Lekker gelopen

Egmond
Vanochtend heb ik al hardlopend genoten van strand en duinen bij Egmond, wat is het daar toch mooi! Voor mij de eerste dat ik meedeed, aan de kwart marathon om precies te zijn. Na een trage start met veel lopers door smalle straten (ik vrees dat ik daar wat kostbare minuten heb verloren…) een pittig stuk over het strand. Alhoewel, pittig: de tegenwind viel erg mee en het zand was goed stevig om op te lopen. Ook de kou was goed te doen, ik begon het na een tijd haast warm te krijgen en was blij dat ik mijn handschoenen thuis had gelaten. Na een steile klim door het zand volgde een fraaie tocht door het PWN duingebied, waar ik ook goed op tempo kwam. Zo was mijn tweede helft zo’n vijf minuten sneller dan de eerste helft.

Al met al een acceptabele eindtijd van 57:33 (gemiddelde snelheid 10,999 km/h). Gelukkig heb ik het slappe excuus dat het trainen er wat bij in was geschoten door alle nieuwjaarsborrels… Maar hoe dan ook, dat moet volgend jaar wel onder de 55 minuten! Het grote voordeel is dat ik nu het parcours beter ken en ik zal zorgen dat ik wat ruimer op tijd ben, zodat ik vooraan in het vak kan starten en het aantal mensen om in te halen een stuk minder is.

In elk geval heb ik de smaak te pakken. Wie mij in actie wil zien, kan op 14 maart terecht in Den Haag of op 19 april in Hilversum, beide keren een afstand van 10 km.

Stemwijzer bevestigt keuze voor Bas

De meeste mensen vullen een stemwijzer in, omdat ze nog geen idee hebt wat ze moeten stemmen. Daarnaast is er een categorie die het allang weet, maar vurig hoopt dat ook de stemwijzer het juiste advies geeft (om als er dan iets anders uitkomt, uitvoerig uit te leggen waarom de vragen niet deugen…) Eigenlijk behoor ik altijd tot die laatste groep – inclusief de juiste uitkomst – en zeker wat betreft het lijsttrekkersreferendum voor de Europese verkiezingen is dat het geval. Mijn keus voor Bas had ik al lang geleden gemaakt.

Even goed vond ik het leuk om de lijsttrekkerstest van Simon in te vullen. Bijkomende reden is dat het misschien inzicht geeft wie ik voor de plaatsen 2 t/m 5 moet kiezen. De volgorde die er bij mij uitrolde – na de keurige eerste plek voor Bas – was Judith op 2, Niels op 3, Tineke op 4 en Alexander op 5. Dat komt behoorlijk overeen met wat ik in mijn hoofd had, al twijfel ik nog over een ruil van 3 en 4. 

Mijn complimenten voor dit leuke initiatief, maar er moet natuurlijk nog wel wat te kritiseren overblijven. Zo vind ik de vraag over Dwars wat merkwaardig gesteld: er zijn maar twee opties en om mij onbekende redenen voelt Judith zich wel verbonden met Dwars, maar vinden Bas, Tineke en Alexander het schijnbaar een radicale krakersclub van niks. Die indruk kreeg ik toch niet bij het lijsttrekkersdebat dat bij Dwars werd gehouden (en waar ik geluiden opving dat veel Dwarsers na Niels Bas op twee gaan zetten). Ook was ik nieuwsgierig waar de sympathie van Niels voor de EVP vandaan komt…

Een ander punt is de ‘ervaring’ van de verschillende kandidaten. Volgens deze stemwijzer zijn Tineke en Alexander de ervaren kandidaten en zijn de andere drie de idealisten. Qua leeftijd klopt dat misschien, maar bijvoorbeeld de ervaring als volksvertegenwoordiger die Judith heeft (9 jaar (duo)raadslid) is vele malen meer dan die van Tineke (1,5 jaar senator). En hoezo heeft Bas – als enige – geen ervaring in het "Brusselse"? Het is wat raar om van iemand die aan verschillende Europese klimaatprojecten heeft meegewerkt en al een paar jaar afgevaardigde voor de Europese Groene Partij is, te zeggen dat hij niet verder komt dan het gebouw wel eens van binnen te hebben gezien…

