Bruxelles

Hoewel ik toch alweer bijna vijf jaar in de Staten zit, was ik nog nooit eerder meegeweest op werkbezoek naar Brussel. Regelmatig gaat er een delegatie uit Utrecht, Flevoland, Zuid-Holland en onze provincie daar langs om te horen wat er aan actuele zaken over Europese besluitvorming te melden is. Onze vooruitgeschoven post in Brussel is het Huis van de Nederlandse Provincies (HNP), zij namen ook een belangrijk deel van de organisatie voor hun rekening.

Dinsdag aan het eind van de middag vertrok de Noord-Hollandse club met de TGV naar Brussel, waar we iets na 19.30 aankwamen. Na een korte kennismakingsborrel aan tafel voor een aangenaam diner. Tijdens dit diner hield Thijs van der Plas van de Permanente Vertegenwoordiging een speech over het mislukte referendum en de recente onderhandelingen over de Grondwet die geen Grondwet meer mag zijn. Ik merkte dat ik moeite had mijn ergernis te verbergen over de wel erg selectieve interpretatie van het Nederlandse Nee en de draai die de regering daar vervolgens aan heeft gegeven. Zeker omdat ik daar met mijn toenmalige VU-collega Ben Crum nog eens een en ander over heb geschreven wat behoorlijk haaks staat op dit verhaal. Bovendien kan ik de bewering dat de inhoud van het nieuwe verdrag radicaal anders is dan de Grondwet niet echt serieus nemen. Begrijpelijk vanuit het standpunt van Balkenende en co. maar tegen de breed gedragen opvatting van juristen en politicologen in.

De volgende dag alweer vroeg op voor de hervatting van het programma in het gebouw van het Comité van de Regio’s, vertegenwoordiging van de lokale en regionale overheden in Europa. Een en ander begon met degelijke, maar niet erg spannende presentaties van onze vertegenwoordigers in het HNP. Daarna twee Europarlementariërs, de ervaren rot Jan Mulder (VVD) over de begroting 2008 en Corien Wortmann over milieu en verkeer. De ochtend werd in stijl afgesloten met een prikkelend betoog van Rinus van Schendelen.

Tijdens de lunch had ik een geanimeerd gesprek met dagvoorzitter en Europeaan in hart en nieren Nico Wegter. Ik vond het leuk te merken dat hij mijn ergernis deelde over de speech van de avond ervoor en voelde ook bij mezelf Eurofiele gevoelens opkomen waar ik eerder niet zo bewust van was. ’s Middags vertrokken we naar het Huis, waar we door de ambtelijke staf van de Europese Commissie in hoog tempo werden bijgepraat over regionaal beleid en cohesiebeleid.

Na een korte afsluitende borrel was het tijd om weer de reis naar Amsterdam te aanvaarden. Rond tien uur was ik weer thuis en na het doorwerken van mail en post uiteindelijk toch niet echt op tijd naar bed.

Time management

Het is deze weken ongeveer elke avond raak met provinciale of GroenLinks activiteiten. Vorige week maandag Statenvergadering, dinsdag overleg met de landelijke penningmeester van GroenLinks, woensdag discussiebijeenkomst Zuideramstel, deze maandag Statenvergadering, gisteren ontmoeting met de regio en fractievergadering in Alkmaar, vandaag bestuur partijraad en morgen ledenvergadering in Bos en Lommer. Maar ik klaag niet hoor 🙂

Maandag was er een boeiende Statenvergadering met veel ruimtelijke ordening. Een beleidsterrein dat ik zelf erg leuk vind en waarover de provincie ook veel te zeggen heeft. De uitgebreide herziening van zowel streekplan Noord als Zuid zorgde voor spannend debat en spannende stemmingen. We slaagden erin ontwikkelingen van bedrijventerreinen in het prachtige landschap bij Monnickendam tegen te houden en kregen stevige garanties van gedeputeerde Hooijmaijers om in de Broekhornpolder een brede ecologische verbinding aan te leggen. Een motie van de VVD die de gemeente Muiden aanspoorde om werk te gaan maken van de woningbouw (Bloemendalerpolder/KNSF) zorgde laat op de avond voor heel wat hectiek en verhitte gezichten bij de PvdA. Na meerdere schorsingen werd de motie uiteindelijk motie ook met steun van de PvdA aangenomen.

