Toch nog wat onwerkelijk

In de afgelopen dagen bewust even niet op mijn weblog geschreven en ook de verleiding weerstaan om uitgebreid op alle reacties in te gaan die hier worden achtergelaten. Dat was niet makkelijk, want ik wil graag in alle openheid schrijven over alles wat er gaande is. Ook herkende ik in een aantal reacties mijn eigen opvattingen of was ik juist onaangenaam getroffen door de ongekende felheid of juist onverschillige luchtigheid. Maar in dit soort ingewikkelde processen is het verstandiger niet meer te vertellen dan strikt noodzakelijk is, want ik weet maar al te goed hoe belangrijk het is de juiste woorden te kiezen.

Zoals bekend mag zijn uit de diverse berichten in de media weten we wie verantwoordelijk was voor de ongeldige stem. Naar aanleiding daarvan hebben we vrijdag indringend met elkaar gesproken als fractie, met niet verwonderlijk de nodige emoties over de onaangename sfeer waarin we de dagen daarvoor alle vijf verkeerd hadden. Gezien het feit dat alles nog vers is, hebben we besloten even een rustpauze in te lassen zodat iedereen kan nadenken over de vraag hoe nu verder. Dus geen overhaaste beslissingen in the heat of the moment.

Het zijn – eufemistisch gezegd – niet de leukste dagen uit mijn nog jonge politieke loopbaan geweest. Waarom moet mij dit overkomen en: had ik iets kunnen doen om het te voorkomen? Politiek is een hard en soms onbarmhartig vak. Ik ben daarom ook zo blij met de steun die ik van heel veel verschillende mensen heb gekregen, binnen en buiten GroenLinks, van gewoon lid tot partijtop. Zolang politiek mij ook met zulke mensen in aanraking brengt, geeft mij dat de kracht om hoopvol en optimistisch door te blijven gaan!

Wat een dag … en wat er ook gebeurt ik lach (als een boer met kiespijn)

De hectiek houdt voorlopig nog wel even aan. Mijn poging om ‘gewoon’ weer aan het werk te gaan – want daar moet toch het echte geld verdiend worden – is grotendeels mislukt dankzij een niet aflatende stroom van telefoontjes. Intussen probeer ik nieuwsgierig als ik ben ook de meningsvorming op de Planeet bij te houden en de berichtgeving op diverse nieuwswebsites.

Omdat de afspraak al een tijdje terug gemaakt was en ik die niet wilde afzeggen vanwege dit gedoe vanochtend eerst naar de Kamer van Koophandel in Alkmaar voor een gesprek over het Ontwikkelingsbedrijf Noord-Holland Noord en dan met name de plannen voor vervoer over water. Na afloop van dat hele prettige gesprek alweer de eerste voicemails om af te luisteren. Zo volgden er in de loop van de dag steeds meer, want als ik de journalist aan de lijn had, was de volgende al bezig mijn voicemail in te spreken. Iedereen wilde uiteraard weten of Inspector Morse de zevenklapper al gevonden had. Maar er is weinig meer te melden dan gisteren. Ben blij met alle positieve reacties die ik via dit weblog, via de mail en telefonisch van verschillende kanten krijg.

Nog voor degenen die zich afvragen hoe je kunt weten dat het een GroenLinks Statenlid was dat ongeldig heeft gestemd. Niet 100% zeker, maar gezien het feit dat de uitslag van de stemming exact overeenkomt met het aantal zetels dat iedere partij in de Staten heeft, behalve bij GroenLinks (4 ipv 5), dan kan het haast niet anders. Het enige alternatief is dat er iemand van partij X de zeven hokjes heeft gekleurd en iemand van GroenLinks heeft gestemd op diezelfde partij X. Hoewel niet geheel uit te sluiten, dat zou wel reuze toevallig zijn.

Schrale troost

Schrale troost I: ik heb voor het eerst het NOS 8 uur journaal gehaald en kom vanavond in Met het Oog op Morgen (maar dat had ik 100x liever om hele andere redenen gewild)

Schrale troost II: volgens de laatste berekeningen zouden we de vijfde zetel hoe dan ook niet gehaald hebben, vanwege een extra stem op de Partij voor de Dieren in Utrecht

Gedoe (en meer dan dat!) in Noord-Holland

Heb inmiddels ongeveer alle kranten, radio- en tv-stations gesproken denk ik, maar nu ook tijd voor tekst en uitleg op dit weblog. Laat ik voorop stellen dat ik net zo verbaasd en verontwaardigd ben als alle andere GroenLinksers. Op geen enkel moment is door iemand in de fractie aangekondigd dat hij of zij anders zou gaan stemmen, hetzij om de samenstelling van de lijst hetzij om de koers van GroenLinks of om welke andere reden dan ook. Wat de zaak erger maak is dat de persoon in kwestie nog steeds niet heeft toegegeven de ongeldige stem uit te hebben gebracht. Dat maakt het lastig om ook maar iets van de motivatie te begrijpen, maar is bovenal ook fnuikend voor het onderling vertrouwen in onze fractie. Zojust is de volgende verklaring op onze website geplaatst:

Ik betreur het ten zeerste dat GroenLinks door een ongeldig stembiljet uit Noord-Holland de vijfde Senaatszetel niet zal krijgen. Persoonlijk betreur ik dat des te meer omdat ik dat Herman Meijer van harte had gegund. In de afgelopen maanden is er juist zo hard aan gewerkt om dit via een lijstverbinding voor elkaar te krijgen.

