Met dank aan de NUON

Vanavond met Camilla (in tenue de ville) naar het nieuwjaarsconcert van de NUON geweest in het Concertgebouw. Ik heb mij eerlijk gezegd niet afgevraagd of ik daar als GroenLinkser wel naar toe mag… Het begon met een goed beveiligde entree en registratie. Na één of twee cocktails met onbekende inhoud en groeten aan Maaike Nagel (CDA) en haar maan gingen we de zaal in. De opening werd verricht door de voorzitter van de Raad van Bestuur (Van Halderen geloof ik). Goed nieuws voor de aandeelhouders gelukkig: het gaat prima met NUON. Ook werd de provincie Noord-Holland bedankt voor het standpunt over de splitsing (zat mijn hersens te pijnigen wat Albert Moens daar ook alweer van vindt, maar het is in elk geval positief!)

Het was een concert van Carel Kraaijenhof met zijn Sexteto Canyengue, die met volle overgave repertoire brachten van Astor Piazzolla en Osvaldo Pugliese en daarnaast nog wat eigen werk. Bij een aantal stukken dansten twee Argentijnse tango dansers mee. Passie, erotiek, heerlijk en prachtig om te zien! Realiseerde mij ook dat ik dat nooit zo zou kunnen…

We hebben ons na afloop niet erg lang meer in het feestgedruis opgehouden, maar nog wel even in de Jordaan met Lynne, Marian, Allard en Michiel een biertje enzo gedronken en op het nieuwe jaar geproost. De timing voor bus 18 was vervolgens PERFECT.

Wildcross vervolg

Dankzij de trouwe mails van Psycho Dad wist ik al van de massale mail-actie, maar nu heeft het Noordhollands Dagblad het ook officieel bevestigd. Het afwijzen van de motorcrosslocatie is de flop van het afgelopen jaar. Chapeau!

Dit stuk stond in het NHD (althans, volgens de site, ik kon het zo snel niet terugvinden):

Motorcrossers zijn laaiend over grootste flop

Even leek het erop dat het mailsysteem van deze krant lamgelegd zou worden door motorcrossers. Uit alle hoeken van het land meldden ze dat het afblazen van het durfsportcentrum in de Wieringermeer, zonder dat daarvoor een alternatief voorhanden was, het meest rampzalige besluit was dat de Nederlandse politiek ooit had genomen. Een besluit dat nog slechter was dan het plan voor het geld en ruimte verslindende randmeer. Eigenlijk is daarmee alles gezegd. Twee inktzwarte items, die boven aan de lijst staan. Met de bestuurders Meijdam en Spekreijse als verbindingsstreepje. Natuurlijk werd het aftreden van wethouder Mastemaker ook intens betreurd. Zo bleek uit emotionele mailtjes van mensen, die De Mast, vertrouwensbaken in warrige tijden, missen.

Burgemeester Spekreijse van Wieringermeer zal mogelijk toch met enig genoegen kennisnemen van deze lijst. De mislukte fusie van de Wieringermeer met Medemblik en de Agenda van de Toekomst staan betrekkelijk laag op de ranglijst. Er lijkt echter weinig reden voor zelfgenoegzaamheid. Veeleer hebben we de indruk, dat de onderwerpen thuishoren op de afdeling ‘Ver van mijn bed’. Het blijken niet de zaken, die de pennen in beweging zetten, de items, die de gevoelens raken. Het is politiek geneuzel in de marge, vindt men.

De officiële uitslag van de flop-verkiezing 2004 is:

1. Motorcrossers 32.7%
2. Randmeer 17,9%
3. Mastemaker 11,7%
4. Slot Schagen 9,9%
5. Velden SV Schagen 8,5%
6. Entree popweekend 6,7%
7. Kwestie RAP 6,3%
8. Sporthal Harenkarspel 3,1%
9. Geen fusie W’meer 1,8%
10. Agenda van Toekomst 1,3%

We schrijven 1974. U weet wel het jaar, waarin het Nederlands Elftal wereldkampioen had moeten worden. Dertig jaar geleden. Er was toen een jongetje van vijf. Hij droomde niet, zoals leeftijdgenoten, van een mooie carriere als voetballer. Hij bouwde geen luchtkastelen over de fortuinen, die hij als de nieuwe Cruyff zou gaan verdienen.Nee, die volle stadions in Duitsland waren aan hem niet besteed.Hij wilde motorcrossen. Net als Gerard Wolsink. Die je in de zomerse uitzendingen van Studio Sport over hoge heuvels zag springen. Die zijn fiets met ongekende snelheid door de modder wist te slingeren. Hij wist het zeker: dat wou hij ook.

