Categorie: Weblog

Was ik toch bijna vergeten te melden dat ik afgelopen zaterdag op SAIL05 ben geweest. Op uitnodiging van de provincie gingen Camilla en ik naar het prachtige VOC schip Prins Willem, dat voor de gelegenheid uit Den Helder naar Amsterdam was gekomen. Leuk weerzien en bijpraten met heel wat collega’s na weken reces. Prima gegeten en gedronken en ook genoten van het perfecte uitzicht op de boten die – van klein, gammel en wankel tot groot, luxe en protserig – aan ons oog voorbij trokken. Ook het traditionele vuurwerk was vanaf onze positie uitstekend te zien.

Gisteren mocht ik bij een gesprek zijn met de commissie-Hermans, die van de minister opdracht heeft gekregen de dualisering in de provincie te evalueren. Vanuit de Staten was een stevige delegatie van met name fractievoorzitters, op Leo Cornelissen (D66) en mijzelf na. Ik vind het allemaal leuk en aardig, dat gepraat over dualisme, maar je zou haast zeggen “kein Geloel fussballen”. Het probleem zit veel dieper dan al het geneuzel over structuren en of we nou wel of niet teveel stukken krijgen en teveel vergaderen. Het echte probleem is dat politieke partijen nauwelijks meer als serieuze vertegenwoordigers gezien kunnen worden. Daar zal iets moeten veranderen, want ‘de Provinciale Staten’ kunnen toch moeilijk meer naar ‘de burger’ toe gaan… Nou ja ik draafde weer eens door – met mijn beroepsdeformatie als politicoloog – maar hoop dat in ieder geval iets is blijven hangen.

Recent was in de Volkskrant te lezen dat directies van woningcorporaties financieel worden gestimuleerd goedkope huurhuizen te slopen. Deze ‘sloopbonus’ zou zelfs zijn opgenomen in de beloningsregels van de brancheorganisatie Aedes. Al eerder werd bekend dat tussen 2002 en 2004 het aantal sociale huurwoningen met zo’n 8% is afgenomen.

In schriftelijke vragen wil ik van GS weten wat zij van deze regeling vinden en hoe dit is te rijmen met het provinciale beleid (vastgelegd in collegeprogramma en streekplannen) om voor voldoende betaalbare woningen te zorgen.

1. Bent u met ons van mening dat een ‘sloopbonus’ een verkeerde stimulans geeft aan woningcorporaties?

2. Hoewel u geen zeggenschap heeft over beloningsstructuren bij de corporaties, zou u wel bereid zijn dit signaal aan hen af te geven?

3. In het onderzoek van de Volkskrant wordt alleen gerapporteerd over de grotere corporaties. Kunt u ons voor alle Noord-Hollandse corporaties een overzicht verschaffen van de afname van de kernvoorraad en de beloningen voor de directies?

4. Is bij de kleine en middelgrote corporaties in Noord-Holland een vergelijkbare trend gaande?

5. Bent u met van ons mening dat de afname van betaalbare huurwoningen een zorgelijke ontwikkeling is, in de wetenschap dat dit in elk geval geldt voor 12 van de 13 grote corporaties in Noord-Holland?

6. Zo nee, kunt u aangeven welke motivering u heeft om een afname van de kernvoorraad aanvaardbaar te achten?

7. In het collegeprogramma en in de beide vigerende streekplannen zijn afspraken gemaakt over het handhaven van een voldoende voorraad betaalbare woningen. Kunt u aangeven hoe u vanuit uw provinciale verantwoordelijkheid concreet invulling hebt gegeven aan deze afspraken?

Vanochtend met een heel onwerkelijk gevoel wakker geworden. Als altijd was Radio Noord-Holland mijn wekkerradio en nog half slaperig ving ik flarden op over een VVD Statenlid dat dood zou zijn. Beetje bij beetje werd het verhaal duidelijk: collega Cees Roele, die al enige weken spoorloos was is dood aangetroffen in de buurt van waar eerder zijn motor al was gevonden. 49 jaar.