Boosheid en teleurstelling voel ik omdat helaas alles erop wijst dat iemand in onze fractie bewust deze keuze gemaakt heeft. Immers, op het ongeldige biljet zijn zeven hokjes van zeven verschillende partijen rood gekleurd. Dit is nauwelijks een vergissing meer te noemen, maar heeft alle schijn van opzet. De stemprocedure is exact hetzelfde als bij andere verkiezingen en deze is bovendien door de voorzitter voorafgaand aan de stemming uitgebreid toegelicht.

Vanmiddag heb ik in de fractievergadering aan alle leden tweemaal indringend de vraag voorgelegd of hij of zij verantwoordelijk was voor de bewuste ongeldige stem. Dit is door een ieder ontkend. Gezien het hierboven geschetste rest er niets anders dan de wrange conclusie dat iemand daarbij niet de waarheid heeft gesproken.

Op dit moment kan ik alleen maar hopen dat de verantwoordelijke fractiegenoot zich alsnog vrijwillig wil melden. Dan ook kan namelijk een discussie worden gevoerd over de motivatie om dit te doen, waar we nu slechts naar kunnen gissen. Mocht ondanks mijn aandringen de persoon in kwestie zich niet melden, dan zal er weinig anders op zitten dan het landelijk partijbestuur in te schakelen om dit tot op de bodem uit te zoeken.

In elk geval drukt dit voorval ook zwaar op de samenwerking in de fractie. We zijn net een paar maanden onderweg, opnieuw als partner in het college van Gedeputeerde Staten. We hebben volop ambities om groene en linkse idealen voor Noord-Holland te bereiken. De basis daarvoor is onderling vertrouwen in de fractie en het hoeft geen nader betoog dat dit vertrouwen een ernstige deuk heeft opgelopen.

Ik deel volledig de verontwaardiging van de GroenLinks stemmers in onze provincie die ons op 7 maart met meer dan 80.000 stemmen een stevig mandaat hebben meegegeven en daarmee ook een stevige vertegenwoordiging voor GroenLinks in de Eerste Kamer. Dat mandaat is door de gebeurtenissen van vandaag voor 20% verkwanseld en daarvoor wil ik mijn oprechte spijt betuigen.

Harmen Binnema, fractievoorzitter GroenLinks

UPDATE: reportage TV Noord-Holland

Zo kan het dus ook

Na de hectische en opstandige partijraad van 24 maart deze zaterdag een heel wat rustiger aflevering. ’s Ochtends mocht ik een poging doen de boel in goede banen te leiden en dat ging heel aardig. Bij de discussie over Project 2008 klonk nog wel enig gemopper, maar al flink minder dan twee maanden geleden. Dankzij de startbijeenkomst van een paar weken geleden, de aangepaste opdracht en de bereidwilligheid van partijvoorzitter Henk Nijhof om aan de bezwaren tegen de samenstelling van de panels tegemoet te komen, was de partijraad tevreden gesteld. Aan de slag dus!

Omdat de meesten – uitzonderingen daargelaten – ook over het tweede ochtendonderwerp, de evaluatie van de kandidaatprocedures, kort van stof waren, hadden we ineens een hoop tijd over voor de lunch. Nou ja, zo loopt het af en toe, wat dat betreft blijft het voor het partijraadsbestuur lastig in te schatten hoeveel tijd een onderwerp gaat kosten. Bovendien hebben we meestal niet veel mogelijkheid om te schuiven, omdat Kamerleden en Europarlementariërs allen op hun eigen tijdstip binnen komen. De bijdragen van Kamerfractie en Europese delegatie waren met het enthousiasme van Mariko, Femke en Kathalijne trouwens erg leuk. Ook het degelijke optreden van Jaap van der Haar bij de jaarrekening 2006 maakte indruk.

Na afloop van de partijraad nog samen met Maarten gesproken met Linda, lid van de commissie-Van Ojik-I. Zij die van ons wilde weten hoe wij aankijken tegen de interne organisatie van GroenLinks en de relatie tussen landelijk en lokaal. Grappig om te merken dat wij hoewel we in grote lijne aardig hetzelfde denken, maar op een aantal punten behoorlijk tegengestelde opvattingen hebben. Zo, dat is cryptisch genoeg. Maakt me wel steeds nieuwsgieriger naar het rapport dat deze commissie gaat afleveren.