Hij vond het, met de oprechte verontwaardiging die je als vijfjarige nog hebt, wel gemeen, dat er voor zijn sport geen terrein was. Terwijl er voor zijn vriendjes grote, eindeloze voetbalvelden openlagen. Maar, zo zei zijn vader herhaaldelijk, het komt alle-maal goed. De politick is ermee bezig. Dus hij mocht er best op vertrouwen dat hij op zijn tien-de aan de bak kon. Lekker op zijn kleine crossertje door het rulle regionale zand scheuren. Als hij dan veel trainde, zou hij net zo goed kunnen worden als de door hem zo bewonderde favorieten.

Jongens dromen vervliegen. We weten het. De grote mensenwereld heeft er geen boodschap aan. En vindt het soms gek dat zoiets zich manifesteert in baldadigheid. ,,Het wordt steeds gekker met de jeugd”, hoor ik alzo’n vijftigjaar. Maar het jonge motorcrossertjes deed niet eens zo gek. Hij wachtte geduldig en vol vertrouwen. Natuurlijk had hij wel eens zin om te gaan wildcrossen. Even lekker scheuren met zijn fiets door het bos en door de duinen. Even de gaskraan helemaal open. Volle kracht vooruit. Maar dan zei meneer Jimmink dat hij dat beter niet kon doen. Stel je voor dat je daarmee je kansen bij de politick verspeelt. Netjes en eerlijk blijven duurt het langst, zei meneer Jimmink altijd. En die kon het weten, want hij was de baas. Dus zelfs in de puberteit hield onze motorcrosser, inmiddels met een bepukkeld gezicht onder zijn helm, zich gedeisd. Dat kostte veel moeite, veel zelfbeheersing. Maar hij deed het. Voor dat ene ideaal, een eigen crossbaan, een eigen accommodatie voor die hechte club. Een groep, die in het beste geval zes wedstrijden per jaar had. Zijn vrienden bij de voetbal moesten er wel eens schouderophalend om lachen. Schamper ook. Zij wisten al hoe de wet van de jungle werkte. In die wet staan de regels van fatsoen en geduld heel dun geschreven.

Inmiddels is onze motorcrosser 35. Hij heeft een vriendin en twee kinderen. Keurige, hardwerkende ondernemer, die over het grootste deel van zijn inkomen belasting betaalt. Dit jaar heeft hij zijn zoontje van vijf een klein crossertje voor zijn verjaardag gegeven. Nu kon het wel. Het durfsportcentrum in de Wieringermeer zou er immers komen. Na dertig jaar zou zijn ideaal eindelijk vorm krijgen. Oke, hij zou er weinig meer aan hebben, maar zijn zoon zou iets meemaken wat hij nooit had beleefd. Een troostrijke gedachte.

Tot er weer een streep door de plannen ging. Het is oud en nieuw. Heeft het wel zin om mijn kinderen in eer en deugdzaamheid op te voeden, overpeinst hij enigszins weemoedig.

Als dit laatste er door Psycho Dad zelf aan toegevoegd is, ok, maar als dit objectieve journalistiek zou moeten zijn, dan krijg ik hier vlekken in mijn nek van…

Kerstreces

Allereerst een inspirerend en liefdevol 2005 gewenst aan al mijn lezers!

Laat ik maar geen poging doen om mijn verstandige en meelevende teksten over de beving in Azië toe te voegen aan de grote stroom. Veel meer dan clichés zullen het toch niet zijn.

Vanwege het kerstreces is er dezer dagen weinig te melden, vandaar ook dat het hier nogal stil is geworden. Eén nieuwtje, dat ik met enige vertraging hoorde, is dat Anne-Marie Worm-de Moel (CDA collega in de Staten) zeer waarschijnlijk burgemeester van Muiden wordt. Na Henry Meijdam in korte tijd dus weer een provinciaal politicus eerste burger.

Ik zie interessante carrièreperspectieven…  De volgende gemeenten zijn namelijk op zoek naar een nieuwe burgemeester: Amstelveen, Andijk, Harenkarspel, Langedijk, Opmeer, Wieringen en Wognum. Maar serieus: het is wel zo dat GroenLinks belachelijk weinig burgemeesters heeft. Nu vier in Noord-Holland (plus nog een waarnemer), wat veel minder is dan bijvoorbeeld D66. Tijd om daar iets aan te gaan doen. Voor mij misschien iets over 15 jaar ofzo.

