Vanmiddag mocht ik op de GSG in Schagen meedoen aan een debat met Statenleden en Tweede Kamerleden, in het kader van de politieke dag die daar werd georganiseerd. Onderwerp was een recent rapport van het Sociaal-Cultureel Planbureau, ‘In het zicht van de toekomst’, waarin Nederlanders onze samenleving een vijfje geven. Het thema was dan ook hoe we daar een zes (of hoger!) van zouden kunnen maken.
Na een korte intro van collega Meino Schraal begon het paneldebat, met daarin behalve Meino ook Paul de Krom, VVD-Kamerlid en Hannie Stuurman, idem maar dan van de PvdA. Het geheel stond onder leiding van Franc Weerwind, sinds een paar maanden burgemeester van buurgemeente Niedorp. Dat deed hij niet alleen heel kundig, hij was ook nog eens buitengewoon sympathiek.
We begonnen met een rustige opening, waarin we alle vier konden vertellen wat ons was opgevallen aan het rapport. Eén van de dingen die ik genoemd is hoe sterk het internetgebruik de afgelopen jaren is toegenomen en hoe politieke partijen nog steeds moeite hebben daarmee goed om te gaan. Alleen een website (of een weblog) hebben is niet genoeg, het moet ook duidelijk zijn wat je doet met reacties en vragen. Je kunt niet achterover leunen en roepen ‘dat de informatie toch beschikbaar is’. Een keerzijde is overigens ook dat internet de drempel voor vervelende mails en nare berichten op een website erg laag heeft gemaakt. De verzendknop is zo ingedrukt…
Maar het onderwerp dat het hevigst bediscussieerd was toch wel integratie en de multiculturele samenleving. Toen werd het echt leuk: plotseling begonnen ook heel veel van de scholieren zich in het debat te mengen, met kritische vragen naar iedereen. Ik heb me verzet tegen de manier waarop tegenwoordig dit debat gevoerd wordt. De kunstmatige wij-zij tegenstelling, het praten over Nederlanders en anderen en ‘onze’ cultuur waaraan anderen zich maar moeten aanpassen. Zo, wat is dat dan, DE Nederlandse cultuur, DE Nederlandse identiteit? Sinds wanneer ligt dat vast en hoezo is integratie eenzijdig?
Uiteraard veel commentaar van zowel Meino als Paul de Krom, waarbij de laatste nog weer eens uitgebreid vertelde dat de VVD het altijd goed gezien had en Bolkestein al begin jaren ’90 toch gewaarschuwd had. Leuk voor de bühne, maar ik kon niet nalaten hem er ook even aan te herinneren dat de VVD toch sinds 1982 vrijwel continu in de regering heeft gezeten (op 4,5 jaar Lubbers-Kok na). Zijn antwoord was een enorme opsteker voor GroenLinks: het was immers onze schuld dat de discussie niet gevoerd had kunnen worden, de VVD had steeds helemaal alleen gestaan. Knap hoor, dat wij als kleine politieke partij daartoe in staat zijn: met dank aan de VVD voor het meer dan bevestigen van ons bestaansrecht!
Ik merkte dat ik – ook al omdat ik gisteren het gruwelijke manifest van Geert Wilders had gelezen – even uit mijn gebruikelijke rationele en afstandelijke rol viel. Als we elkaar maar lang genoeg aanpraten dat integratie mislukt is en dat samenleven met meerdere culturen niet mogelijk is, ga je er vanzelf in geloven. Maar het kan anders! Gezien het applaus in de zaal viel dat bij een groot aantal mensen in goede aarde.
Leuk dit soort debatten, zou ik veel vaker willen doen!
(Dus nodig mij gerust een keer uit, zoals het een goed politicus betaamt heb ik overal een mening over…)