Cees kwam in januari 2004 in de Staten, als ik me goed herinner als opvolger van Piet Zoon. Actief als biologische boer, leefde in een woongroep. Ik heb hem meegmaakt in de commissie ROV, waar hij zich ondermeer bezighield met cultuurhistorie en water. Hield ervan om zich helemaal in een onderwerp vast te bijten en vervolgens met verve zijn stellige opvattingen te verdedigen.

In de afgelopen 1,5 jaar heb ik Cees slechts een beetje leren kennen, maar op één of andere manier klikte het. Je kon wel merken dat achter zijn vrolijkheid ook heel wat anders, ongrijpbaars, schuilging. Soms was hij ineens er een paar weken tussenuit, om even tot zichzelf te komen en dan zag je hem later weer bij de Staten, voor het oog weer opgewekt. Deze keer bleef hij langer weg en kwam niet meer terug.

Ik wens degenen die hij achterlaat alle sterkte om dit verlies te verwerken.

Sinds mei heeft de Fietsersbond op zijn website een meldpunt “Mijn slechtste fietspad”. Hierop kan je aanmelden welke fietspaden er slecht bij liggen (losse tegels, asfalt beschadigd, rare obstakels), of plekken waar een fietspad ineens ophoudt, maar bijvoorbeeld ook waar fietsenstallingen gewenst zouden zijn. Goede actie! In de klachten top-10 komen ook twee Noord-Hollandse paden voor:

Muiden

“Langs de A1 tussen Muiden en het Amsterdam-Rijnkanaal ligt een ± 3,5 meter breed betegeld fietspad. Dit fietspad is de verbinding tussen Amsterdam en het oosten (Gooi, Flevoland). Deze zeer belangrijke hoofdfietsroute ligt dus langs de A1 in de gemeente Muiden. Ik stel mij voor dat de gemeente geen geld heeft om deze belangrijke hoofdverbinding een meer eigentijds uiterlijk (asfalt) te geven.”

Amsterdam-Noord

“Zeer druk befietste route tussen de Tolhuispont en prachtige (autovrije) fietsroute langs het Noord-Hollands Kanaal. Deze schakel is waarschijnlijk in beheer bij Rijkswaterstaat. Kwaliteit slecht en gevaarlijk. Vooral de aflopende zijkanten, je fietst zo het NH-kanaal in en enorme kuilen en tussenruimtes tussen de stenen. Oplossing: wegbeheerder voor de rechter en fietsvriendelijk profiel, goede fietsbestrating/ asfalt of vice versa.”

Binnenkort maar eens navragen wat met al deze meldingen wordt gedaan. Gemeenten kunnen sowieso een beroep doen op de provincie: wij hebben een Deelverordening Kleine Infrastructuur waaruit tot maximaal 90% subsidie verkregen kan worden. Maar je vraagt je af en toe wel af hoe bekend dat is…

Vroeg op vanmorgen, want om 8.30 moest ik mij melden bij de redactie van RTV Noord-Holland voor een zomerstage. Zij nodigen Statenleden uit een dag mee te lopen om te kijken wat het werk inhoudt. In mijn naïef enthousiasme dacht ik nog “oh da’s in Amsterdam-West, lekker dichtbij” maar het was nog flink doortrappen om op tijd te zijn. Bij de ingang opgewacht door Minke Krings die ook de rest van de dag ons zou rondleiden. Ons, want ook collega Songul Akkaya van de PvdA was er deze dag bij. Het begon met een redactievergadering waar de eindredacteuren van radio en tv bij waren, plus het hoofd van de nieuwsplanning. De oogst aan onderwerpen, met de nodige moeite her en der bijeengeraapt, was nog erg karig, maar voldoende om een aantal verslaggevers aan het werk te zetten.

