Categorie: Staten en commissies

Opnieuw ben ik in verwarring gebracht of het nou Teksel of Tessel is. Zeker als een en dezelfde persoon het door elkaar gebruikt. Maar hoe dan ook, ik was op het mooiste eiland van onze provincie vandaag. Het betekende wel – zeker voor een avondmens als ik ben – vroeg op, om de boot van 8.30 in Den Helder te halen. Dat lukte overigens met gemak en in de rij kwam ik ook Han ter Heegde tegen, burgemeester van Heerhugowaard, maar voor deze dag meer relevant, bovendien voorzitter van de Taskforce Ruimtewinst. Dit is een club ingesteld op initiatief van GroenLinks die adviseert over ingewikkelde ruimtelijke kwesties op plekken waar veel verschillende functies (wonen, werken, natuur, infra) bij elkaar komen op  een beperkte ruimte. Ruim op tijd kwamen we aan in het dorpshuis van Oosterend. Sterker nog, de collega’s van de commissie Ruimtelijke Ordening die op het eiland overnacht hadden, lieten nog even op zich wachten.

In kort bestek kregen we te horen hoe het advies van de Taskforce Ruimtewinst op Texel tot verschillende initiatieven had geleid. Nou is Texel niet een plek waar theoretisch gesproken te weinig ruimte is voor wonen en werken, maar wel als je kijkt naar de waarde van natuur en landschap. Om die reden is de ruimte om te bouwen in het Streekplan beperkt en is het grootste deel van het eiland ‘uitsluitingsgebied’. De Taskforce is dus gevraagd om na te gaan hoe vanuit dat uitgangspunt toch nog ruimte voor nieuwe woningen en bedrijven bij Oosterend gevonden kan worden.

Zoals het vaker gaat, komt een buitenstaander zoals hier de Taskforce, tot hele andere ideeën dan waar men zelf mee zou zijn gekomen. Tegelijk is men daar op het eiland creatief me aan de slag gegaan. Dit heeft geleid tot plannen voor nieuwe woningen, opknappen van een lokaal bedrijventerrein, verplaatsing van een basisschool en van een vakantiepark. Ik vond het leuk om het enthousiasme van de plannenmakers te zien – die naar eigen zeggen eerst toch behoorlijk overrompeld waren door de visie van de Taskforce.

Wel komt hier een lastig dilemma om de hoek kijken: die uitsluitingsgebieden zijn er niet voor niks. Hoewel elke gemeente en elk dorp eigen goede argumenten heeft waarom op die plek met dat doel afgeweken zou kunnen worden, is het wel belangrijk het idee van de uitsluitingsgebieden overeind te houden. Ook al krijg je niet bij elk gebied dat zo benoemd is meteen het ‘wow wat mooi’ gevoel, de waarde van openheid en ruimte kan niet onderschat worden. Maar ik kon in elk geval met heel wat denkwerk weer naar ‘de overkant’…

Enige tijd geleden kreeg de provincie een dringend verzoek van CDA-minister Camiel Eurlings. Excuus, excuus, helemaal vergeten, maar eh… zouden jullie zo vriendelijk wilden zijn de reservering voor de parallelle Kaagbaan nog één keertje te verlengen? We zijn bij Verkeer en Waterstaat hard aan het studeren op een nieuw banenstelsel en we hebben nog een klein beetje tijd nodig. Najaar 2009, voorjaar 2010, zoiets?

In ons collegeprogramma staat (net als in de vorige periode) een simpele maar duidelijke regel: baan erbij, baan eraf. Dus allemaal leuk en aardig, maar als de minister van ons vraagt om nog een keer (net als in 2006 toen het ook echt de laatste keer was) de reservering te verlengen, moet daar wel iets tegenover staan. Terecht heeft het college van GS naar de mening van GroenLinks geconstateerd dat de toezeggingen van Eurlings niet verder komen dan het onderzoeken van ‘opties’ en ‘mogelijk verminderd gebruik’ zonder daarbij concreet te noemen welke baan gesloten wordt bij eventuele ingebruikname van de 2e Kaagbaan.

Oftewel, Noord-Holland heeft geen zin om hieraan mee te werken. Een wijs besluit dat op de volledige instemming van GroenLinks kan rekenen.