De toekomst van GroenLinks

Afgelopen woensdag was ik te gast bij GroenLinks Zuideramstel om daar iets te vertellen over de toekomst van onze partij. Voor de niet-ingewijden: Zuideramstel is een afdeling in Amsterdam, dus niet een dorpje ergens diep in de provincie waar u nog nooit eerder van gehoord had. De aankondiging van deze bijeenkomst suggereerde bijna dat ik in hoogsteigen persoon de toekomst van GroenLinks vertegenwoordig, maar zo gek zou ik het zelf nooit maken.

Ik had een inleiding voorbereid – onderwerpen daaruit heb ik al eens op dit weblog besproken en andere komen hier vast nog wel aan de orde – waarin ik op vriendelijk kritische manier keek naar hoe GroenLinks er nu voorstaat. En vooral ook hoe de komende jaren er voor ons uitzien. U had er natuurlijk eigenlijk gewoon bij moeten zijn, maar ik zal hier nog even mijn belangrijkste opmerkingen samenvatten.

De grote uitdaging is om ideeën en macht effectief met elkaar te verbinden. Er is denk ik geen andere partij waarin het inhoudelijke debat zo goed gevoerd en waar zo veel mensen met creatieve ideeën rondlopen. Maar op de beslissende momenten zijn we nog wel eens te aardig, te bescheiden en slagen we er niet in onze successen te claimen, de aandacht te krijgen die we verdienen en bovenal een en ander concreet in de praktijk te brengen. We lopen daardoor het risico dat anderen met onze ideeën aan de haal gaan en hoewel je aan de ene kant pragmatisch blij kunt zijn dat er dan iets gebeurt, is het ook wel zuur om niet zelf te kunnen incasseren. Het probleem dat heel veel mensen overwegen GroenLinks te stemmen, maar relatief weinig dat ook daadwerkelijk doen, heeft voor mijn gevoel mede hiermee te maken.

Ook valt mij op dat GroenLinks bij veel mensen een imago heeft dat nauwelijks meer met de realiteit overeenkomt. Hoe kom je af van het beeld dat je een partij van potveerders bent, vele CPB rapporten die het tegendeel bewijzen ten spijt? Hoe kom je af van het beeld dat je zuur en dogmatisch bent en altijd met het vingertje staat te wijzen naar anderen die het verkeerd doen? We hadden iedereen die dat denkt eens moeten uitnodigen naar de Discussie in de Tent te komen. Hoe kom je af van het beeld dat je een partij ben van luchtfietserij en onhaalbare plannen? Heel veel GroenLinks bestuurders bewijzen dagelijks het tegendeel. Zelf maakte ik tijdens de provinciale campagne regelmatig mee dat ik als ‘compliment’ kreeg dat ik voor een GroenLinkser zulke redelijke dingen zei. Terwijl ik naar mijn idee een heel gewoon GroenLinks geluid laat horen.

Het was een erg geïnspireerde avond met een leuke discussie die ging van heel abstract over de ideologie van GroenLinks tot heel praktisch over de taken van de provincie. Met een biertje (nou vooruit nog eentje dan) nog nagepraat en kort na middernacht nog in gedachten verzonken op de fiets terug naar mijn deel van de stad.

Ook deze dag komt wel om

In grote haast voortijdig vertrokken bij een presentatie van mijn werk, kwam ik toch nog een kwartier te laat aan in Heiloo. Daar was het vervolg van de Algemene Beschouwingen over de begroting 2008 al begonnen. Nog snel her en der onze amendementen laten tekenen en een hoop van andere partijen (laten) meetekenen. Als kleinste van de vier coalitiepartijen is GroenLinks bij dit soort gelegenheden altijd als laatste aan de beurt. Dat deed mij verzuchten dat ik de volgende keer maar moet zorgen dat we de grootste partij van Noord-Holland worden. PvdA-gedeputeerde Peter Visser wees er als troost op dat meestal naar de eerste en de laatste spreker het best wordt geluisterd…

Na de uitgebreide behandeling van de begroting in de verschillende commissies was het slotakkoord niet erg spannend. De meeste partijen – de mijne niet geheel uitgezonderd – bereden nog eens de bekende stokpaardjes en lichtten de vloed aan moties en amendementen toe. Na de Super Sunday werd het zo niet echt een Manic Monday. Maar over de veranderingen in de begroting kunnen we zeker tevreden zijn. Extra geld voor klimaat en duurzame energie (€ 6 miljoen) was al eerder veiliggesteld, maar nu draaiden we ook een bezuiniging terug op de Noordboog – een ecologische verbinding in de Kop van Noord-Holland – en op de exploitatie van het openbaar vervoer, allebei € 1 miljoen. Ook de bezuiniging op het onderhoud van wegen, waarbij het grootste deel ten koste zou gaan van fietspaden en milieu-aspecten, werd ongedaan gemaakt, evenals de voorgestelde bezuiniging op armoedebeleid.

