Vandaag op uitnodiging een bezoek aan de 1e Kamer met een aardig aantal Statenleden. Voor degenen die het niet weten: als Staten kiezen wij de 1e Kamer (zgn. getrapte verkiezingen) kort nadat we zelf gekozen zijn. In 2003 stonden er dus heuse stemhokjes in de Statenzaal waar we met een groot biljet in gingen (ben benieuwd of die in 2007 door een stemcomputer zijn vervangen).
Net als de provincie heeft ook de 1e Kamer nog wel eens heel wat uit te leggen over haar nut en noodzaak. De opening van mw. Timmerman-Buck (de eerste vrouwelijke voorzitter in de geschiedenis) gaat dan ook grotendeels over wat de 1e Kamer allemaal heeft bereikt en wat voor invloed zij heeft, dat u het even weet! Grote probleem blijft natuurlijk dat de 1e Kamer niet mag amenderen en een voorstel dus alleen kan goed- of afkeuren – ook niet terugzenden naar de 2e Kamer, zoals Erik Jurgens bepleitte.
Na deze ontvangst (zo’n zaal is dan toch weer een stuk kleiner dan-ie op tv lijkt tijdens de schorsingen van de Nacht van Wiegel en de Nacht van Van Thijn) liepen we door naar de vergaderzaal van de 1e Kamer. Daar kregen we allereerst een verfrissend nuchtere inleiding van mw. Bierman-Beukema toe Water over het middenbestuur oftewel de provincie. Aardig eraan vond ik dat zij aangaf dat de provincie vaak veel te bescheiden is in het uitoefenen van bevoegdheden. Pas als je echt tot het uiterste bent gegaan (‘je mag alles zolang het niet verboden is’) dan nog eens terugkomen met de vraag om meer bevoegdheden, opschaling etc. Andere inleidingen waren van onze gedeputeerde Rinske Kruisinga over jeugdzorg – waarvan ik me afvroeg waarom het op deze manier hier aan de orde kwam – en van PvdA-senator Erik Jurgens over de kwaliteit van de regelgeving en de spanning tussen wat juridisch verantwoord en politiek wenselijk is.
Na een prima lunch kregen we van mw. Berndsen in de vergaderzaal een toelichting op de historie van het gebouw en daarna een rondleiding. Leuk was het om de Ministerskamer te zien, waar kabinetsleden zich voorbereiden op hun optreden in de 1e Kamer, maar nog belangrijker: waar ook kabinetsformaties plaatsvinden. Vanuit de ramen van de wandelgang – waar in dat soort tijden de onderhandelaars geruststellende teksten naar buiten roepen – konden we nu van dichtbij kijken naar het afscheid van koningin Beatrix en de Luxemburgse groothertog. Een mooi slot van de middag (zelfs voor deze republikein).
Vandaag een leuke Statenvergadering, met veel ROV* onderwerpen. Op dat soort momenten merk ik wel dat ik die commissie een beetje mis, want inhoudelijk vind ik dat nog steeds heel boeiend! Door mijn informatie achterstand is het nu wel lastiger te volgen. Hoe dan ook, het begon met een debat over de Contourennotitie van het college over de toekomst van Schiphol op de lange en hele lange termijn. Op zich stonden daar best een paar aardige zaken in – die ook bevestigd werden in de kritische reactie van de provincie op de nieuwe plannen van het Rijk – maar Klaas had nog wel een paar kritische vragen. Eén: Schiphol en het Rijk voeden het wantrouwen; de groei gaat maar door, maar aan milieu- en geluidsoverlast wordt nog steeds weinig gedaan. Twee: een andere economie die niet zo gefocust is op Schiphol is goed mogelijk. Bovendien is de toegevoegde waarde van meer en meer hubs twijfelachtig. Drie: we hadden toch ooit een beleid dat je voor een reisje Berlijn of Parijs (straks HSL) niet het vliegtuig maar de trein neemt? Wat is daar van terecht gekomen? 
Wanneer de grote drie mogen kiezen, gaan ze toch liever voor het redelijke alternatief GroenLinks, inmiddels ervaren bestuurderspartij.