Categorie: GroenLinks

Een opmerkelijk bericht vandaag:

Tichelaar vertelde Vogelaar dat hij ‘heel sterke signalen’ van het CDA kreeg dat het CDA niks zag in een samenwerking met de ortodoxe ChristenUnie en dat de partij er zelfs op uit was om de formatie te laten mislukken om met GroenLinks een coalitie te vormen.

Hoewel ik zo mijn twijfels heb over het politiek-strategisch inzicht van Ella Vogelaar, zette mij dit toch wel aan het denken. Wilde het CDA liever met GroenLinks dan met de ChristenUnie? Waarom was dat destijds niet (informeel) duidelijk? Mijn inschatting was juist precies andersom: we hebben Wouter nodig om aan tafel te komen, want Jan-Peter wil de ChristenUnie. Ik had ook niet de indruk dat er veel was geïnvesteerd in de relatie tussen GroenLinks en het CDA, zoals ooit bij de nieuwe lente.

Dit werpt ook weer een ander licht op de discussie over de mislukte formatie. Nou ja, niks meer aan te doen…

Ook ik ben een dag te laat voor de Grote GroenLinks Liefde Dag. Gelukkig hebben mijn collega’s op de Planeet volop hun best gedaan, dus ik hoef me niet al te schuldig te voelen. Vele bloggers zijn terecht geprezen voor hun humor, actualiteit en orginaliteit. Hoewel ik allerlei principiële bezwaren heb tegen Valentijnsdag, was dat niet de reden dat ik gisteren mijn liefde niet betuigd heb. Ik was het eenvoudigweg vergeten, het voelde als een gewone zaterdag als alle andere. Ik laat het aan de lezer daar zijn of haar conclusie uit te trekken…

Ik wil toch graag deze ruimte benutten om een trouwe GroenLinks blogger in het zonnetje te zetten. Iemand die dat al bijna vijf jaar met ijzeren regelmaat doet, dat wil zeggen telkens een ‘keek op de week’. Voor zover ik kon nagaan als een van de weinigen in dit ambt. Soms wat te veel in detail, te veel (plaats)namen en niet elk werkbezoek is even belangrijk… Maar ik geniet van het onderkoelde pittige commentaar tussen de regels door, niet mis te verstaan door  de goede lezer. Zomaar een fragment uit het laatste weekbericht:

Ik begrijp dat Gedeputeerde Staten een ernstige fout
hebben gemaakt. Zij hadden het niet zover moeten laten komen dat
Provinciale Staten een besluit namen een onderzoek in te stellen naar
de gang van zaken rond de 78 miljoen en de Landsbanki. Een beetje
daadkrachtig college had het besluit genomen zelf een onderzoek te
laten instellen bijvoorbeeld door een oud procureur-generaal van het
openbaar ministerie. Dat zou de Provinciale Staten op afstand hebben
gehouden. En tegelijk zouden alle vragen niet beantwoord behoeven te
worden onder verwijzing naar het onderzoek. Zouden Provinciale Staten
een dergelijke manoeuvre hebben goedgekeurd? Ik denk het niet. Maar de
‘grotere broer’ doet dat kennelijk wel met het besluit van het kabinet
om een ‘onafhankelijk onderzoek’ te laten verrichten naar de oorlog in
Irak.

Daarom gaat mijn digitale Valentijnskaart naar Harry Borghouts, ‘mijn’ commissaris der Koningin in Noord-Holland. En daarnaast uiteraard naar alle gloggers die elk op hun eigen manier ervoor zorgen dat het telkens een plezier is op de planeet rond te hangen.

Nu de rook is opgetrokken en de grootste teleurstelling is weggeslikt, overheerst bij mij de grote tevredenheid over dit referendum. Een prachtige opkomst na een goede inhoudelijke campagne, waarin de vijf kandidaten zich volop hebben kunnen presenteren. Zoals ik een paar dagen terug schreef, voor herhaling vatbaar in 2011 om de lijsttrekker voor Den Haag te kiezen.

Het leuke van het transferable vote systeem is dat je mooi kunt zien hoe de voorkeuren over de verschillende kandidaten zijn verdeeld. Er werden ruim 7700 stemmen uitgebracht: wat gebeurde er per stemronde?

• In de eerste ronde valt Niels af, omdat hij met 308 stemmen het laagste scoort. Zijn stemmen gaan met name naar Bas (97) en Judith (78). Ik denk bij Bas vanwege jong en groen en bij Judith vanwege de stijl van debatteren. Het verschil tussen de twee kopvrouwen gaat van 342 naar 360 stemmen in het voordeel van Judith.
• De tweede ronde betekent het einde voor Alexander, met 942 stemmen staat hij nu onderaan. Deze stemmen worden vooral overgedragen aan Tineke (325) en Judith (311). Het lijkt erop dat de meesten vinden dat na een man toch een vrouw op de volgende plek moet komen. De keuze lijkt daarbij netjes verdeeld tussen ervaring/leeftijd en de Amsterdamse/PSP achtergrond. Tineke loopt haar achterstand een beetje in.
• Helaas… in de derde ronde moet ook de derde man passen: Bas heeft niet genoeg aan 1745 stemmen. De meerderheid van zijn stemmen (905) komt bij Judith terecht en zo wordt zij de lijsttrekker. Oftewel, dankzij de tweede voorkeuren van de Bas-stemmers slaat Judith het definitieve gat met Tineke.

Wat er moet gebeuren op 7 maart lijkt mij volstrekt duidelijk!