Vanmiddag hield Bas bij de nieuwjaarsborrel van GroenLinks Zaanstad een inspirerend verhaal over zijn prioriteiten en wat hij wil bereiken als Europarlementariër. In elk geval in de Zaanstreek zijn weer wat stemmen gewonnen, met aan alle aanwezig de oproep: zegt het voort! Morgen zal er in Rotterdam een speeddate zijn en ook in de rest van de week is er volop gelegenheid de kandidaten in actie te zien. Ik merk dat met openen van de stembussen, ook bij mezelf de spanning toeneemt. Overigens ook mijn vertrouwen in een goede afloop!

Het borrelseizoen is geopend

Eigenlijk had ik op 1 januari willen openen in het Concertgebouw. Maar al vanaf kerst heb ik last van een hardnekkige verkoudheid en net die dag voelde ik me bepaald niet 100%. Nee, dat had niet met de alcohol van de vorige avond te maken! Erg jammer, want de receptie van de gemeente Amsterdam is anders mijn favoriete opening van het nieuwe jaar…

Officieus is het afgelopen zaterdag al geopend tijdens de borrel met mijn oude politicologenvrienden. Maar laat ik eer van de officiële start van het borrelseizoen gunnen aan de nieuwjaarsontmoeting van de Kamer van Koophandel Noordwest-Holland. Dit evenement, om mij nog onduidelijke redenen Hallo2009 genoemd (inderdaad, Hallo2010 werd ook al aangekondigd, noteert u vast 4 januari), vond vanmiddag plaats in het DSB Stadion. U weet wel, het onderkomen van die club die van mijn club tijdelijk bovenaan mag staan.

Een gezellige borrel en een goede gelegenheid bij te praten met mensen bij wie dat alweer te lang geleden was. Sowieso mij voorgenomen de komende maanden nog vaker naar het noorden van onze provincie te gaan. Zo werd ik erop gewezen dat deze regio in de Tweede Kamer in het geheel niet vertegenwoordigd is, toch een slechte zaak! Ook bedacht ik mij (in mijn zwarte pak met krijtstreep) dat het misschien toch wel aardig zou zijn iets te doen aan de overdaad aan donkere pakken… Misschien toch maar eens iets groen-roods aanschaffen? Alhoewel, ik ken mezelf ook iets langer dan vandaag: je ne sais si ce je serai ce héros.

Nu het seizoen eenmaal is geopend, is er ook geen houden meer aan. Morgen een rustdag, maar woensdag is Dwars aan de beurt, donderdag GroenLinks Amsterdam, vrijdag de provincie en mijn eigen afdeling Bos en Lommer en zaterdag GroenLinks Zaanstad. Uiteraard ook om op verschillende plekken mijn partijgenoten te overtuigen op Bas te stemmen als Europees lijsttrekker!

En dan maar hopen dat het na deze inspanningen zondag in Egmond allemaal goed gaat…

Groen is nog niet groen als er groen op staat

Het kan aan mij liggen, maar ik krijg de indruk dat er nog nooit zoveel groen in reclame en advertenties voorbij gekomen is. Ieder bedrijf doet een groene strik om zijn product heen en verkoopt het als verantwoord, duurzaam, ecologisch, of welke mooie term ook verzonnen wordt. Er wordt goede sier gemaakt met officiële of zelfbedachte groene labels.