Met radioverslaggever Erik Dijkstra vertrok ik richting het kantoor van KLM in Schiphol. Nieuwsfeit: Neerlands Koninklijke vliegers raken 17,4 koffers per 1000 kwijt. Maar eens bij voorlichter Hugo Baas navragen hoe dit zit. Conclusie na het interview was dat het eigenlijk best meevalt: het overgrote deel van de verdwenen koffers is binnen 24 uur alsnog bij de eigenaar. Bovendien geven de cijfers een wat vertekend beeld t.o.v. Air France of Lufthansa die ook passagiers op binnenlandse vluchten – met hoogstens een attaché koffer of een laptop tas bij zich – mee kunnen rekenen en daardoor beter scoren. Terug op het hoofdkwartier kunnen zien hoe zo’n interview van 6 minuten vakkundig geknipt en geplakt wordt tot een vloeiend itempje van ca. 2 minuten.

Daarna groot nieuws van één van de scannermannen – die zeg maar 24 uur per dag de berichten van politie en brandweer volgen: uitslaande vlammen in Rijsenhout. Meteen de zenderwagen in (met enigszins haperend GPS systeem maar je komt er wel) om ter plaatse live verslag te kunnen doen. Bij aankomst was de brand al goeddeels onder controle, maar de voorlichtster van de brandweer wilde graag toelichten wat er gebeurd was. Ook twee dames die vlakbij woonden waren bereid in geuren (stank van de rook) en kleuren (zwarte wolken) te vertellen wat ze hadden gezien. Achteraf iets minder spectaculair dan de eerste berichten suggereerden, maar desondanks wel één van de hoofditems in het tv-nieuws.

Na de lunch de rest van de middag rondgeleid door het gebouw, met ook alle techniek achter de schermen en de studio’s. Ook gezien hoe een item over de Gay Pride met ‘relnicht’ Siep de Haan in elkaar werd gemonteerd. Na wat napraten met Minke spraken we met hoofdredacteur Dink Binnendijk die met aanstekelijk enthousiasme vertelde over zijn zender. Ik kan ook zonder schroom zeggen dat ik RTV NH gewoon goed vind en dat ik ook mensen in mijn omgeving kan aanraden te luisteren en te kijken. AT5 (mijns ondanks regelmatig gespreksonderwerp tijdens het bezoek vandaag) heeft z’n eigen charme, maar kwalitatief hoeft TV NH absoluut niet onder te doen.

Om 18.00 keken we in de regiekamer naar de uitzending van het nieuwsbulletin; heel leuk om dat op deze manier mee te maken. Onder het genot van het bezorgde avondeten nog met Dink Binnendijk nagepraat en toen zat een leerzaam bezoek erop. Erg goed initiatief van RTV NH, zou zo nog een keer meegaan. Heb me bij dezen ook voorgenomen zelf eens bij instellingen of bedrijven te informeren of ik zo een dagje mee zou kunnen lopen.

Na afloop nog met Songül wat gedronken – goed om ook eens wat door te praten met een collega die ik anders nauwelijks spreek en zie omdat zij in een hele andere commissie zit – ondermeer ook over wat ik op mijn weblog in juli over het Loverboys debat had geschreven . Geloof dat ik nu wat beter snap wat haar idee achter dit debat was en dat zij ook weet wat ik met mijn opmerkingen had bedoeld.

Nu het nog vakantietijd is voor mij, even iets luchtigs tussendoor. Zoals altijd wanneer ik in Frankrijk ben – helaas komt dat veel te weinig voor – had ik de onbedwingbare neiging om naar de FNAC te gaan. (Wie niet weet wat de FNAC is, moet zich eerst HEEL DIEP gaan schamen en mag daarna de link volgen om erachter te komen)

Omdat ik nog een flinke stapel ongelezen Franse literatuur heb staan, besloot ik mij ditmaal op de CD’s te storten. Jacques Brel, Francis Cabrel, Yves Montand en anderen van de oude(re) garde bewust overgeslagen en uitgebreid geluisterd naar de recente oogst. Heb het uiteindelijk bij slechts vier disques gehouden, ook budgettair gezien verstandig… Eén wil ik nu vast van harte aanbevelen: Caravane van Raphael. Een simpele klik op de foto leert u meer over deze volwassen jonge Franse chansonnier. Leun achterover en geniet! (jaja, met een fles goede rode wijn)