Inmiddels hoef ik niet meer te vertellen wie de lijsttrekkersverkiezing voor Europa gewonnen heeft… Vanaf deze plek nog eens mijn felicitaties voor Judith! Mijn gevoel vanaf het begin van de campagne was dat het tussen Bas en Judith zou gaan, alhoewel ik in de loop van de tijd langzaam Judith door Tineke ging vervangen (ten onrechte blijkt nu). Maar los daarvan ken ik de diepgewortelde voorkeur van mijn partijgenoten voor een vrouwelijke roerganger 🙂

De komende weken zal ik enthousiast campagne blijven voeren voor Bas, omdat ik weet dat we hem absoluut nodig hebben in het Europees Parlement en ik ervan overtuigd ben dat hij met Judith een uitstekend duo gaat vormen. Want als het dan geen groen op één is, dan toch zeker wel groen op twee! Wat we in deze tijden nodig hebben, is een krachtig inhoudelijk groen geluid en niemand kan dat beter verwoorden dan Bas.

De stembussen zijn gesloten, er kan geteld worden. Komende zaterdag zullen we weten wie de Europese lijst van GroenLinks mag gaan aanvoeren. Enige kink in de kabel kan nog zijn dat de benodigde opkomst van 30% niet is gehaald. Maar ik reken erop dat mijn mede-GroenLinksers trouw gestemd hebben. Voor velen is het de eerste keer dat zij zo directe invloed hebben op wie de leidsvrouw of -man wordt. Zo’n kans laat je toch niet lopen.

Hoe de uitslag ook is, ik vind het voor herhaling vatbaar.We hadden iets te kiezen, qua presentatie en stijl, maar – meer dan sommigen lijken te beseffen – ook op inhoud. Het lijkt me goed als we deze procedure ook bij de lijst voor de Tweede Kamer gaan toepassen. Want er moeten toch heel wat gegadigden zijn om Femke op te volgen? En dan ook weer met dit systeem van overdraagbare stemmen graag.

Op de Planeet daagt René ons uit een voorspelling te wagen. Verleidelijk, maar ik ga dat toch maar niet doen. Als campaigner van Bas kan ik immers moeilijk een andere nummer één voorspellen (en ik heb ook goede hoop dat het gaat lukken). Verder doen vrouwen het altijd goed bij GroenLinks en dicht ik Alexander de minste kansen toe. Nou ja, dat was al bijna een voorspelling…

Nog voordat de discussie over de stadsdelen echt kon beginnen, lijkt deze al door de PvdA in de kiem gesmoord. Op een ledenvergadering die vooral werd bevolkt door raadsleden en Dagelijks Bestuurders van de stadsdelen (N.B. de PvdA is de grootste partij in alle stadsdelen) bleef weinig heel van de voorstellen van de commissie-Mertens. Een mooi voorbeeld van wat we in de politicologie de mobilization of bias noemen. Dit leidt tot wat Bachrach en Bachratz ‘non-decisions’ noemen, ook wel het tweede gezicht van macht:

a means by which demands for change in the existing allocation of
benefits and privileges in the community can be suffocated before they
are voiced, or kept covert; or killed before they gain access to the
relevant decision-making arena; or, failing all of these things, maimed
or destroyed in the decision implementing stage of the policy process

Ik ben het overigens wel eens met de conclusie dat in het rapport een heldere analyse van het (bestuurlijke) probleem ontbreekt en er vooral toegeredeneerd is naar een oplossing met zeven stadsdelen. De ondergrens van 80.000 inwoners is hierbij tamelijk willekeurig getrokken. Maar ik ben tegelijk van mening dat er wel iets dient te gebeuren met het huidige stelsel en dat het jammer zou zijn om de discussie helemaal stop te zetten.

Veel zal afhangen van wat de andere partijen in de Amsterdamse gemeenteraad gaan doen; zij vormen immers gezamenlijk een meerderheid. Maar ik zou het inhoudelijk en strategisch niet verstandig vinden wanneer GroenLinks zich teveel identificeert met het streven naar zeven stadsdelen en daarvoor een coalitie om de Pvda heen zou bouwen. Laat ik eufemistisch zeggen dat er belangrijker zaken zijn waar onze fractie zich druk om kan maken…

Na de ondersteuning van diverse bloggers waar ik eerder over schreef, heeft ook David Rietveld zich voor Bas uitgesproken. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat morgen opnieuw een steunbetuiging zal volgen…

Intussen geniet ik nog van de Fryske folder die aan Bas gewijd is:

GrienLinks hat in
fernijende fisy op tal fan wichtige ûnderwerpen – fan klimaat oant asyl, fan
lânbou oant ekonomysk en sosjaal belied en de oanpak fan ’e kredytkrisis –
dêr’t yn Brussel de politike beslissings oer nommen wurde. It is my op it liif
skreaun om dit fernijende Griene en Linkse lûd krêftich te bringen.

• 
  Krekt as mei de Europeeske Grûnwetkampanje sil ik ús stânpunten altyd mei passy nei foaren bringe
• Krekt as yn myn funksjes as foarsitter fan ’e wurkgroep Europa en skriuwer fan it Europeesk ferkiezingsprogramma sil ik brêgen bouwe binnen de Europeeske Griene Partij
• Krekt as yn myn deistich wurk as foaroanman fan ynternasjonale klimaat- en lânbouprojekten sil ik resultaten helje troch ynhâldlik kommentaar te jaan
• Ik kombinearje dat mei in yngeande kennis fan klimaat, hannel en lânbou en passy foar de mins

Mei jimme
fertrouwen sil ik dy kwaliteiten ynsette om lieding te jaan oan de Europeeske
fraksje fan GrienLinks sadat de nije enerzjy dy’t we Europa bringe wolle der ek
komt!

Yn ’e mande mei
jimme en de fraksje wol ik Europa Griener en Linkser meitsje. Tank foar jimme
stipe!

Bas Eickhout

Met dank aan ús heit voor de vertaling!