In de reeks van collega-Statenleden met een weblog deze keer Erwin Bouma van de VVD. Al een tijd geleden begonnen, maar daarna even niet actief, ook vanwege aanpassing van de site als ik het zo zie. Maar nu ziet het er weer mooi uit, ben benieuwd wat er de komende tijd op gaat verschijnen. Erwin kom ik nu en dan tegen in de commissie ROV, met name als het over Amsterdam gaat. Soms ook in de commissie FBO; als hoofd financiën Bos en Lommer houdt hij ervan om tot in de diepste details door te dringen.

Puntjes op de i

Geloof het of niet, maar twee dagen voor kerst hadden wij nog een commissievergadering. Klaas had een borrel van zijn werk waar hij per se bij wilde zijn (proost!) en bovendien stond er ook maar één onderwerp op de agenda en dat was Noord-Holland Noord, dus ik mocht het alleen doen. In commissiekamer 1 was het gezellig druk, vooral omdat de gemeente Graft-De Rijp (goede fles wijn voor wie weet waar deze gemeente ligt) in groten getale was komen opdraven. Ook Wester-Koggenland – nabrander over de Jaagweg – en Zijpe – Boskerpark ja of nee? – waren aanwezig. Eerst dus een half uur inspraak, waarbij ik me steeds meer begon af te vragen of de gemeenten wel doorhebben dat er een aantal weken geleden een streekplan is vastgesteld. Want doodleuk werden overbekende argumenten nog eens herhaald en werden wij opgeroepen amendementen en moties maar in te trekken. Alsof we die besluiten achteloos onnadenkend in de late uurtjes eventjes hadden genomen. Toen het zoveelste raadslid erover begon dat wij allerlei zaken terug moesten draaien, kon ik het niet nalaten te vragen of dat bij hen in de raad ook gebruikelijk was: raadsbreed genomen besluiten een paar weken later geheel te herzien of terug te draaien. Uiteraard geen antwoord. Peter Visser (PvdA) sloeg de spijker op zijn kop toen hij zei dat je toch wel eens in de tien jaar (zo vaak wordt er een nieuw streekplan vastgesteld) de moeite kunt nemen een middagje naar Haarlem te komen voor een Statenvergadering.

Dit was dan echt Henry’s laatste kunstje. Nou ja, we hebben in elk geval nog eens kritisch kunnen kijken naar de verwerking van de moties en amendementen in de definitieve tekst van het streekplan. Geloof dat het er na vanmiddag allemaal wel goed instaat. In elk geval ook Heerhugowaard gerust kunnen stellen dat ze hun bedrijventerrein De Vork deels kunnen ontwikkelen. Ook naar de groene invulling om en naast het terrein aan de Jaagweg wordt nog eens goed gekeken. Mijn collega’s goede kerst en jaarwisseling toegewenst en daarna met gezwinde spoed naar Van Muiswinkel en Van Vleuten geweest, met hun Antiquariaat Oblomow. Nostalgie en romantiek, tegenover het snelle geld van de schnabbels en de typetjes. Knap ook: de muziek en fraaie dialogen. Wat mij betreft een absolute aanrader.

Wonen voor starters

Nieuw huis voor starters

Avenhorn-Goedkope huizen voor starters, die snel te bouwen zijn. De gemeenten roepen erom, maar gebouwd worden ze vrijwel niet. Als het aan projectontwikkelaar USP Vastgoed uit Hoorn ligt, verandert dat. De afgelopen dagen bezochten tientallen vertegenwoordigers van gemeenten en woningbouwverenigingen de presentatie van een nieuw idee.

De woningen zijn nog nergens te bezichtigen, ze moeten nog worden gebouwd. Maar in Avenhorn is al wel een appartementencomplex opgeleverd waarin de kwaliteiten van het nieuwe concept te ervaren zijn. Koperhorn heet het complex, dat acht koop- en negen huurwoningen omvat.

Doordat de huizenprijzen de afgelopen jaren omhoog vlogen is het vooral voor jongeren moeilijk zo niet onmogelijk geworden een huis te kopen. Ook het vinden van een betaalbare huurwoning valt niet mee. USP heeft met A&i architecten uit Uithoorn een woningtype ontwikkeld dat 110.000 euro kost. Of huur: 453 euro per maand.

