiling is bij dezen terug, discussieforum en chat vind ik zwaar overschatte middelen. Er zijn al zoveel leuke fora te vinden – Ajaxtalk bijvoorbeeld! – daar heb ik niks aan toe te voegen.

                                                 

Nou ja, dat levert mij dus in dit onderzoek een 39e plaats op, van de 88. Heb toch maar even het rapport opgevraagd, want als ik zie hoe hoog een paar andere Noord-Hollandse PS- en GS- leden (ik zal internetgoeroe Cornelis Mooij het goede nieuws brengen) zijn gekomen, dan heb ik wel een paar vragen bij de methodologie. Oké het is kinnesinne! Winnaar is trouwens Onno Hoes, VVD-Gedeputeerde in Brabant, op een gedeelde eerste plaats met Overijssels PvdA-Statenlid Frank Weijnen.

Geplaatst op

Jon Tester

In november van dit jaar zijn er spannende senaatsverkiezingen in de VS. Een eerste voorproefje kregen we al met de verrassende nederlaag van Joe Lieberman, die vooral vanwege zijn Irak-standpunt en tomeloze trouw aan Bush verloor van de onbekende Ned Lamont. Irak zou in heel wat meer staten de primaries en de eigenlijke verkiezingen kunnen gaan bepalen. Voor de Democraten zijn deze verkiezingen van groot belang omdat ze mogelijk de meerderheid in de Senaat kunnen krijgen. In dat geval kunnen ze de twee resterende jaren Bush flink in de wielen rijden.

In vijf staten mogen zittende Republikeinse senatoren zich inmiddels behoorlijke zorgen maken. Rick Santorum (Pennsylvania) is zoals dat zo fraai heet ‘the nation’s most vulnerable incumbent’, maar ook Lincoln Chafee (Rhode Island), Mike De Wine (Ohio), Jim Talent (Missouri) en Conrad Burns (Montana) liggen achter op hun Democratische tegenstrevers.

Tester_1
Mijn persoonlijke favoriet is Jon Tester, de Democratische kandidaat voor Montana. No-nonsense type à la Edward Sturing, na een kortstondige carrière als muziekdocent teruggekeerd op de boerderij die al sinds 1916 in de familie is. Een biologische boer en enthousiast pleitbezorger van duurzame energie. Zoals hij zelf zegt: ‘I don’t look like the other Senators, but isn’t it time the Senate looked a little bit more like Montana?’ Dit charmante campagnefilmpje kan ik eindeloos kijken…

In de laatste peiling ligt Tester 7% voor (50-43) op Burns. Wordt vervolgd!

Geplaatst op

Prominentenparade

Nu ook al good old crime hunter Fred Teeven. Ik heb nu al medelijden met de VVD fractieleider die al deze ego’s straks binnenboord moet houden… Misschien dat Gerard Joling en Leon de Winter ook nog door het virus aangestoken worden? Aan de andere kant een goed teken dat mensen met een mooie positie er bewust voor kiezen volksvertegenwoordiger te willen worden en niet achter de schermen proberen een ministerspost te regelen.

Overigens wel wonderlijk dat het nu nog mogelijk is bij de VVD je als kandidaat aan te melden, bij GroenLinks is die termijn al een tijdje voorbij. Alhoewel, je weet nooit wat er gebeurt als een prominent zich aanmeldt.

Fred Teeven wil terug in de politiek

Over hoe het verder moet met de zaak-Holleeder: ‘Ik moet eerst nog een verkiesbare plaats krijgen op de kandidatenlijst en dan zien we wel verder.’

Een woordvoerder van de VVD wijst erop dat Teeven nog niet kan rekenen op een verkiesbare plaats. Over de lijstvolgorde wordt op het moment nog beraad. Nieuwkomers als Docters van Leeuwen en Arend-Jan Boekesteijn lijken wel verzekerd van een verkiesbare plaats bij de VVD.

Teevens eerdere politieke optreden geldt niet als een succes. Hij werd in 2002 lijsttrekker van Leefbaar Nederland nadat Fortuyn door het bestuur was weggestuurd. Teeven behaalde twee zetels. Hij verliet teleurgesteld de politiek voor de vervroegde verkiezingen van 2003.