Categorie: Zomaar een mening

Dit vind ik nou leuk nieuws:

Driemaal zoveel vrouwelijke promovendi

VOORBURG – Meer vrouwen zijn de afgelopen vijftien jaar gepromoveerd. In het academisch jaar 2004/2005 was 40 procent van de promovendi een vrouw, driemaal zoveel als in het collegejaar 1990/1991. Het aantal nieuwe mannelijke doctoren nam met 14 procent toe.

Dat blijkt uit cijfers die het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) maandag naar buiten bracht. Onder hoogleraren en andere hogere wetenschappelijke functies blijft het aantal vrouwen nog ver achter, maar onder de promovendi lopen ze hun achterstand in.

Vrouwen promoveren vooral op de terreinen gezondheidszorg en welzijn en taalwetenschappen, geschiedenis en kunst. Op het gebied van traditionele ‘mannenstudies’ als techniek, industrie en bouwkunde en de exacte wetenschappen wagen zich nog betrekkelijk weinig vrouwen aan een proefschrift.

Om me heen (op de VU) zie ik dit ook, want in de sociale wetenschappen is volgens mij al meer dan de helft van de promovendi vrouw. Maar opvallend blijft dat het daarna stokt, want slechts weinigen van die nieuwe doctoren krijgen (of willen?) ook een verdere carrière in de wetenschap, waardoor bijvoorbeeld het percentage vrouwelijke hoogleraren in Nederland nog altijd bizar laag is.

Vroeger was links een mierennest met kleine partijtjes, afsplitsingen, pragmatic en dogmatici. Hoe te kiezen uit PvdA, EVP, PPR, SP, PSP en CPN, om nog maar te zwijgen van alle Morgenrood variaties die eromheen krioelden? Inmiddels is dat blok keurig verdeeld en beconcurreren de drie linkse partijen elkaar vooral voor de vorm.

De echte strijd vindt echter nu op rechts plaats en het is lastig alle verwikkelingen bij te houden. Eerst meldde Van As zich bij de eenzame Nawijn en we kwamen te weten dat zij met de Partij voor Nederland (geen website?) aan de verkiezingen mee willen doen. Vandaag werd de in een prijsvraag bedachte nieuwe naam van de partij van Pastors en Eerdmans onthuld: Eén NL.

Maar het hoogtepunt is toch wel dat Noord-Holland volop in het nieuws is nu ‘ons’ Statenlid Fleur Agema het geschopt heeft tot nummer twee op de lijst van Geert Wilders. Een lijst die volgens goed democratisch gebruik door de partijleider zelf wordt samengesteld. In Netwerk konden we Fleur op de voet volgen in haar strijd tegen de subsidieverspilling, die zij met nog meer enthousiasme gaat voortzetten in het Haagse. Want 5 tot 10 zetels dat moest zeker lukken. Lastig toch, want Pastors gaat er ook al 15 halen en Nawijn rekent toch ook op minstens 5 zetels.

Allemaal willen ze minder belastingen, minder bureaucratie, minder buitenlanders en meer democratie. Ik zou haast medelijden krijgen met de rechtse kiezers in dit land…

Waarschijnlijk blijft Harry Borghouts toch behouden voor de provincie. In een interview leek hij laatst te suggereren Haagse ambities te hebben, mocht GroenLinks in een volgend kabinet komen. Maar in het Haarlems Dagblad nuanceert hij dat weer:

"In een vraaggesprek bij BNR Nieuwsradio werd me gevraagd of ik de capaciteiten had om minister te worden. Daarop heb ik geantwoord dat ik dat niet wist. En vervolgens heb ik gezegd dat het me wel een spannend idee leek als Docters van Leeuwen op Justitie kwam en ik op Binnenlandse Zaken. Meer niet. De kans lijkt me niet erg groot dat GroenLinks in een kabinet komt.”

Ik vrees dat hij vooral met die laatste opmerking maar al te gelijk heeft. Een tijdje heb ik nog de zetelaantallen bijgehouden voor een links kabinet en mijn eigen favoriet Nieuw Paars (met GroenLinks ipv D66), maar dat heeft inmiddels weinig zin meer. Volgens de laatste peiling van Maurice de Hond komen PvdA, SP en GroenLinks samen uit op 67 zetels – dan lukt het zelfs nog niet met aanvulling van de ChristenUnie. PvdA-VVD-GroenLinks scoort weliswaar 80 zetels, maar wat hebben we met 7 zeteltjes in een kabinet te zoeken? Zou eens bij D66 navragen hoe dat bevallen is.

In diezelfde peiling valt trouwens op dat voor 26% van de ondervraagden GroenLinks kans maakt op een stem, da’s maar net iets minder dan SP (28%) en VVD (29%). Onder PvdA-kiezers is die kans zelfs 48%, ietsje meer dan de SP (46%). Maar hoe krijgen we die onze kant op???

Voor het eerst sinds Joe Lieberman bekend maakte toch kandidaat te willen zijn – en druk bezig is zijn website weer nieuw leven in te blazen – is er een peiling in Connecticut. Resultaat: Lieberman houdt zijn Senaatszetel, met steun van 46%, tegenover 41% voor de Democratische kandidaat Ned Lamont. Republikein Alan Schlesinger speelt hier met 6% geen enkele rol, maar het zou wel betekenen dat de poging van de Democraten om de meerderheid in de Senaat terug te krijgen, een stuk bemoeilijkt wordt.