Daarnaast hadden we een motie over NUON, waarin we het college in de rol van aandeelhouder (we hebben als Noord-Holland bijna 10%) opriepen twee standpunten in te nemen. Ten eerste af te zien van de bouw van een kolencentrale en ten tweede om een duurzaam investeringsplan te ontwikkelen. Helaas kreeg het eerste deel van de motie net niet voldoende steun (24 om 25), wegens voor mij niet helemaal te volgen stemgedrag (tegen???) van D66 en de CU/SGP. D66 vond een kolencentrale een ’tussenstap’ op weg naar echt duurzaam en CU/SGP betwijfelde of een kolencentrale wel echt zo slecht is. Voor het duurzame investeringsplan was wel unanieme steun, waarmee we uiteindelijk op hetzelfde resultaat uitkomen als de Staten van Friesland.

Al met al kon ik afsluiten met het tevreden gevoel waarop ik in mijn bijdrage vooruit liep:

We hebben verspreid over een periode van twee maanden gesproken over de begroting 2008. Onze bijdrage tweemaal in deze zaal en in de verschillende commissies was erop gericht de begroting bij te stellen in groene en linkse richting. Omdat wij willen opkomen voor kwetsbare waarden en kwetsbare mensen. Met de begroting zoals die vandaag na de door de Staten gewenste wijzigingen zal worden vastgesteld, kunnen wij prima uit de voeten.

SP bewijst openbaar vervoer slechte dienst

Een memorabele middag, dat was het. Nou heb ik met aanbestedingen van het openbaar vervoer wel een en ander meegemaakt. Toen in de vorige periode Haarlem/IJmond aan de beurt was werd onze commissievergadering overvallen door zo’n 70 chauffeurs van Connexxion die ons, armen over elkaar, met norse strenge blik aankeken. Bij ieder verkeerd woord klonk boegeroep en er was gejuich en applaus voor wat als een verstandige opmerking werd beschouwd.

Vanmiddag hadden we in de commissie Wegen, Verkeer en Vervoer de aanbesteding voor Noord-Holland Noord op de agenda. In juni hadden we hier al een eerste bespreking over gehad en ook eind september (toen lag ik overigens nog in een Zaans ziekenhuis bij te komen). Bovendien was er naar aanleiding van het concept Programma van Eisen een flinke papierlading aan commentaar en adviezen binnengekomen. Wie zich afvraagt waarom deze informatie relevant is, dat komt nu. In de aanloop naar deze vergadering maakte de SP de nodige stampei over het feit dat was besloten niet nog een keer inspraak toe te staan over dit onderwerp. De redenering daarbij was: het is een uitloopvergadering van de bespreking in september, toen door verschillende mensen al ingesproken is (en daarvoor al in juni). Daarnaast is er al schriftelijk heel veel gemeld door belanghebbenden. Op zichzelf kan ik mij daarin vinden, al had van mij de inspraak vandaag ook kunnen plaatsvinden. In zeker zin gebeurde dat ook, omdat de woordvoerders van West-Friesland mist de bus en Red de bus hun petities konden aanbieden met toelichting.

Maar goed, ik had in elk geval verwacht dat de SP aan het begin van de vergadering een ordevoorstel zou doen om alsnog inspraak mogelijk te maken en zo’n verzoek had ik dan ook gesteund. Maar dat gebeurde niet. In plaats daarvan ging gewoon de discussie van start en gaf iedere partij adviezen mee voor aanpassingen van het Programma van Eisen. Tot de SP aan de beurt was. Harald Bos begon aan een uitgebreid betoog over artikel 17 van het reglement en het a-democratische gehalte van de commissie. Net toen ik hem wilde vragen of het gezien de spreektijd niet verstandig was om de procedure te laten voor wat hij was en aan de echte inhoud te beginnen, kwam het hoge woord eruit. Aan deze ‘vertoning’ wenste de SP niet mee te doen, dus stapten de drie aanwezige SP’ers demonstratief op. Ze gaven mij of andere Statenleden ook niet de gelegenheid hierover nog vragen te stellen. Want ik wilde wel graag weten of de SP dan geen eigen opvattingen heeft, zonder dat volledig van insprekers af te laten hangen?