Zie voor het hele artikel het Noordhollands Dagblad.

Goed initiatief denk ik, althans voor de korte termijn. Ga de komende tijd eens meer van dit soort voorbeelden verzamelen. Graag reacties als je toevallig een vergelijkbaar project kent. In Zaanstad hebben ze ook een aardige regeling die gekoppeld is aan het inkomen, waardoor je als starter nog voor een redelijke prijs kunt kopen. Wie later meer gaat verdienen, gaat dan ook meer betalen. Voordeel is dat je dan niet per se hoeft in te leveren op de kwaliteit en de luxe van de woning.

Nelly en Fleur

Terwijl ik dit verhaal zit te typen, klinkt heerlijke muziek uit de koptelefoon. Dus: mag ik tenslotte nog iedereen de CD Folklore van Nelly Furtado aanraden? (Ook een hele mooie vrouw trouwens) Stuk voor stuk geweldige nummers. Forca is waarschijnlijk wel bekend als dé danshit van het afgelopen EK in Portugal. Andere nummers gaan ondermeer over opgroeien (‘Explode’) ingewikkelde liefde (‘Try’) en het lot van immigranten in Canada (‘Fresh off the boat’). Humoristisch – omdat Nelly haar lachen niet kan inhouden – is ‘The grass is green’. Absolute uitsmijter is ‘Childhood Dreams’ in- en uitgeleid met fraai bombastische orgelmuziek. De hele dag op repeat…

De komende dagen ga ik googlen op zoek naar collega-statenleden met een weblog. De eerste in de rij is Fleur Agema éénvrouwsfractie nadat zij bij de LPF niet meer welkom was. Hoewel ik het bijna altijd met haar oneens ben, kan ik haar onbevangenheid gekoppeld aan fanatisme wel waarderen.

Vakantie

Het leuke van politiek is dat je ineens moet nadenken over dingen waar je normaal niet bij stilstaat. Recreatiewoningen! Nogal wat mensen wonen het hele jaar door in een woning die eigenlijk bedoeld is om vakantie in te houden. Veel gemeenten hebben het jarenlang gedoogd en soms zelfs uit financiële motieven in het verleden aangemoedigd. De vraag is nu of je moet legaliseren of juist streng gaan handhaven. Probleem is namelijk dat door legalisering feitelijk slecht gedrag beloond wordt. Het vakantiehuisje dat voor een schappelijke prijs gekocht is, kan als gewone woning voor flink meer geld verkocht wordt. In dat geval zou je overigens een deel van de winst kunnen afromen en inzetten voor behoud van natuur elders.

Bovendien betekent permanent wonen dat ergens anders weer vraag naar recreatiewoningen ontstaat. Sowieso worden de chaletjes en caravannetjes al steeds vaker ingeruild voor grote luxe woningen en breiden recreatieparken uit. Extra reden om voorzichtig te zijn om permanent wonen toe te staan. De minister van VROM maakt een onderscheid tussen woningen in kwetsbare en niet-kwetsbare gebieden. De provincie lijkt dat te volgen en in kwetsbare (natuur)gebieden geen legalisering toe te staan.

De andere onderwerpen van de commissie ROV hadden met stedelijke vernieuwing te maken. We bespraken een rapportage van de vier ‘productiehallen’ Hilversum, Den Helder, Zaanstad en Beverwijk, waarover we al in een vorige vergadering uitgebreid waren voorgelicht via een heel informatie tentoonstelling. Ziet er allemaal goed uit en ik ben ook erg nieuwsgierig om binnenkort eens ter plaatse te gaan kijken hoe deze steden opgeknapt worden.

Ook namen we als commissie afscheid van Henry Meijdam, die zowel door Ton Hooijmaijers (nu nog voorzitter, straks zelfs gedeputeerde wat vandaag regelmatig voor komische situaties zorgde), Maaike Nagel (CDA) en Peter Visser (PvdA). Vooral zijn fraaie taalgebruik zal ik gaan missen, maar ook zijn behendige en tegelijk oprechte manier van politiek bedrijven.

Ander nieuws van de dag was dat Peter Visser gekozen is tot fractievoorzitter van de PvdA, als opvolger van Marleen Barth. Scherp debater en sluw in het dealen en wheelen. Het zal wel even andersoortige oppositie worden. In elk geval wens ik hem veel succes, want het is goed voor het college om uitgedaagd te worden.