Vlak voor vijven nog een vergeefse poging gedaan om kaartjes voor Ajax-AZ te bemachtigen, maar helaas, al helemaal uitverkocht. Oftewel: nerveus 90 minuten Langs de Lijn luisteren en gelukkig, net als tegen Heerenveen kunnen ze ook winnen zonder mijn aanwezigheid. Champions League, here we come! 

Albert welkom in weblogland!

Vanaf vandaag is het dan zover. Ook de laatste gedeputeerde is aan het bloggen begonnen. Het is bovendien niet de minste: onze eigen Albert Moens. Het heeft wel wat duwen en trekken, bidden en smeken gekost, maar hij is toch gezwicht. Je zou het bijna een historische dag noemen! In zijn eerste bericht legt hij uit waarom. Om meteen antwoord te geven op je slotvraag: volgende keer mag het ietsje korter. Al moet ik eerlijk toegeven dat ik zelf vaak ook aan de lange kant ben…

Vandaag twee keer heen en weer naar Haarlem (tussendoor moest er ook nog gewoon gewerkt worden). Eerst ’s middags voor een infobijeenkomst over de OV-taxi. Een werkgroep uit de Staten doet onderzoek naar het functioneren van de OV-taxi mede vanwege heel wat klachten die we hierover gekregen hebben. Voor mij ontnuchterend om te zien hoe strak en precies de provincie in de gaten houdt hoe het vervoer gaat en ook de wetenschap dat volledig zonder fouten en problemen rijden sowieso niet mogelijk is. Wat uiteraard geen reden is om de klachten niet heel serieus te nemen.

Aan het begin van de avond onder het genot van een pizza met Albert bijgepraat over de afgelopen weken van het nieuwe college – meteen bij binnenkomst wees hij mij trots op zijn weblog. Heel nuttig om te horen wat er allemaal speelt. Daarna fractievergadering met een volle agenda, zodat we over tienen pas klaar waren. Maar het geeft me wel een goed gevoel dat het allemaal op de rails staat en we nu echt aan de slag kunnen.

Beetje achterom, vooral vooruit

In de inspirerende omgeving van Amsterdam Sloterdijk, ook wel Teleport genoemd en om precies te zijn in zalencentrum Aristo was de derde aflevering van de regiobijeenkomsten. Overigens wel prettig dichtbij huis zodat ik er op de fiets naar toe kon. De bedoeling van deze bijeenkomsten, waarvan er in totaal negen worden gehouden, is om de permanente campagne te evalueren. Maar daarnaast ook al het andere over GroenLinks intern en extern wat verder ter tafel komt. Eigenlijk nemen we al een voorschot op de discussie die gaat komen, het Project 2008, over beginselen, organisatie en strategie die gaat komen.

Op Planeet GroenLinks zijn al heel wat impressies en verslagen verschenen, waarbij die van Saranna en Simon gaan over de Amsterdamse sessie waar ik ook was. Zij leggen precies uit hoe van een top-3 naar een top-6 naar uiteindelijk een top-9 werd gewerkt dus dat hoef ik hier niet meer uit te leggen. Wel kan ik melden dat ik tot het laatst bij die formulering betrokken was, omdat ik twee keer als voorzitter werd aangewezen. Bij de uiteindelijke lijst viel me op dat de inhoud en het profiel wat op de achtergrond verdwenen en ik hoorde hierover ook aardig wat gemopper om mij heen. Maar als je bedenkt dat deze bijeenkomst ook vooral bedoeld was om de permanente campagne te evalueren, dan is het niet zo gek dat het interne netwerk – weet elkaar te vinden, korte lijnen tussen Den Haag/Utrecht & afdelingen & leden – en de worteling in de maatschappij hoog eindigden.

Zelf vond ik het wel jammer dat initiatief & agendasetting, net als het claimen van de eigen successen niet zo hoog eindigden. Want daar zit naar mijn idee wel de uitdaging van GroenLinks, het formuleren van een eigen geluid in plaats van reageren op anderen, evenals het uitdragen wat je bereikt hebt. Dat laatste mag dan ook wel eens wat brutaler, ongenuanceerder en directer. Zoals iemand het formuleerde: debat is méér dan inhoud.

Oh ja dan nog dit. Er wordt regelmatig geklaagd dat GroenLinks zo top-down is en dat er een kloof is tussen de "top" en de "basis". Maar noem mij één partij waar de aanvoerster van de Europese fractie koffie voor je haalt en op de grond zittend een top-9 op papier stift? Of waar de voorzitster van de Haagse fractie als ieder gewoon lid met een nummertje aan een tafel gaat zitten en meepraat over de top-3 verbeterpunten, zonder de discussie te overheersen of te sturen? Van die momenten dat ik weer weet dat dit mijn partij is!