Volgens mij heeft de SP zichzelf, de inwoners van Noord-Holland Noord en het openbaar vervoer een slechte dienst bewezen. Het is natuurlijk heel stoer om om andere partijen te betichten dat zij ondemocratisch zijn en dat jij de enige partij bent die echt naar de mensen luistert. Maar door je buiten de discussie te houden, laat je bewust de kans voorbijgaan om aan te geven hoe het dan wel moet. Het is helaas weer de ouderwetse SP, die precies weet hoe het niet moet, maar niet met alternatieven komt. Sterker nog, men loopt letterlijk en figuurlijk weg voor die verantwoordelijkheid. Al jaren een grote mond over wat er allemaal niet deugt, maar er is dankzij de SP nog geen buslijn meer gaan rijden. Zijn de insprekers daarmee gediend?

Belastingparadijs Noord-Holland

Nou dacht ik altijd dat het ageren tegen hoge belastingen vooral iets van de VVD, TON of de PVV was. Maar sinds kort hebben deze partijen er een bondgenoot bij. D66 heeft ontdekt dat de provincies u massaal geld uit de zak kloppen via de opcenten op de motorrijtuigenbelasting. Deze verborgen lasten kunt u voor uw eigen auto berekenen.

Ook D66 in Noord-Holland doet aan de actie mee. Hoewel men moet toegeven dat Noord-Holland de goedkoopste provincie van Nederland is en blijft, dreigt ook hier grote ellende voor de burger:

Joke Geldhof, fractievoorzitter van D66 Noord-Holland: “Het college van gedeputeerde staten van Noord-Holland wil voor 2008 de opcenten verhogen. Hun argument dat Noord-Holland ondanks de voorgenomen opcentenverhoging nog altijd de provincie is met de laagste motorrijtuigenbelasting, is onvoldoende reden om zomaar de lasten voor burgers en bedrijven te verhogen. D66 vindt dat de provinciale overheid niet meer belasting moet gaan heffen dan strikt noodzakelijk.“

Ferme taal van de sociaal-liberalen, alleen de verwijzing naar de HardWerkendeNoord-Hollander ontbreekt nog. Maar misschien is het wel zo sportief als D66 er ook bij zou zeggen dat deze verhoging van 0,5 opcent een belastingverzwaring van € 0,70 per jaar betekent voor de Peugeot 206 rijder en € 3,55 voor de bezitter van een Volkswagen Touareg. Om daarover nou zo hoog van de toren te blazen!

Maar veel pikanter is dat wie inderdaad de website bezoekt, daar zal ontdekken dat de grote verhoging van de opcenten in Noord-Holland tussen 2003 en 2007 heeft plaatsgevonden. Mag u één keer raden welke partij toen deel uitmaakte van Gedeputeerde Staten en van harte hiermee instemde…

Nog een keer partijraad

Zoals ik een tijdje terug meldde, had ik me opnieuw kandidaat gesteld voor de partijraad. Vanavond was in Amsterdam de ledenvergadering die de nieuwe delegatie moest kiezen. In totaal mag Amsterdam 11 mensen afvaardigen (van de 80) en ook nog eens 4 reserves. Met een exact aantal van 15 kandidaten zou dat moeten lukken, ware het niet dat je wel 1/3 van de stemmen nodig hebt om gekozen te worden. Uiteindelijk bleken er 12 mensen voldoende stemmen te hebben, dus hebben we maar 1 reserve – de ervaring leert dat dat wel erg krap is… Zelf werd ik tot mijn grote vreugde met een Albanese meerderheid gekozen voor wat mijn derde en laatste periode gaat worden: 48 van de 49 stemmen. Ook mijn gewaardeerde Bos en Lommerse collega Dewi kreeg een groot aantal stemmen, dus ons stadsdeel zal de komende twee jaar goed vertegenwoordigd zijn.

Op de ledenvergadering werden voorts twee nieuwe leden voor het federatiebestuur gekozen en legden de raadsfractie en onze wethouders Maarten en Marijke verantwoording af over het afgelopen jaar rood-groen. De naar mijn smaak niet erg boeiende discussie sleepte zich voort en zo werd het toch nog redelijk laat. Ik besloot tegen mijn gewoonte in de borrel maar eens over te slaan en verstandig op de fiets naar huis te stappen.