Afgelopen donderdag 6 maart vergaderden we in Heerhugowaard over de Westfrisiaweg. Dit is de verbinding tussen Alkmaar en Enkhuizen (en dan door naar Lelystad, Kampen, Zwolle, maar wij gaan alleen over het deel in onze provincie uiteraard).

De discussie heeft zich in de afgelopen maanden vooral toegespitst op de keuze voor het laatste deel van het tracé tussen Markerwaardweg en Enkhuizen. Wordt het noord of zuid? Beide keuzes hebben hun eigen voor- en nadelen.

1. natuur en milieu: hoe kan zo zorgvuldig mogelijk met nieuw en oud landschap worden omgegaan, de schade beperkt worden en waar onvermijdelijk gecompenseerd worden?
2. economische ontwikkeling: hoe ziet de toekomst van de West-Friese regio eruit wat betreft bedrijvigheid, wat zijn de kansrijke en belangrijke sectoren om te behouden?
3. ruimtelijke ordening: welke keuzes zijn in het streekplan gemaakt voor woningbouw, natuur, infrastructuur, landbouw, bedrijventerreinen?

Was het maar zo eenvoudig dat je dit kunt optellen en aftrekken en er dan als vanzelf een voorkeur voor noordtracé of zuidtracé uitrolt. Voor ons is daarnaast ook van belang dat er nu draagvlak in de regio is (terwijl men er niet om bekend staat het vaak eens te zijn). Je moet als Staten dus met goede argumenten komen om een andere keuze te maken dan de gemeenten in het Regioakkoord hebben gemaakt. Ik sluit niet uit dat die argumenten er zijn, maar het is ook niet moeilijk om in te schatten wat de eventuele consequenties van zo’n keuze zouden zijn. Wordt vervolgd.

Gisteren is bekend geworden dat het openbaar vervoer in Noord-Holland Noord ook de komende jaren door Connexxion gereden zal worden. Ik moet het nog in detail bekijken, maar mijn eerste indruk is dat er een heel aardig pakket is aangeboden.

Het persbericht van de provincie beschrijft het als volgt:

Vanaf half december neemt het aanbod van busvervoer in het noordelijk deel van Noord-Holland met 20% toe. Bovendien worden nieuwere, milieuvriendelijker lagevloerbussen ingezet die voorzien zijn van goede reisinformatiesystemen. Dit is het resultaat van de aanbesteding van de concessie Noord-Holland Noord door de provincie. Connexxion zal het busvervoer in deze regio verzorgen.

Na alle commotie eind vorig jaar, met acties van West-Friesland mist de bus en het demonstratieve opstappen van de SP-collega’s lijken de doemscenario’s die toen werden geschetst bepaald geen bewaarheid geworden. Integendeel.

Het laat wat mij betreft ook zien dat aanbesteden op de manier zoals de provincie het doet – eerder toegepast in Haarlem/IJmond en de Gooi & Vechtstreek – positieve effecten heeft. Dat het wel degelijk zin heeft om de vervoerder uit te dagen kwaliteit te bieden. Daarover ga ik ook graag nog eens een keer het debat met mijn collega’s in de Tweede Kamerfractie aan.

Er zijn van die besluiten waar je als Statenlid nog lang aan terugdenkt. Dat over de Westfrisiaweg zal er ongetwijfeld ook een worden. De vorige keer was het bedrijventerrein Jaagweg bij Berkhout, toevallig (?) ook in West-Friesland.

Waar gaat het over? De provincie heeft zo’n 2,5 jaar geleden een bedrag van € 100 miljoen ter beschikking gesteld voor de Westfrisiaweg, de verbinding tussen Alkmaar en Enkhuizen (en dan verder naar Zwolle en volgens sommigen zelfs Moskou). De discussie spitst zich momenteel toe op de verbinding Hoorn-Enkhuizen, of nog preciezer: vanaf het WFO terrein naar Enkhuizen. Er zijn twee varianten, langs de noordkant (de huidige N302 volgend) en langs de zuidkant (een doorsteek die aansluit op de N506). Vanochtend werden we in Bovenkarspel ontvangen door twee bewonersgroepen die zich verzetten tegen de zuidelijke variant. Dat zijn Niet door het Lint – inmiddels een stichting – die zich verzet tegen de doorsteek bij Hoogkarspel en de aantasting van het Westfriese cultuurlandschap daar en Geen weg terug, no way bij wie de bezwaren zich vooral richten op de aantasting van de Omringdijk en de gevolgen voor de Broekerhaven. Beide groepen hielden gloedvolle presentaties met interessante argumenten.