Ik wil daar niet cynisch of zuur over doen. In veel opzichten is er het nodige verbeterd en is het bewustzijn over groen produceren toegenomen. Maar het is wel goed dat de claims en mooie woorden kritisch tegen het licht worden gehouden. Zoals de grote energieleveranciers, die zich profileren met groene stroom, maar intussen verreweg de meeste stroom grijs opwekken. Om het over kernenergie nog maar niet te hebben… De Volkskrant concludeert:

Het blijkt dat drie aanbieders volledig duurzame stroom (uit zon, wind, water of biomassa) aanbieden: de Nederlandse Energie Maatschappij (NL Energie), de Windunie en Greenchoice. De eerste draait volledig op water, de tweede op wind, de laatste op een mix van water, wind en biomassa. Van de grote spelers heeft Essent op dit moment het groenste aanbod, met 29 procent stroom uit duurzame bronnen. Een bedrijf met de naam De Groene Belangenbehartiger heeft geen enkele duurzame elektriciteitsbron.

Essent doet het van de grote drie dus het beste, met als kanttekening dat voor een belangrijk deel biomassa wordt ingezet. NUON, waar Noord-Holland een kleine 10% van de aandelen bezit, doet het een stuk minder. Ongeveer twee derde van de energie wordt gehaald uit kolen en aardgas en 9% betreft kernenergie. Bij de duurzame bronnen staat water ruim bovenaan, wind en biomassa hebben een bescheiden rol. En opnieuw vraag ik me af: waarom gebeurt er zo weinig met zonne-energie?

Goede voornemens

Allereerst wil ik alle lezers van dit weblog veel mooie dromen, diepe gedachten en (on)verwacht succes wensen in 2009! Dat het persoonlijk én politiek een prachtig jaar mag worden…

De ervaring van de afgelopen jaren heeft mij geleerd dat het uitspreken of opschrijven van goede voornemens weliswaar een mooi tijdverdrijf is, maar het effect ervan gering te noemen is. Vandaar dat ik voor het komend jaar heb gekozen voor een motto en hoop dat ik de moed heb ernaar te leven. Te durven dromen en te zeggen wat ik denk en voel. Het is een prachtig lied van Jacques Brel, dat ik (als rechtgeaard fan) gek genoeg nog niet eerder had ontdekt. Vooral het slot vind ik schitterend:

Je ne sais si je serai ce héros

Mais mon coeur serait tranquille


Et les villes s’éclabousseraient de bleu


Parce qu’un malheureux


Brûle encore, bien qu’ayant tout brûlé


Brûle encore, même trop, même mal


Pour atteindre à s’en écarteler


Pour atteindre l’inaccessible étoile.

Elfstedentocht

Buiten zie ik iets naar beneden vallen dat in een verre verte aan sneeuw doet denken. Sloten en kanalen vriezen langzaam dicht en de eerste schaatsers zijn al in een wak gereden. Het is winter!

En dan gaat het toch weer kriebelen: sil it heve? Alweer elf jaar geleden immers… Bovendien voor mij onlosmakelijk verbonden met het Elfstedenlied van Herman Finkers:

Steeds weer als er vorst is

Denkt de Fries: vorst


En controleert het water


Op de dikte van de korst


Koorts in elf steden


Kan de tocht gereden?


Het antwoord komt vanzelf


Van de raad van elf

De Elfstedentocht, zo verknocht aan Beerenburg, Beerenburg


Opa Nauta heeft


De tocht ooit eens gemaakt


In alleen een onderbroek


En verder poedelnaakt


Ben speciaal vertrokken, kleumde hij


Want ik ben al oud


In een lange onderbroek en


Nog heb ik het koud

De Elfstedentocht, in de bocht met Beerenburg, Beerenburg


Tjibbe, Sjoerd en Wibbe


Die zouden het wel rooien


Tjibbe, Sjoerd en Wibbe


Die zaten mooi te klooien


Zijn in een wak gereden


Volledig overleden


Zo heb je ’t over Friezen


Zo heb je ’t over dooien

De Elfstedentocht, in de bocht met Beerenburg, Beerenburg


Over dooi gesproken:


In Wereldoorlog II


Werd hij vaak verreden


Het weer zat vrees’lijk mee


Een koude oorlog, dat is waar


Drie schaatsers vroren dood


Was toen niet zo’n bezwaar


Het ging van de grote hoop


De Elfstedentocht, o wat bocht is Beerenburg

Hoezo nieuwsgierig?