In Montana heeft zittend Senator Conrad Burns zijn achterstand op Jon Tester inmiddels ingelopen, de laatste peiling geeft beide kandidaten 47%. Ik gooi er dus weer een prachtig filmpje tegenaan om het tij te keren…

De website van Rasmussen is overigens voor de liefhebbers van statistiekjes. Niet alleen wordt dagelijks bijgehouden hoeveel mensen Bush meer dan zat zijn en hoeveel mensen nog geloven dat de VS in de War on Terror aan de winnende hand zijn je komt ook te weten dat 52% Mel Gibsons aggresieve gedrag en anti-semitische uitspraken vergeven heeft:

The public appears more inclined to agree with the arresting officer himself, James Mee, who told reporters, "That stuff is booze talking." Fifty-two percent (52%) of Americans say the actor’s apologies are sincere; 27% disagree. Men are slightly more inclined to believe Gibson than women.

Fity-six percent (56%) say Gibson’s comments have not affected their opinion of him, 24% say that they have. (…) Those who saw Gibson’s movie, The Passion of the Christ have a somewhat more favorable view of Gibson than others and are more likely to believe his apology is sincere.

’t Is maar dat u het weet.

In november van dit jaar zijn er spannende senaatsverkiezingen in de VS. Een eerste voorproefje kregen we al met de verrassende nederlaag van Joe Lieberman, die vooral vanwege zijn Irak-standpunt en tomeloze trouw aan Bush verloor van de onbekende Ned Lamont. Irak zou in heel wat meer staten de primaries en de eigenlijke verkiezingen kunnen gaan bepalen. Voor de Democraten zijn deze verkiezingen van groot belang omdat ze mogelijk de meerderheid in de Senaat kunnen krijgen. In dat geval kunnen ze de twee resterende jaren Bush flink in de wielen rijden.

In vijf staten mogen zittende Republikeinse senatoren zich inmiddels behoorlijke zorgen maken. Rick Santorum (Pennsylvania) is zoals dat zo fraai heet ‘the nation’s most vulnerable incumbent’, maar ook Lincoln Chafee (Rhode Island), Mike De Wine (Ohio), Jim Talent (Missouri) en Conrad Burns (Montana) liggen achter op hun Democratische tegenstrevers.

Mijn persoonlijke favoriet is Jon Tester, de Democratische kandidaat voor Montana. No-nonsense type à la Edward Sturing, na een kortstondige carrière als muziekdocent teruggekeerd op de boerderij die al sinds 1916 in de familie is. Een biologische boer en enthousiast pleitbezorger van duurzame energie. Zoals hij zelf zegt: ‘I don’t look like the other Senators, but isn’t it time the Senate looked a little bit more like Montana?’ Dit charmante campagnefilmpje kan ik eindeloos kijken…

In de laatste peiling ligt Tester 7% voor (50-43) op Burns. Wordt vervolgd!

Mocht iemand zich zorgen maken: veilig teruggekeerd in Amsterdam, na een mooie en behoorlijk inspannende vakantie. Nog nooit zoveel treinkilometers afgelegd in zo korte tijd. Maar het was de moeite waard! Prettig ook dat veel mensen nog steeds in zuidelijke richting gaan voor hun vakantie, dan kan je je in het noorden af en toe eens reiziger wanen ipv toerist.

De komende dagen zal het op dit weblog redelijk stil blijven denk ik, want de provinciale politiek ligt even stil. En om nou op allerlei komkommer actualiteit te gaan reageren, zoals een veerman die weer eens de boot in gaat of een leerling die op een zwarte school wordt geweigerd, mwah. Maar wie weet kan ik me straks toch niet inhouden…

 

Bij de invoering van het dualisme, de scheiding tussen de taken van Provinciale – en Gedeputeerde Staten, is één verandering achterwege gelaten. Namelijk om de Commissaris van de Koningin niet langer voorzitter te laten zijn van beide organen. Datzelfde geldt trouwens ook voor de burgemeester als voorzitter van de gemeenteraad en het college van B&W. In een aantal gemeenten zijn inmiddels raadsvoorzitters uit eigen gelederen gekozen, in Noord-Holland hebben we twee vice-voorzitters uit de Staten gekozen. Maar de Commissaris zit nog steeds 90 tot 95% van de vergadering voor. Omdat het in de Grondwet staat is het ook lastig te veranderen:

Artikel 125
3. De commissaris van de Koning en de burgemeester zijn voorzitter van de vergaderingen van provinciale staten onderscheidenlijk de gemeenteraad.

Vandaag pas kwam ik erachter dat de Tweede Kamer een paar weken geleden unaniem heeft besloten dit artikel van de Grondwet te laten vervallen. Het voorzitterschap zal per gewone wet worden geregeld. Na de volgende verkiezingen zal er nog een keer over gestemd moeten worden en dan is een 2/3 meerderheid nodig, maar dat zal vermoedelijk geen probleem opleveren.

Eerlijk gezegd geen halszaak, maar wel goed dat het alsnog geregeld wordt (had natuurlijk al bij de invoering van het dualisme zo moeten zijn). Geeft mij nog ruim de tijd me voor te bereiden op de voorzitterscampagne…