Daarna was het de beurt aan de gemeente Stede Broec, met een presentatie van wethouder Piet Zwaan ondersteund door de andere wethouders. Het college heeft gekozen voor de Zuidvariant en wilde dat pleidooi graag nader toelichten. Het  werd een wat rommelige discussie, waarin feiten geen feiten bleken te zijn, of in elk geval voor meerdere uitleg vatbaar. Dat maakt een discussie altijd erg moeilijk. Duidelijk werd wel dat Noord en Zuid elkaar in veel opzichten – zowel positief als negatief – weinig ontlopen.

Kortom, ik ben er nog niet uit en mijn collega Onno ook nog niet. A.s. maandag zullen we dat dilemma dan ook in de commissie Wegen, Verkeer en Vervoer op tafel leggen. Want een besluit als dit neem je niet zomaar…

Ook de pers was goed vertegenwoordigd. Mijn interview voor de radio kan ik zo snel niet terugvinden – als het überhaupt is uitgezonden – maar dit maakte TV NH ervan.

Eigenlijk had mijn goede voornemen voor 2008 zullen zijn dat ik mij niet meer aan de SP zou ergeren. Mislukt! Gelukkig doe ik ook niet aan goede voornemens… (waarschuwing: dit is ironisch bedoeld, evenals het onderstaande, ik herhaal ironisch). Want moet ik hier nou weer van denken? Is er werkelijk niets belangrijkers om je druk over te maken?

Manipulatie door provincie bij watkiesjij.nu?

08-01-2008 • Op de provinciale reclamewebsite "Wat kies jij?" kunnen inwoners projecten nomineren op het gebied van vervoer, cultuur en natuur. Iemand heeft Houtplein 33 in Haarlem genomineerd. Houtplein 33 is het provinciekantoor. Deze nominatie is echter op onverklaarbare (?) wijze verwijderd uit de ranglijst.

De SP heeft dit ontdekt en Houtplein 33 opnieuw genomineerd. Dit object had al zoveel stemmen gehad, dat het op nummer twee van de ranglijst stond. De SP heeft de provincie verzocht het op dit object uitgebrachte aantal stemmen weer toe te kennen.

Binnen een kwartier is de nominatie opnieuw door de provincie verwijderd. Ter vergelijking: het Zuiderzeemuseum staat er twee keer op en dat wordt niet aangepast door de provincie.

Is het zo dat alléén het college welgevalllige zaken kunnen worden genomineerd? In dat geval moet www.watkiesjij.nu omgevormd worden tot www.watkiesthetcollege.censuur.

Let allereerst op het subtiele gebruik van het vraagteken. Manipulatie? Onverklaarbaar? Alleen welgevallig? Hieraan herkent men de meester van de retorische vraagstelling. Uiteraard is er sprake van manipulatie en daarmee is het verdwijnen van het Houtplein helemaal niet onverklaarbaar. Kortom: het vreselijke college van Noord-Holland wil alleen maar objecten op de lijst die het vreselijke college van Noord-Holland goed uitkomen.

Maar misschien – ik geef toe, het is onwaarschijnlijk – zou het ook kunnen komen door het feit dat Houtplein 33, het hoofdkantoor van de provincie, geen vervoermiddel is, geen museum en ook geen wandelroute. Er stopt inderdaad een bus voor de deur, je kunt er lopend, fietsend of met de auto komen, maar behalve de treurige kunst die bij gebrek aan een betere bestemming vaak in overheidsgebouwen terechtkomt (leve de BKR!) valt er weinig museaals aan te ontdekken. De naam van de architect van dit Haarlemse pareltje wil me gek genoeg ook al niet te binnen schieten.