Een paar jaar geleden heb ik eens een stukje gewijd aan de overdaad aan schriftelijke vragen die mijn toenmalige collega’s in de Staten stelden. In mijn jeugdige onbezonnenheid koos ik een wat weinig vleiende titel en ook de inhoud van het stukje was misschien iets te scherp aangezet. Voorzover ik mij herinner is het effect ook uitgebleven, want de vragen bleven maar komen.

Eigenlijk was het nog weer een paar maanden daarvoor heel onschuldig begonnen met een inventarisatie van wie, wat en waarover. Omdat ik gewoon wel eens wilde weten wie al dat onrecht in de provincie schriftelijk aan de kaak stelden en me afvroeg of dat een beetje gelijkelijk over partijen en personen verdeeld was.

Nu het einde van het jaar nadert en velen zich met lijstjes bezighouden, besloot ik deze exercitie nog eens te herhalen, met als onderwerp de Statenvragen van 2008. En het leek me wel zo aardig om degene die zich in het afgelopen jaar het meest nieuwsgierig heeft betoond (als het hoogste aantal vragen daarvan de beste indicator is tenminste) te belonen met de eretitel van NHNS: Noord-Hollands Nieuwsgierigste Statenlid.

In een notendop:

  • In 2008 werden er in totaal 67 keer schriftelijke vragen gesteld, waarvan 40 in het eerste halfjaar. Februari was een topmaand met 11 vragen, augustus eindigde onderaan met 2 keer (maar ja, da’s ook reces).
  • De meeste vragen (64) werden vanuit één partij gesteld. Eén keer was er een duo (CDA/VVD) en twee keer een trio vragenstellers (VVD, SP, PvdA resp. PvdD, SP, GL).
  • Verkeer en vervoer was het meest populaire thema (28 vragen), natuur en milieu scoorde 16 en sociale infrastructuur 10.
  • De vragen varieerden van het afschieten van huiskat Goofy tot de mensenrechten in China en van de "ovonde" tot de salarissen in de jeugdzorg.
  • De oppositiepartijen stelden beduidend meer vragen (46) dan de coalitiepartijen (21). Bij de oppositie kwamen 28 vragen van de SP, bij de coalitie was de PvdA koploper met 9 vragen.
  • In totaal stelden 34 verschillende Statenleden (al dan niet samen met anderen, al dan niet vaker dan één keer) schriftelijke vragen.

Dan nu de ranglijst der Statenleden, dat wil zeggen de top-10:

1. Bert Putters (SP) 13
2. Peter van Poelgeest (PvdD) 5,5
3. Carlien Boelhouwer (SP) 5
4. Harald Bos (SP) 5
5. Piet Bruijstens (ONH/VSP) 4
6. Klaas Breunissen (GL) 3,33
7. Liesje Klomp (PvdA) 3
8. Gohdar Massom (PvdA) 3
9. Zafer Yurdakul (D66) 3
10. Ed Wagemaker (PvdA) 2,33

Voor de liefhebbers: de cijfers achter de komma hebben er mee te maken dat ik 0,5 reken bij twee vragenstellers en 0,33 bij drie vragenstellers. Bij een gelijk aantal punten telt de hoeveelheid vragen die ‘solo’ gesteld zijn en als ook dat gelijk is, de alfabetische volgorde.

Ik neem aan dat de winnaar van de NHNS-titel voor niemand een verrassing zal zijn. Vanaf deze plek dus mijn hartelijke felicitaties aan Bert en ook aan de nrs. 2 en 3 Peter en Carlien. Ik laat het aan henzelf of zij hier trots op zijn 🙂 Hoe dan ook schept het verwachtingen voor volgend jaar!

Oh ja, mocht u dat tot slot nog willen weten: zelf heb ik met mijn ene keer vragenstellen de top-10 logischerwijs bij lange na niet gehaald…