Overigens heeft de SP wel gelijk dat het een schande is dat het Zuiderzeemuseum twee keer in de lijst voorkomt. Vriendelijk verzoek aan de Pravda ambtenaar die deze website onderhoudt om dit onmiddellijk te herstellen! Want dit soort manipulaties is natuurlijk onaanvaardbaar. Intussen bedank ik de SP namens het college voor deze gratis reclame voor de website wat kies jij nu.

Op de laatste vergadering van dit kalenderjaar besloten we het weer eens ouderwets laat te maken. Maar het was zeker geen straf om erbij te zijn. Met streekplanherziening, OV-taxi, Zuidas en flora en faunawet genoeg leuke onderwerpen op de agenda, met her en der pittig debat.

Voor de meeste opwinding zorgde de streekplanherziening voor de Bovenkerkerpolder, die het mogelijk zou maken daar een golfbaan aan te leggen. Het VPRO-programma Landroof, aangevoerd door niemand minder dan Victoria Koblenko, had de reis naar Heiloo aanvaard om opnamen te maken. Het programma gaat naar mijn weten over de strijd voor behoud van het groen. Ook de publieke tribune was goed gevuld met voor- en tegenstanders van de golfbaan. Na een heftig debat, met een hoofdrol voor vurig voorstander Laila Driessen (VVD), werd uiteindelijk het pleit beslecht ten nadele van de golfbaan. Dat wil zeggen, het GroenLinks amendement om de golfbaan niet mogelijk te maken werd nipt aangenomen. Daarna stemde het overgrote deel van de PvdA, iets meer dan de helft van het CDA, SP, ChristenUnie-SGP, PvdD en de Ouderenpartij in met de streekplanherziening zonder golfbaan.

Bij de bespreking van het nieuwe flora- en faunabeleid maakte de PvdD het wel erg bont door met zo’n 16 moties en amendementen te komen, waarvan nogal wat op een ernstig detailniveau. De grap van gedeputeerde Visser dat het beter is op een aantal punten gericht te schieten lag toen wel erg voor de hand. Misschien toch de politieke onervarenheid, want er zaten best een aantal goede punten in – die deels ook aangenomen zijn – maar het is beter om dat te bundelen in een aantal krachtige amendementen in plaats van deze overdaad.

Zelf mocht ik voor het eerst aan de bak toen we het rapport over de OV-taxi bespraken. Al eerder had ik betoogd dat het tijd wordt voor een fundamentele discussie over wat we daarvan verwachten en hoe we ermee verder willen. Immers, de oorspronkelijke gedachte van aanvullend openbaar vervoer – je neemt de OV-taxi om naar een bushalte of naar een treinstation te gaan en daar verder te reizen – komt steeds meer in het gedrang. Inmiddels wordt tussen de 70% en 90% van de ritten gemaakt door mensen met een WMO pas (Wet Maatschappelijke Ondersteuning, voorheen WVG-vervoer) en voor hen is het eerder vervangend vervoer. De discussie wordt ongetwijfeld snel vervolgd, wanneer het nieuwe contract voor de OV-taxi in Noord-Holland Noord aanbesteed gaat worden.

Mijn andere onderwerp was de ZuidAs en die discussie kreeg nog een interessant slotakkoord. De provincie wil 75 miljoen investeren in een regionaal OV-knooppunt, met name gericht op het busvervoer van en naar Amsterdam. Zoals al zo vaak was gebeurd sinds de tegenstem van de SP in 2005 lag ik weer in de clinch met Bert Putters en Harald Bos, die weer een nieuw gelegenheidsargument hadden gevonden om tegen deze investering in het OV te zijn. Uiteraard deed ik ook voor de zoveelste keer een beroep op de SP de kans om toch voor te stemmen, maar met weinig hoop dat dat nu wel zou slagen. Tot de SP ineens om schorsing vroeg en Bert Putters lovende woorden sprak over het OV in de ZuidAs die ik nog nooit eerder uit zijn mond had gehoord. Met als resultaat dat de SP, onder applaus van de andere partijen, instemde met de 75 miljoen en deze bijdrage unanieme steun kreeg.

Na een korte pre-kerst- en afsluitingsborrel was het de hoogste tijd naar huis te gaan. Kan ik me alvast geestelijk op de nieuwjaarsrecepties gaan voorbereiden.